Prive Domein

Autobiografie van de Nederlandse letterkundige (1905- ) over zijn leven in katholieke internaten, in de voorloorlogse cultuurcentra en in Marokko.

Brieven en dagboekfragmenten van de Engelse letterkundige (1788-1824) uit de periode 1804-1824.

Centraal in dit boek van Anna Larina Boecharina staat de schilderachtige figuur van Nicolai Boecharin, 'het gouden kind van de revolutie'. Boecharin was een van de vroegste strijdmakkers van Lenin en gold als de meest intellectuele en artistieke van hen. Hij was niet alleen een knap econoom en een begaafd journalist (hoofdredacteur van Pravda en Izvestia), maar ook een verdienstelijk dichter en schilder.

Als architect van de uiterst gematigde Nieuwe Economische Politiek en voorstander van samenwerking met het Westen viel Boecharin uiteindelijk bij Stalin in ongenade. In maart 1938 begon tegen hem het sinistere zuiveringsproces: 'De beklaagden moeten doodgeschoten worden als vuile honden. Ons volk eist maar een ding: verpletter het ongedierte.'

Anna Larina was op het moment van de executie vier jaar met hem getrouwd en moeder van een zoon. 'Mijn leven met hem was opwindend, mooi en verschrikkelijk, maar nooit vervelend.'

Zelf ontkwam Anna Larina ternauwernood aan het executiepeloton. Op het laatste moment werd haar gratie verleend en ze verdween voor twintig jaar in de 'Goelag-Archipel'. Haar herinneringen beslaan zowel de gelukkige jaren met Boecharin, toen ze kind aan huis was op het Kremlin, als de gruwelijke jaren van Stalins terreur. Ondanks alle ellende die ze meemaakte blijft haar toon altijd hoopvol, nooit rancuneus of defaitistisch.

Brieven van de Vlaamse schrijver (1912-1979) uit de periode 1942-1954 aan bevriende uitgevers en letterkundigen. Deze uitgave levert een interessante bijdrage aan de mooie reeks Privé-domein. Boon heeft de nu gebundelde brieven geschreven tussen 1942 en 1954. De brieven van Boon zijn onder meer geschreven aan zijn vriend Maurice Roggeman, zijn uitgevers Angèle Manteau en Reinold Kuipers, schrijver Raymond Herreman en de redacteur van het tijdschrift Podium, Gerrit Borgers

Autobiografische notities van de Vlaamse letterkundige (1912-1979) uit de periode 1975-1977. Deze vormen in menig opzicht een vervolg op de herinneringen die Boon in Verscheurd jeugdportret heeft verwerkt. Begin 1975 ging Boon enthousiast in op een verzoek van het Brugse Vlaams weekblad om wekelijks een bijdrage te leveren.

Victor Alexandrov, zoon van een advocaat in het oude St. Petersburg, beschrijft in dit autobiografische verhaal zijn jeugd als rijkeluiszoontje in de jaren vlak vσσr, tijdens en even nα de Russische Revolutie.

Hij wordt gescheiden van zijn ouders, en trekt mee met de verwilderde benden verwaarloosde, verweesde jeugd, 'de besprizorni'. Als een nomade zwerft hij door het land, waar Rode en Witte legers verwikkeld zijn in een wrede burgeroorlog.

Victor Alexandrov beschrijft deze zwerftocht en de fantastische avonturen die hij beleefde op een wijze, die dit boek maakt tot een uniek historisch document.

Na de hereniging met zijn ouders in Finland begint Victors vreemde leven in de emigratie. Hij komt terecht op een Duitse kostschool, waar een nazistisch drilsysteem heerst. Zijn 'opvoeding tot adderengebroed' blijft onvoltooid: hij vlucht naar Parijs, naar de vrijheid van de vaderlandloze.

Zijn sympathie voor de verworvenheden van de revolutie heeft Victor Alexandrov later onder meer onderstreept door als republikeins soldaat mee te vechten in de Spaanse Burgeroorlog.

De dichter (1954-) haalt herinneringen op aan zijn kinderjaren, zijn verblijf in Brussel en plaatst kanttekeningen bij bezoeken aan Jamaica en Amerika.

Nu de totalitaire staat zowel in de communistische als in de kapitalistische wereld een steeds dreigender opmars maakt, is Bakoenin's centraal stellen van het begrip vrijheid als noodzakelijke basis voor elk streven naar sociale en maatschappelijke vernieuwing opnieuw actueel. Arthur Lehning heeft wereldfaam verworven met de uitgave van Bakoenin's complete werk en diverse publikaties over Bakoenin en de betekenis van zijn sociale en politieke opvattingen. In het Bakoenin-jaar 1976 (Michael Bakoenin overleed te Bern op 1 juli 1876) heeft hij de eerste complete Nederlandse vertaling geredigeerd en ingeleid van Bakoenin's biecht. Het manuscript, een bericht over Bakoenin's revolutionaire activiteiten opgezet als een biecht aan tsaar Nikolaas I, werd na de Russische revolutie in de tsaristische geheime archieven ontdekt, voorzien van wel heel merkwaardig Tsaristisch commentaar in de marge, wat dan ook in de Nederlandse vertaling is overgenomen. Een Machiavellistisch meesterstuk.

Twee autobiografische geschriften van de Duitse letterkundige (1886-1956), waarin hij zijn arische afstamming wil aantonen en zijn leven in de nazi-tijd schetst

Verslag van een reis door Zweden in 1875.

Brieven van de Franse schrijver (1894-1961) uit de jaren dertig, aan de vriendinnen die hij tussen zijn twee grote liefdes door leerde kennen.

In de Russische literatuur is Aksakovs naam in de negentiende eeuw steeds in één adem genoemd met die van Toergenjev, Dostojevski, Gontsjarov, Gogol en Tolstoj. Aksakov geldt als de nestor van het nieuwe realisme. Gogol bekende: "zoals Aksakov zelfs over vogels en vissen weet te schrijven, zo kan ik het niet eens over mannen en vrouwen.

In een even precieze als poëtischel en altijd warme stijl tekent Aksakovde wereld en het landschap van zijn jeugd, zijn intellectuele groei en vorming, de idylle van zijn jeugd, de nachtmerries daarvan.

Herinneringen aan het eerste verblijf van de schrijver in Parijs, gevolgd door een lyrisch essay over grootheid

Gedeeltes uit de dagboeken van Alma Schindler (1879-1964), pianiste, componiste en minnares, echtgenote en muze van Gustav Mahler, Franz Werfel, Walter Gropius en Oskar Kokoschka. 1e dr.: 2000. Oorspr. uitgave: Tagebuch-Suiten 1898-1902 (1997).

Memoires van de Nederlandse schrijver (1912- ) over de periode 1943-1995.

'Aan boeken en jongens kon hij geen weerstand bieden' is het thema van deze gefictionaliseerde autobiografie.

Alfabetisch op trefwoord geordende citaten uit interviews met de Nederlandse schrijver (1944- ).

Bundel essays en aforismen van de Duitse pessimistische wijsgeer (1788-1860).

Cheever (1912-1982), romancier en korte-verhalen-schrijver, leek voor de buitenwereld een net leven te leiden. Zijn dagboeken geven onthullend zijn innige relatie met zijn broer, zijn drankmisbruik en homoseksuele uitstapjes weer, maar bieden ook goed inzicht in het ontstaan van zijn werk.

Bloemlezing uit de jaren 1929-1940 en een interview met de schrijver uit 1936.

Gedachten over de zin van eigen en ander leven, de dood, het bestaan van God of goden en de technocratie