Dagboek

Bloemlezing van dagboek(fragment)en, geschreven door jongeren uit heel Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Dagboek van de Nederlandse dichter (1970- ) over de zomer 2001.

Op basis van aantekeningen van gesprekken met mede-onderhandelaars geeft de schrijver als fractievoorzitter van de Partij van de Arbeid zijn visie op de gebeurtenissen rond de kabinetsformatie.

Eerste deel van het dagboek van de Amerikaanse schrijfster, dat haar Parijse tijd en haar vriendschap met Henry Miller behandelt.

Lief Dagboek, Een race tegen de klok die je toch nooit zal winnen. De trui af willen hebben voor de wol op is. Langzaam vlieg ik weg naar het land van onbezorgdheid.
Op vijftienjarige leeftijd overleed Floortje Peneder aan leukemie. Van haar twaalfde tot aan haar dood schreef zij aan haar Lief Dagboek. Zij schreef over de kleine dingen in haar leven, over meidenlol, over haar leven in het ziekenhuis, maar ook over de naderende dood.
Het dagboek van Floortje Peneder is een ontroerend document, ontwapenend en openhartig.

Dagboek van Hanna Levy-Hass, een Joegoslavische jodin, werd in de zomer van 1944 naar het concentratiekamp Bergen-Belsen gedeporteerd. Ze bleef er tot de bevrijding van het kamp door de troepen van de Sovjetunie. De tweede helft van het boek bevat een gesprek tussen Hanna Levy-Hass en de Duitse journaliste Eike Geisel, waarin de motieven om een dagboek in een concentratiekamp te schrijven en de lotgevallen van de auteur na de oorlog worden behandeld.

Bij de dag. Tekstboek bij de dagen van het jaar. Een mens leeft jaar in jaar uit: de agenda en de begroting beelden dat uit. je leeft bij een jaar. Maar het jaar is opgebouwd uit dagen. Niet alleen het jaar is de maat van de tijd, je leeft vooral bij de dag. Tweeënvijftig Nederlanders vullen dit boek met teksten. Elk neemt zeven dagen, één week, voor zijn of haar rekening. De auteurs geven elke week zijn eigen spirituele kleur mee. De lezer zal dit boek ervaren als een tochtgenootschap: je loopt een week lang een eindje met iemand op. De teksten zijn van velerlei aard. Het zijn gedichten, gedachten, reflecties, verhalen, meditaties en nog veel meer.

Een Amerikaanse journaliste beschrijft haar leven met haar man, een militair die naar Irak wordt uitgezonden en daar sneuvelt; hij laat een dagboek na vol wijze raad aan hun pasgeboren zoontje.

Een meisje dat op haar twaalfde jaar te horen krijgt dat zij leukemie heeft, beschrijft haar ervaringen en gevoelens tot aan haar dood.

Dagboek van de Nederlandse dichter (1970- ) over de zomer 2001.

Verslag van het begin van de Tweede Wereldoorlog, zoals de schrijfster dat onderging en verwerkte.

DAGBOEK VAN EEN PROVINCIAAL zou je een veldboeket van meningen, satire, roddel en reisverhalen kunnen noemen. Het is beslist geen kroniek van het alledaagse leventje van een schrijver. Toen Zwier in 1990 een dagelijkse column ('Kokanje') in een groot aantal provinciale dagbladen startte, begon hij korte tijd later aan dit dagboek, waarin hij zich ook als polemist en reisauteur ontwikkelde. Deze dagboekbladen vormen het portret van een 'romanticus tegen wil en dank' die, gedreven door 'het noordelijk gevoel', keer op keer teruggaat naar gebieden bij en boven de poolcirkel. Een ware provinciaal, wonend in een uithoek van het land, die vaak de wenkbrauwen fronst over alle 'wijsheden' die op het dorpsplein in de grote stad worden verkondigd. Daarnaast is het dagboek rijk aan andere portretten - van schrijvers als J.J. Slauerhoff, Max Dendermonde, J.J. Voskuil en W.F. Hermans; van befaamde antropologen als Jan van Baal, Theo van Baaren en Ton Lemaire, en van menige romantische reiziger.

Dit is geen boek zoals andere boeken. Dit is een boek van leven op dood. Op 17 april 1942 begon Hans Warren als jongen van 20 aan zijn Geheim dagboek en op zondagavond 16 december 2001, heel kort voor hij overleed, maakte hij de laatste notitie. Daarmee kon hij zijn wens waarmaken: in het dagboek het héle bestaan vastleggen.  Geheim dagboek 2001 is vooral zo hartverscheurend omdat het een ultiem loflied is op dat ene, onvervangbare, heerlijke leven. Voor de laatste keer geniet Hans Warren van kunst en literatuur, van klavertjesvier en van een glas Beaujolais Nouveau. Maar vooral betoont hij zich tot in de laatste vezel en tot het laatste moment een schrijver.

The diary is that of someone who acknowledges that he is not a "somebody" - Charles Pooter, a clerk in the city of London, chronicles with often hilarious detail the everyday life of the lower middle classes during the great Victorian Age.