Literatuur / Roman

Volledige werken, deel 2

Volledige werken deel 35

Volledige werken deel 28

Volledige werken deel 50

"Eliza May Drayden, het hoofdpersonage van 'Het lied van ooievaar en dromedaris', is al dood als de roman in het jaar 1847 in het dorpje Bridge Fowling, in Yorkshire, begint. Ieder volgend hoofdstuk schuift ten opzichte van het voorgaande een stukje op in de tijd, totdat het verhaal in het elfde hoofdstuk in onze huidige tijd is aangeland. De roman vertelt dan ook niet over Eliza May Draydens leven, maar over haar roerige leven na de dood. De lezer leert Eliza May kennen via de levens van anderen, en via biografieën en verhandelingen over haar, want zij was de schrijfster van een uitzonderlijke roman, die tijdens haar leven werd verguisd, maar die in de loop van 170 jaar door steeds meer lezers als een meesterwerk wordt gezien. Over haar leven is bitter weinig bekend, de omstandigheden waaronder ze stierf, zijn een mysterie, en naast haar roman is de enige tekst die ze heeft nagelaten een aantekenboekje met daarin geheimzinnige tekeningen, gedichten en tabellen. Anjet Daanje liet zich voor haar roman inspireren door het leven en werk van de negentiende-eeuwse schrijfster Emily Brontë. 'Het lied van ooievaar en dromedaris' borduurt voort op de ingenieuze verhaalstructuur van de roman 'Wuthering Heights'. Waar 'Wuthering Heights' twee vertellers heeft en het verhaal twee generaties en twee keer achttien jaar omspant, heeft 'Het lied van ooievaar en dromedaris' elf vertellers die de lezer meenemen in een verhaal dat zich over drie eeuwen uitstrekt."

Een Hongaarse rechter wordt begin jaren dertig geconfronteerd met de gemiste kansen in zijn leven.

Vier jongens en een meisje vormen een exclusief groepje studenten klassiek Grieks aan een Amerikaans college waar hun experimenten met oude Griekse riten leiden tot twee moorden.

"Lou is twaalf, Eva zesendertig, Elsie tweeënveertig, Casper zesenveertig, en Jos eenenzeventig. Vijf mensen, met elkaar verbonden, vertellen hun verhaal. Over onverwacht geluk dat de dingen moeilijk maakt, over geheimen die te groot lijken, over de complexe kunst van het jong zijn, over obstakels die bergen worden, amper te beklimmen, over blijven proberen, tot waar geen mens meer verder kan. In Vele hemels boven de zevende vechten vijf uiteenlopende figuren meer met zichzelf dan met elkaar in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is, allemaal tegelijk. Griet Op de Beeck heeft een indrukwekkend debuut geschreven. Met prachtige zinnen en oorspronkelijke observaties creëert ze niet alleen intrigerende personages, maar schetst ze ook een treffend beeld van deze tijd. Vele hemels boven de zevende is een veelstemmige roman, die je onmogelijk vrijblijvend kunt lezen. Geestig, pijnlijk en ontregelend herkenbaar. Deze schrijfster is gekomen om te blijven."

Speelt in Misent, een Spaans stadje aan de Middellandse Zee waar de vissers en de boeren het al lang hebben verloren van de aannemers en de hotelbazen. Bij dood van Bertomeu - van revolutionair tot ecoboer - zet een veelstemmig koor in: Zijn broer maakte fortuin als projectontwikkelaar zonder scrupules. Zowel de idealisten als de opportunisten vallen hard door de mand in een wereld die wordt beheerst door hoogmoed, ­corruptie en bedrog. Met vlijmscherpe precisie ontleedt Chirbes zijn personages en legt de vinger op de pijnlijkste contradicties van het moderne leven. Volgens velen is Crematorium een van de beste Spaanse romans van de afgelopen tien jaar. Rafael Chirbes (1949) oogst in heel Europa lof voor zijn romans, waarin hij als geen ander de recente geschiedenis van Spanje weet te ontrafelen.

Een Canadese journalist is in 1994 getuige van de genocide in Rwanda.

Liefde en onrust aan de vooravond van de Spaanse burgeroorlog

Een Amsterdams pension is in de jaren vijftig van de 20e eeuw het tijdelijke onderkomen van een steeds wisselend gezelschap variétéartiesten

Madrid 1942-1943, twee dagen in de winter

In episoden getuigend van oerdriften, seksuele perversies en wreedheid, geeft de verteller zijn visie op een onmenselijk leefklimaat.

Spéro is kunstenaar en achterkleinzoon van een Afrikaanse koning. Deze koning wordt op een Antiliaans eiland nog steeds vereerd met rituelen die eerder lachwekkend dan heilig zijn. Toch is Spéro gefascineerd door zijn overgrootvader, tot ergernis van zijn vrouw Debby. Met veel warmte en humor vertelt Maryse Condé het verhaal van een familie waarvan het verleden op allerlei manieren uitwerking heeft op het heden.