Een dementerende man beschrijft zijn steeds groter wordende isolement.

"Mogelijke memoires' is een woeste trip, een vorte puinhoop, een opeenstapeling van zo veel woorden dat je er poepeloerekrankzinnig van zou worden, en het zijn dan nog vaak dezelfde woorden ook. Wat is er aan de hand met die Herman Brusselmans? Ze zouden hem beter in een dwangbuis proppen, zodat het gedaan zou zijn met boeken schrijven als 'Mogelijke memoires', vol onvatbare interactie tussen verleden, heden en toekomst; tussen blindheid en arendsblik; tussen kat en hond; tussen Tom en Bom; tussen verzonnen en niet verzonnen; tussen anonimiteit en eenzame roem; tussen Lio en de Kersverse Dames die er niet in slagen haar te vervangen; tussen de eerste dertien hoofdstukken en het veertiende. En dan de technologie van deze roman! John Irving, Arnon Grunberg en Nicci French kunnen er een puntje aan zuigen. Op deze manier moeten we totaal onverwacht misschien alsnog besluiten dat de eenvoudige jongeman uit Hamme, de ouwelijke Brusselmans, met 'Mogelijke memoires' een van z'n meesterwerken heeft geschreven. Komt in orde."--Cover.

Beschrijving van de geschiedenis van het park uit de renaissance in de omgeving van Rome, aan de hand van de bewoners van de bijbehorende villa Orsini.

De bejaarde E. Busken verblijft tegen zijn wil in de gesloten afdeling van een verzorgingscentrum waar men niet spreekt van patiënten, maar van cliënten. Is hij dement? In ieder geval is hij geïnterneerd om af te kicken van een verscheidenheid aan verslavingen. Hij zegt niets en lijkt ook niets te horen. Roerloos in zijn rolstoel staart hij voor zich uit, terwijl hem inmiddels niets ontgaat van wat er om hem heen plaatsvindt en dat hij inwendig van snerpend commentaar voorziet. Met zijn medebewoners bemoeit hij zich niet, louter in beslag genomen door zijn eigen ongericht door elkaar wentelende gedachten. Deze bewegen zich van verontwaardiging en machteloos verzet tegen zijn situatie via troebele herinneringen naar megalomanie. Hij acht zichzelf een groot wetenschapper, filosoof en schrijver, jammerlijk miskend en misplaatst tussen de andere cliënten, die in de war zijn als hijzelf. Hij beschrijft een dag uit zijn leven in de instelling, inclusief zijn warrige gedachten-universum. Brouwers doet dat vanop gerede afstand met nabije betrokkenheid. Een korte roman, navrant en hilarisch.

Herinneringen aan de Nederlandse schrijver en classicus Barend Rijdes (1910-1975).

Twaalf volwassen kinderen uit een groot katholiek gezin blikken terug op hun jeugd in de jaren '50 en '60 en op de rol van hun moeder die zij dagelijks verzorgen na een hersenbloeding.

Bundeling van twee vroege romans en een verhalenbundel van de Nederlandse schrijfster (1946- ).

Dankzij de verzekering mogen kinderen bij hun moeder blijven

De verdwijning van een driejarig jongetje drukt een stempel op het leven van het gezin dat achterblijft.

Frans Pointl werd in 1933 in Amsterdam geboren. Zijn vroegste jeugd bracht hij door in Heemstede, tot moeder en zoon begin 1942 gedwongen werden hun domicilie in Amsterdam te kiezen. Na de oorlog behaalde hij het ULO-diploma, ging werken en volgde nog enkele jaren avondonderwijs. Hij had tal van baantjes waarin hij administratieve arbeid verrichtte. Tot een carrière' is het echter nooit gekomen. Op zijn acht en veertigste begon hij met het schrijven van verhalen, waarvan in 1989 een eerste bundeling, DE KIP DIE OVER DE SOEP VLOOG, verscheen. Hierin beschreef Pointl een wereld waarin een joodse moeder en haar kleine zoon zich ophouden' nadat de ramp uit het nabije verleden zich aan hun bloedverwanten heeft voltrokken. Een benauwende wereld die Pointl door zijn laconieke, soms ook humoristische stijl wist op te roepen en te bezweren.

DE AANRAKING speelt zich voor een deel af tegen hetzelfde decor, maar bevat vooral verhalen waarin de hoofdpersoon, geslagen maar niet geknakt, pogingen onderneemt om zich uit zijn isolement te bevrijden

Schoon schip 1945 - 1984 bevat al het werk van Gerard Reve dat in de periode 1945 - 1984 verscheen in dagbladen, weekbladen, tijdschriften, publicaties in beperkte oplage, bibliofiele edities en uitgaven in eigen beheer, voor zover niet eerder gebundeld.

Een succesvolle tv-regisseur interviewt kunstenaars die de Tweede Wereldoorlog overleefd hebben, voor een programma over kunst en politiek. Daartussen door speelt zijn privéleven zich af, waarin hij de werkelijkheid ontvlucht en naar de afgrond drijft.

Openhartige brieven van twee voormalige geliefden over hun liefdesavonturen, waarin de auteur het cynisme en de zedeloosheid van zijn tijdgenoten schildert.

Humoristische belevenissen van een herenclubje in het 19e eeuwse Engeland

Beschrijvingen van dromen, vaak verband houdend met de Tweede Wereldoorlog, uit de periode 1960-1988 van de Nederlandse schrijfster

Uitgebracht ter gelegenheid van de opening van het Nationaal Documentatiecentrum Maarten t Hart op 25 november 2010. Voorpublicatie van Dienstreizen van een thuisblijver.  

De donkere kamer van Damokles vertelt het verhaal van Henri Osewoudt, sigarenhandelaar te Voorschoten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontmoet hij de verzetsman Dorbeck, die sprekend op hem lijkt en hem opdrachten geeft die hij gewillig uitvoert. Naar aanleiding van zijn daden wordt hij gevangen genomen, komt weer vrij, pleegt een moord, nog een moord. Na de bezetting lijkt alles zich tegen hem te keren en wordt hij gekwalificeerd als landverrader. Zich beroepen op Dorbeck blijkt onmogelijk: er is geen enkel spoor dat leidt tot deze man. Het enige dat Osewoudt heeft om de wereld Dorbecks bestaan te bewijzen is een camera met een foto van Dorbeck erin, maar ook die foto blijkt uiteindelijk niet te bestaan. Bestaat Dorbeck echt of heeft Osewoudt hem verzonnen? Is hij Osewoudts superego? In hoeverre is Osewoudt zelf verantwoordelijk voor zijn daden? Wie ben je als iedereen je ziet als een verrader en een leugenaar, bestaat er wel zoiets als waarheid en werkelijkheid?