Ruim 20 jaar geleden verscheen het eerste deel van de eerste kroniek van Thomas Covenant, de ongelovige: De vloek van Heer Veil. Over een man, in onze tijd, in deze wereld, die door zijn vrouw in de steek wordt gelaten als bij hem een reeds lang uitgebannen, zeldzame ziekte wordt geconstateerd.
Thomas Covenant komt ten val, letterlijk en figuurlijk en wordt op mysterieuze wijze in bewusteloze toestand getransporteerd naar een wereld waar, door toedoen van de boze Heer Veil, een slag om de ziel van Het Land woedt.
Zes delen verder, in het laatste deel van de tweede kroniek, wordt Thomas Covenant gedood in het bijzijn van zijn geliefde vrouw, Linden Avery; hij sterft zowel in de echte wereld als in Het Land. Met zijn dood brengt hij het ultieme offer, ertegenover staat dat hij wordt gelouterd, eindelijk vrij is.
Nu, als De runen van Aarde opent, zijn er tien jaar verstreken. Op zekere dag komt Linden Avery thuis en ziet hoe haar kind met blokken Het Land nabouwt, en bij die aanblik dringt een beeld van een inktzwarte toekomst zich onstuitbaar aan haar op. Erger nog, voor haar persoonlijk, ze had niet gedacht ooit terug te zullen gaan naar Het Land, waar de herinnering aan haar grote liefde van weleer, Thomas Covenant, het sterkst is. Maar nu heeft Linden geen keuze, de toekomstbeelden laten zich niet misverstaan. In Het Land ontrafelt het kwade alles, tot in de fijnste vezels van alle voortbrengselen van de natuurwetten.
