"Mogelijke memoires' is een woeste trip, een vorte puinhoop, een opeenstapeling van zo veel woorden dat je er poepeloerekrankzinnig van zou worden, en het zijn dan nog vaak dezelfde woorden ook. Wat is er aan de hand met die Herman Brusselmans? Ze zouden hem beter in een dwangbuis proppen, zodat het gedaan zou zijn met boeken schrijven als 'Mogelijke memoires', vol onvatbare interactie tussen verleden, heden en toekomst; tussen blindheid en arendsblik; tussen kat en hond; tussen Tom en Bom; tussen verzonnen en niet verzonnen; tussen anonimiteit en eenzame roem; tussen Lio en de Kersverse Dames die er niet in slagen haar te vervangen; tussen de eerste dertien hoofdstukken en het veertiende. En dan de technologie van deze roman! John Irving, Arnon Grunberg en Nicci French kunnen er een puntje aan zuigen. Op deze manier moeten we totaal onverwacht misschien alsnog besluiten dat de eenvoudige jongeman uit Hamme, de ouwelijke Brusselmans, met 'Mogelijke memoires' een van z'n meesterwerken heeft geschreven. Komt in orde."--Cover.

Beschrijving van de geschiedenis van het park uit de renaissance in de omgeving van Rome, aan de hand van de bewoners van de bijbehorende villa Orsini.

De bejaarde E. Busken verblijft tegen zijn wil in de gesloten afdeling van een verzorgingscentrum waar men niet spreekt van patiënten, maar van cliënten. Is hij dement? In ieder geval is hij geïnterneerd om af te kicken van een verscheidenheid aan verslavingen. Hij zegt niets en lijkt ook niets te horen. Roerloos in zijn rolstoel staart hij voor zich uit, terwijl hem inmiddels niets ontgaat van wat er om hem heen plaatsvindt en dat hij inwendig van snerpend commentaar voorziet. Met zijn medebewoners bemoeit hij zich niet, louter in beslag genomen door zijn eigen ongericht door elkaar wentelende gedachten. Deze bewegen zich van verontwaardiging en machteloos verzet tegen zijn situatie via troebele herinneringen naar megalomanie. Hij acht zichzelf een groot wetenschapper, filosoof en schrijver, jammerlijk miskend en misplaatst tussen de andere cliënten, die in de war zijn als hijzelf. Hij beschrijft een dag uit zijn leven in de instelling, inclusief zijn warrige gedachten-universum. Brouwers doet dat vanop gerede afstand met nabije betrokkenheid. Een korte roman, navrant en hilarisch.

Herinneringen aan de Nederlandse schrijver en classicus Barend Rijdes (1910-1975).

Twaalf volwassen kinderen uit een groot katholiek gezin blikken terug op hun jeugd in de jaren '50 en '60 en op de rol van hun moeder die zij dagelijks verzorgen na een hersenbloeding.

Bundeling van twee vroege romans en een verhalenbundel van de Nederlandse schrijfster (1946- ).

Dankzij de verzekering mogen kinderen bij hun moeder blijven

Beschrijvingen van dromen, vaak verband houdend met de Tweede Wereldoorlog, uit de periode 1960-1988 van de Nederlandse schrijfster

De donkere kamer van Damokles vertelt het verhaal van Henri Osewoudt, sigarenhandelaar te Voorschoten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontmoet hij de verzetsman Dorbeck, die sprekend op hem lijkt en hem opdrachten geeft die hij gewillig uitvoert. Naar aanleiding van zijn daden wordt hij gevangen genomen, komt weer vrij, pleegt een moord, nog een moord. Na de bezetting lijkt alles zich tegen hem te keren en wordt hij gekwalificeerd als landverrader. Zich beroepen op Dorbeck blijkt onmogelijk: er is geen enkel spoor dat leidt tot deze man. Het enige dat Osewoudt heeft om de wereld Dorbecks bestaan te bewijzen is een camera met een foto van Dorbeck erin, maar ook die foto blijkt uiteindelijk niet te bestaan. Bestaat Dorbeck echt of heeft Osewoudt hem verzonnen? Is hij Osewoudts superego? In hoeverre is Osewoudt zelf verantwoordelijk voor zijn daden? Wie ben je als iedereen je ziet als een verrader en een leugenaar, bestaat er wel zoiets als waarheid en werkelijkheid?

Een bundeling van columns uit onder andere HUMO, de podiumverhalen, het lees-/toneelstuk "Meer volk dan gisteren", het dagboek "Een week uit het leven van H.B., door hemzelve verteld" en de liefdesnovelle "Bruce, Lorah & Purper". Brusselmans hanteert op niet te imiteren wijze zijn bekende thema's, die de lezer naar goede gewoonte doen lachen en huilen.

De studiereis van een jonge geoloog naar Noorwegen wordt wetenschappelijk gezien een fiasco, maar leidt wel tot meer zelfinzicht.

Verzamelde romans  48

Een dementerende man beschrijft zijn steeds groter wordende isolement.

Herinneringen aan de laatste ontluisterende levensjaren van de ouders van de schrijfster.

Aan de hand van cassettebandjes die de verteller heeft weten op te sporen, wordt de levensloop van Tibbolt "Movo" beschreven.

Essays over de diverse aspecten van de Nederlandse cultuur eind 19e eeuw.

Thematisch verbonden verhalen over mensen in een wurgende eenzaamheid, met een belast verleden, die liefde gemist hebben of door ziekte en dood bezocht zijn en die toewerken naar een kantelmoment waarin een impuls gevolgd wordt of een beslissing genomen.

Autobiografisch getint relaas over de getraumatiseerde vader van de schrijver en zijn jonggestorven zoontje

Een jonge barpianist. zoon van een beroemd beeldend kunstenaar en een porno-actrice, vertelt over zijn avontuurlijke leven.