A reference work on the Napoleonic Wars which covers all the important soldiers, sailors, strategies, armaments and battles that shaped Napoleon's career. Includes information on the campaigns led by Napoleon as well as related events such as the Peninsular War.

De cultuur van het joodse volk omspant in tijd de periode van de oudste beschavingen tot nu, en in ruimte de hele wereld. De laatste twee eeuwen traden de joden uit het hun opgelegde isolement en weerspiegelt de joodse cultuur de ontmoeting met de omringende culturen, vooral in de westerse wereld. De joodse cultuur is veel breder dan het jodendom in strikt religieuze betekenis. Joodse cultuur geeft hiervan een compleet overzicht - van het begin in bijbelse dagen via zijn verstrooiing naar vele landen en talen, tot heden ten dage. Cultuur wordt in zijn breedste betekenis opgevat, zodat joods gezins- en gemeenschapsleven en de waarden ervan net zozeer deel uitmaken van de cultuur als literatuur, kunst en muziek.
Een gedeelte van Joodse cultuur is gewijd aan de joodse bijdrage aan de wereldcultuur. In de nieuwe tijd hebben joden een zeer grote rol gespeeld in alle vlakken van de cultuur. De namen van Marx, Einstein, Freud en Kafka bijvoorbeeld en het feit dat meer dan twintig procent van alle Nobelprijzen aan joden werd toegekend, geeft een aanwijzing van het unieke van hun deelname aan de cultuur.
Europa is zich nauwelijks bewust van de mate waarin zij de creativiteit van joden, als gevolg van de Grote Moord, moet ontberen. Aan die creativiteit heeft de holocaust echter geen definitief einde gemaakt. De invloed van de joodse beschaving en de creativiteit van de naoorlogse joodse cultuurdragers - wetenschappers, schrijvers, kunstenaars en anderen - laat zich op allerlei gebied gelden.

Op 10 mei 1940 viel het Duitse leger van Adolf Hitler België binnen. Vier jaar lang werd België bezet. Waarom viel Hitler juist ons land aan? Welk beeld had hij van België? Welke toekomst zag hij voor de Belgen in zijn Groot Germaanse Rijk? Zijn Blitzkrieg was zo overtuigend dat velen, zelfs zijn hardnekkigste tegenstanders, aanvankelijk geloofden in een ultieme oorlogsoverwinning van Hitler. Nog meer, de naar Frankrijk gevluchte Belgische regering ondernam pogingen om met de Duitse regering van Hitler in contact te komen en aan te stilten op een vredesakkoord. In de naoorlogse historische literatuur is dit aspect van de Belgische geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog altijd onderbelicht gebleven. In zijn boek 'Hitler en de Belgen' ontrafelt Bert Cornelis deze weinig bekende episode. Dat er zelfs in de hoogste koninklijke en politieke kringen over een mogelijke samenwerking met de Duitse dictator werd nagedacht, was een vervelend gegeven waar in de naoorlogse zegeroes en tijdens de berechting van de collaboratie geen plaats voor was. Cornelis reconstrueert ook het verblijf van de Führer in het Waalse Brûly-de-Pesche in juni 1940 en zijn tochten door Vlaanderen en doet het gedetailleerde relaas van alle Belgen die ooit door Hitler werden ontvangen - van koning Leopold III over ambassadeur Jacques Davignon tot de Waalse Rex-leider Léon Degrelle. Daarbij gaat de auteur de vraag niet uit de weg waarom niet één vooraanstaande Vlaamse collaborateur in de buurt van de Führer geraakte. Hitler had grote twijfels over het politieke lot van de Belgen. Ook die aarzelende houding brengt het boek in beeld. Hij wachtte tot het einde, net voor de bevrijding begin september 1944, om België op te splitsen in een Reichsgau Flandern en een Reichsgau Wallonien. Even dacht Hitler eraan om tijdens het Ardennen-offensief midden december 1944 België opnieuw te veroveren en zijn België-politiek nieuw leven in te blazen. Dit alles mislukte en leidde tot zijn ondergang.0.

‘Anti-Judaïsme’ en ‘antisemitisme’ zijn meer dan ooit delicate en beladen begrippen. ‘Revisionisme’ en ‘antizionisme’ zijn dat vandaag allicht nog meer. Aan de hand van een geschiedenis van de eeuwenoude en nog steeds actuele Jodenhaat ontknoopt Abicht in 'De eeuwige kop van Jood' de verwarring met heldere en ondubbelzinnige argumenten. Abicht zoekt naar individuele en collectieve oorzaken en verklaringen voor Jodenhaat en hoopt zo een uitweg te vinden uit deze mensonterende en dodelijke waanzin. Een serene, zo objectief mogelijke dialoog over het antisemitisme kan waarschijnlijk meer doen tegen de opnieuw toenemende onverdraagzaamheid dan tientallen wetten en evenveel taboes. Ludo Abicht (1936) is filosoof en publicist. Hij doceerde en publiceerde veel over het Israëlisch-Palestijnse conflict, Joodse cultuur en geschiedenis, actief pluralisme, ethiek, integratie en nationalisme. Recent publiceerde hij 'De Bijbel: een vrijzinnige lezing' en 'De Joden van Antwerpen'.

Sinds het einde van de 19de eeuw wilde de christelijke arbeidersbeweging een structureel antwoord bieden op de sociaal-economische wantoestanden die met de industrialisering gepaard gingen. Maar nog tijdens het interbellum nog kregen de gelovigen vanop de kansel te horen dat de al twintig eeuwen oude christelijke liefdadigheid (van de kant van de welstellenden) en lijdzaamheid (van de kant van de behoeftigen) meer dan voldoende waren om de sociale kwestie op te lossen. Katholieke werkliedenverenigingen waren voor de Vlaamse geestelijken hoogstens een noodzakelijk kwaad om het socialisme en het communisme in te dammen en de maatschappij voor Christus te heroveren. Als de sociaal-economische net zomin als de politieke, de culturele en de religieuze democratisering bij de clerus genade vond, was het omdat die de moderne wereld kenmerkte. Een wereld die uit de Renaissance, de Reformatie, de Verlichting en de Franse Revolutie ontstaan was. Een wereld waarin, tegen alle christelijke wereldverachting in, materialisme en zinnelijkheid hoe langer hoe meer de bovenhand kregen.

De Europese Unie is machtig geworden. We reizen zonder grenscontroles, betalen met de euro en op allerlei vlakken hebben Europese regels een impact op ons leven. Maar er zijn ook domeinen waarop de Unie schijnbaar machteloos is. Tijdens de eurocrisis leek het einde van de muntunie nabij. Het blijft lastig om met één stem te spreken als er wat gebeurt in de wereld. Bij belastingontwijking op grote schaal, de terreurdreiging, het vluchtelingenvraagstuk schiet de Unie amper uit de startblokken. Lidstaten kunnen de uitdagingen niet alleen de baas, maar komen moeilijk tot een gezamenlijke aanpak. Europa ploetert van crisis naar crisis. Elegant is dat niet, effectief wellicht evenmin. Toch valt de Unie niet uit elkaar. Rob Heirbaut en Hendrik Vos bekijken hoe Europa met noodsituaties omgaat en hoe de leiders zich van top naar top slepen. Het stokt en het rommelt en het hapert, maar de integratie valt niet stil. Wat is de lijm die de lidstaten aan de onderhandelingstafel houdt? Waar gaat dit naartoe? En hoe zit het met de Britten, die voor brexit kozen en de Unie verlaten? Dit boek biedt een verrassende blik in de Europese keuken, waar het er levendiger en spannender aan toegaat dan ooit voorheen.

Analyse van de politieke problemen in het Midden-Oosten, de wereldwijde gevolgen van de Amerikaanse global war against terror en de gewijzigde machtsverhoudingen in de islamitische wereld.

Achtergronden, verloop en gevolgen van de historische veldslag waarbij de Goten een Romeins leger onder keizer Valens versloegen.

The idea of civilisation has always been debated, even fought over. At the heart of those debates lies the big question of how people - from prehistory to the present day - have depicted themselves and others, both human and divine. Distinguished historian Mary Beard explores how art has shaped, and been shaped by, the people who created it. How have we looked at these images.. Why have they sometimes been so contentious.. In Part One, she examines how the human figure was portrayed in some of the earliest art in the world - from the gigantic stone heads carved by the Olmec of Central America to the statues and pottery of the ancient Greeks to the terracotta army of the first emperor of China. And she explains how one particular version of representing the human body, which goes back to the ancient world, still influences (and sometimes distorts) how people in the West see their own culture and that of others. Throughout this story, she is concerned not only with the artists who made images, but with those who have used them, viewed them and interpreted them. In other words How Do We Look.. In Part Two, Mary Beard turns to the relationship between art and religion. For centuries, religion has inspired art: from the Hindu temple at Angkor Wat to the Christian mosaics of Ravenna to the exquisite calligraphy of Islamic mosques. But making the divine visible in the human world has never been simple. All religions have wrestled with idolatry and iconoclasm, destroying art as well as creating it - and asking how to look with The Eye of Faith.

Jama atu Ahlis Sunna Lidda Awati Wal-Jihad, bekend als Boko Haram, houdt Nigeria al jaren in de greep en heeft duizenden burgerdoden op haar kerfstok. Toch beginnen de internationale alarmbellen pas echt te rinkelen na de ontvoering van de 276 Chibok-meisjes in april 2014. Beschreven als een radicale religieuze sekte, terreurorganisatie, criminele bende, sociale beweging of politiek instrument, weten we tot op heden weinig van Boko Haram. Maar opererend in de ontvlammende Sahel, waar landsgrenzen niets voorstellen en waar ook Al Qaida en IS huizen, is aandacht voor dit soort lokale bewegingen juist cruciaal. Hoe groeide een ideologische revolte uit tot een oorlogsmachine.. Wie zijn ze, wat willen ze en hoe worden ze gefinancierd.. En waarom kan Afrika s gigant haar niet verslaan.. Manon Stravens (Breda, 1977) is ontwikkelingswerker en journalist en heeft vooral West-Afrika veelvuldig bereisd en beschreven. Bijna vier jaar woonde en werkte ze in Mali, in 2013 verscheen het boek Bomako Bonjour - Over heethoofden, hulp en humor in de crisistijd.

Set against the backdrop of France s industrial revolution, this 1859 novel by the controversial, passionately socialist George Sand follows the fortunes of the dynamic, young metal smith Etienne Lavoute, known as Sept-Epees (or Seven Blades), as he strives to free himself not from the working class but from the woes imposed upon it by grasping mill owners. While ambition is the spur that prompts Sept-Epees to purchase a ramshackle factory he is ill equipped to run, love is the secret cause. For Sept-Epees, however misguidedly, would make himself worthy of the orphaned (like him), wise, pretty, and capable Tonine Gaucher. As eloquent in its exposure of the social ills that afflicted French workers at the onset of the industrial revolution as it is poignant in its exploration of love’s turbulent course for the prideful Sept-Epees and the proud Tonine, The Black City reflects George Sand’s enduring admiration for the struggles and triumphs of the working class as well as her genius in the characterization of strong, clear-eyed, independent women. If in Sept-Epees she embodies the estimable worker who can make of his craft an art, in Tonine she epitomizes the woman whose successes stunningly defy the conventions of the age.

Sex Seen provides a complex and intriguing account of the changes that have taken place in the social construction of sexuality during the past century. Focusing on Sacramento, California, at the dawn of the twentieth century, Sharon Ullman juxtaposes early cinema, vaudeville performances, and popular newspapers and magazines with insights drawn from close interpretations of transcripts from Sacramento court cases. She demonstrates how attitudes that emerged in the popular discourse—ideas about gender roles, female desire, prostitution, divorce, and homosexuality—often found complex and contradictory expression in the courts. As judges, prosecutors, defense attorneys, and juries all weighed in with differing opinions, the courtroom itself became a site of multiple discourses that attempted to make sense of a growing sexual chaos. In tracing the birth of modern sexuality, Ullman chronicles the dynamics of social change during a unique cultural moment and explains the shifts in the sexual ethos of turn-of-the-century America.

Instead of telling the familiar story of steadily increasing liberation of sexual urges, Ullman chronicles the complex confusions and negotiations of an increasingly public sexual discourse. She relates how laws against cross-dressing gained force at the same time that female impersonation became popular in vaudeville acts, how images of prostitutes were changed by the commercialization of the female body in advertising and film, and how visible expression of female desire was submerged in rape and divorce proceedings.

Ullman blends social history, textual analysis, and film and performance criticism to explain how sexuality and desire became an essential part of personal identity in this century. Her keen, accessible account of a community on the brink of the modern era offers a provocative interpretation of the seeds of our sexual present.

Twentieth-century America has witnessed the most widespread and sustained movement of African-Americans from the South to urban centers in the North. Who Set You Flowin? examines the impact of this dislocation and urbanization, identifying the resulting Migration Narratives as a major genre in African-American cultural production. Griffin takes an interdisciplinary approach with readings of several literary texts, migrant correspondence, painting, photography, rap music, blues, and rhythm and blues. From these various sources Griffin isolates the tropes of Ancestor, Stranger, and Safe Space, which, though common to all Migration Narratives, vary in their portrayal. She argues that the emergence of a dominant portrayal of these tropes is the product of the historical and political moment, often challenged by alternative portrayals in other texts or artistic forms, as well as intra-textually. Richard Wright's bleak, yet cosmopolitan portraits were countered by Dorothy West's longing for Black Southern communities. Ralph Ellison, while continuing Wright's vision, reexamined the significance of Black Southern culture. Griffin concludes with Toni Morrison embracing the South as a site of African-American history and culture.

Provides a new understanding of the recurrent rhetorical need to employ conservative rhetoric in support of a radical cause

The Womens Social and Political Union, the militant branch of the English womens suffrage movement, turned to arson, bombing, and widespread property destruction as a strategy to achieve suffrage for women. Because of its comparative rarity, terrorist violence by reform (as opposed to revolutionary) movements is underexplored, as is the discursive rhetoric that accompanies this violence. Largely because of the moral stance that drives such movements, the need to justify violence is greater for the reformist than for the revolutionary terrorist. The burden of rhetorical justification falls even more heavily on women utilizing violence, an option generally perceived as open only to men.

The militant suffragettes justified their turn to limited terrorism by arguing that their violence was part of a just war. Appropriating the rhetoric of a just war in defense of reformist violence allowed the suffragettes to exercise a traditional rhetorical vision for the sake of radical action. The concept of a just war allowed a spinning out of a fantasy of heroes, of a gallant band fighting against the odds. It challenged the imagination of the public to extend to women a heroic vision usually reserved for men and to accept the new expectations inherent in that vision. By incorporating the concept of a just war into their rhetoric, the WSPU leaders took the most conventional justification that Western tradition provides for the use of violence and adapted it to meet their unique circumstance as women using violence for political reform.

This study challenges the common view that the suffragettes use of military metaphors, their vilification of the government, and their violent attacks on property were signs of hysteria and self-destruction. Instead, what emerges is a picture of a deliberate, if controversial, strategy of violence supported by a rhetorical defense of unusual power and consistency.

Portret van Adolf Hitler aan de hand van de belangrijkste biografieen die er in de loop van de tijd over de Duitse dictator zijn geschreven.

An exhilarating account of a lone woman's indefatigable determination to make a difference

Dervish is the story of the rise and fall of an African Empire. It began in the Sudan in the 1880s with a localized holy war fought against the decadent Turkish-Egyptian overlords. It was led by Mohammed Ahme Ibn Al-Sayid Abdullah -- the Mahdi -- and was soon to engulf a million square miles of arid territory. It forced the hand of a reluctant British Liberal Government, which was then approaching the zenith of its imperial power, and led to the disaster of the infamous Hicks Expedition and the death of General Gordon at Khartoum. Using first-hand accounts and diaries of participants, the author brilliantly describes the growth of the Mahdist movement and the extraordinary devotion and discipline of the Dervish troops. Set against them, with stoic endurance, were British, Egyptian and Sudanese soldiers. The resulting fierce engagements inspired amazing feats of courage and daring on both sides. The Dervish Empire survived the death of the Mahdi by 13 years, ending at the Battle of Omdurman and Kitchener's reconquest of the Sudan.

This text covers Caesar's rise to power, and deals in detail with his campaign in Gaul. It follows his career from then until his death, through the conflict with Pompey and the futile Alexandrian campaign. The tactics and strategy of Caesar's wars are related to their political and diplomatic matrix, and through his conduct as a general, much of his character is revealed. Fuller concludes that Caesar was no innovator in the art of war, but that his great gift was for dash - frequently extracting himself from an apparently impossible position by the speed and impetus of his response. But frequently the position was due in the first place to Caesar's own error.

A humane, sharp and witty perspective on the experience of being a British Asian.

Robots zuigen het stof van onze vloeren, opereren patiënten, inspecteren rampplekken, rijden ons rond en houden ons gezelschap. Het aantal robots neemt snel toe en hun mogelijkheden ook. Hoog tijd dus om robots beter te leren kennen. 'Hallo robot' vertelt verhalen over de wetenschap en techniek achter de robots. Hoe werken ze? Wat kunnen ze? Wat kunnen ze niet? Wat willen we van ze? Hoe ver zijn ze al gekomen en wat belooft dat voor de toekomst? In 'Hallo robot' ontmoet de lezer zowel echte robots als sciencefiction-robots, maar ook de mensen achter de robots: de robotmakers en -ontwerpers, hobbyisten en professionals.

Sinds Donald J. Trump president werd, zijn de Verenigde Staten opnieuw wakker geschud. Monika Triest reisde begin 2019 terug naar het land waar ze eerder lang woonde. Ze bezocht vrienden en collega's met wie ze van 1968 tot 1977 actie voerde tegen de oorlog in Vietnam, tegen racisme en uitbuiting, tegen de talloze verdachtmakingen van de staat tegenover progressieve personen en organisaties, en voor de zwarte en latino beweging. Hun doel was een nieuwe samenleving te creëren, waarbij de verzetsbewegingen uit het verleden - die in dit boek uitgebreid aan bod komen - een grote inspiratiebron vormden. De VS kennen immers een lange traditie van verzet, maar die geschiedenis wordt zelden verteld. Vandaag is 'progressief' Amerika weer springlevend. Uiteenlopende groepen voeren actie tegen de macht van het grote kapitaal, tegen verrechtsing, tegen discriminatie, tegen racisme en tegen seksisme. Met een president die alles op zijn kop zet en de democratie zelf en de wereldvrede bedreigt, zijn de lessen uit het verleden uiterst kostbaar. Het andere Amerika vertelt niet het verhaal van Trump en de Tea Party, maar wel een verhaal van hoop.

Nadat hij veroordeeld werd voor de moord op zijn vader, zit een man uit het Vlaamse Waasland ruim dertig jaar onschuldig in de gevangenis.

In 2019 en 2020 zetelt België voor de zesde keer in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, een van de machtigste internationale organisaties ter wereld. Heel fijn, hoor ik u denken, maar "what's in it for us?" Hoe belangrijk universele mensenrechten ook zijn, is het daarom echt nodig om duizenden0kilometers van huis een dictator te onttronen? Spelen er bij een interventie vaak geen andere belangen dan humanitaire? Kunnen diplomaten in New York wel meebeslissen over onze veiligheid?0En moet ook Europa daarin geen actievere rol spelen? Terechte vragen, waar dit boek dieper op ingaat.0'Waarom muren niet werken' dient doemdenkers van antwoord en houdt tegelijk de optimisten scherp. Nu populisme terrein wint en 'soevereiniteit' een buzzword is geworden, vereisen grensoverschrijdende dreigingen zoals terrorisme, klimaatverandering, illegale migratie, schendingen van de mensenrechten en humanitaire crisissen nieuwe vormen van internationale samenwerking. Een grotere rol toekennen aan een autonomere Europese Unie én aan het lokale niveau biedt oplossingen.

"Elke familie draagt een schat aan vergeten verhalen in zich. Wanneer Reinier Heinsman de herinneringen van zijn grootmoeder, Lucienne Blumenthal (1937-2013), in handen krijgt, beslist hij in de geschiedenis van zijn Hongaars-Joodse familie te duiken. Zijn zoektocht voert hem naar de Habsburgse dubbelmonarchie, Transsylvanië en Oekraïne, naar de Joodse gemeenschap van Antwerpen en Brussel, naar de vluchtelingenkampen in de Franse Pyreneeën en naar het vernietigingskamp van Auschwitz. Zijn reis eindigt in Amsterdam, waar Lucienne na heel wat omzwervingen een nieuw leven opbouwt. 0'Vergeten is het grootste verlies' is een kroniek van veel verloren levens en een herwonnen toekomst. Reinier Heinsman gaat op zoek naar de wortels van zijn bestaan en komt onderweg de wereldgeschiedenis tegen. Mensen verdwijnen, verhalen verzinken in vergetelheid, families verbrokkelen. Maar de namen blijven altijd bestaan ...".

Waarom stonden er doodshoofden op piratenvlaggen? Waar zijn de schedels van beroemde componisten zoals Mozart, Haydn en Beethoven gebleven? Waarom gebruikten de Bulgaren het hoofd van een graaf van Vlaanderen als drinkbeker? Hingen de Kelten de afgehakte hoofden van hun verslagen tegenstanders op aan hun paarden? Was een Romeinse keizerin een wegbereidster voor de forensische wetenschap? Jan Huijbrechts zorgt ervoor dat u zich het hoofd niet hoeft te breken over deze brandende vragen. In 'De botten van Bach' vertelt hij de wervelende en fascinerende geschiedenis van de mensheid aan de hand van onze hersenpan. Hij gidst de lezer aan de hand van verhalen over beroemde en minder beroemde schedels door de wondere wereld van koppensnellers, craneokleptomanen, grafrovers en osteopaten. Daarbij ontbreken Shakespeare, Goethe en Lord Byron niet, evenmin als Edgar Allan Poe, Herman Melville en Arthur Conan Doyle.

Op 22 maart 2016 ontploffen er bommen op de luchthaven van Zaventem en in het Brusselse metrostation Maalbeek. Na de aanslagen in Parijs en in andere Europese steden ontkomt ook België niet aan de terreur van de Islamitische Staat (IS). De explosies kostten het leven aan 35 mensen. Er vallen meer dan driehonderd gewonden. Journalist Joanie de Rijke en arts Tine Gregoor gaan voor dit boek op zoek naar betrokkenen van deze zwarte dag. Brussel ging op slot, het dreigingsniveau in het land werd verhoogd van drie naar vier. Wie herinnert zich niet meer waar ie was toen het nieuws bekend raakte? Hoe kijken de slachtoffers en hun familie terug op deze dag? Wat vindt de Indiase stewardess Nidhi Chaphekar, wier foto na de aanslagen de wereld rondging, van België? Heeft Beatrice de Lavalette, die op zeventienjarige leeftijd haar onderbenen verloor, de draad weer kunnen opnemen? Hoe verliep de gigantische molen van de hulpverlening die na de aanslagen op gang kwam? En wat hebben de veiligheidsmensen en beleidsmakers uit het 9/11 van België geleerd? Aan de hand van tientallen gesprekken schetsen de Rijke en Gregoor zowel een terug- als een vooruitblik. Of hoe hellhole Brussel destijds werd gedemoniseerd en weer overeind krabbelde. Joanie de Rijke is (oorlogs)journalist voor o.a. Knack en De Morgen. Ze reist hiervoor regelmatig naar Syrië, Irak, Libië, Turkije en Afghanistan. Ze publiceerde eerder In handen van de taliban en Pakistan, het gevaarlijkste land ter wereld. Tine Gregoor is arbeidsarts bij groep IDEWE en consultatie-arts bij Kind en Gezin. Op 22 maart 2016 is ze toevallig in de buurt van metrostation Maalbeek, waar ze een MUG-team bijstaat met de verzorging van de meest zwaargewonde slachtoffers. Ze geeft lezingen over haar ervaring en ontving verschillende onderscheidingen uit erkenning voor haar inzet.