The role played by ideology in the evolution of civilizations is being energetically debated by archaeologists, but until now the theoretical debates have had little impact on the actual interpretation of field data from Mesoamerica or South America. Studies on pre-Columbian ideology have generally used historical, ethnohistorical, and iconographic data to look synchronically at specific ancient religions. Little progress has been made in applying archaeological information to address the broader problem of the role of ideology in prehistoric culture change... The authors of these papers take a variety of theoretical approaches, seeking to understand how ideology interacts with the ecological, economic, and political factors involved in culture change. They are concerned not with ideologies or cosmologies per se but with the effect of ideology on power relations, since the expansions and collapses of civilizations are, in the end, the successes and failures of political systems.

Geschiedenis van de Belgische Opstand van 1830 en de uiteenlopende herdenkingen die tot en met heden daarvan zijn gehouden.

Analyse van de geschiedenis van Nederland in de periode 1555-1702, met nadruk op politieke en religieuze ontwikkelingen en de rol van grote mannen als Willem van Oranje, Van Oldenbarnevelt, Frederik Hendrik, Johan de Witt en Willem III.

KADOC-Studies 6.

When asked simple questions about global trends - why the world's population is increasing; how many young women go to school; how many of us live in poverty - we systematically get the answers wrong. So wrong that a chimpanzee choosing answers at random will consistently outguess journalists, Nobel laureates, and investment bankers.

In Factfulness, Professor of International Health and a man who can make data sing, Hans Rosling, together with his two long-time collaborators Anna and Ola, offers a radical new explanation of why this happens, and reveals the ten instincts that distort our perspective.

It turns out that the world, for all its imperfections, is in a much better state than we might think. But when we worry about everything all the time instead of embracing a worldview based on facts, we can lose our ability to focus on the things that threaten us most. Inspiring and revelatory, filled with lively anecdotes and moving stories, Factfulness is an urgent and essential book that will change the way you see the world

Welkom in de volgende eeuw. Landen zoals wij ze kennen zijn opgehouden te bestaan. Werkvaardigheden uit deze eeuw zijn praktisch waardeloos geworden en grote bedrijven zijn gefragmenteerd in kleinere, meer aanpasbare eenheden. Tom Peters: `Knoke heeft een visionair boek geschreven. Het daagt uit, het prikkelt en is buitengewoon leesbaar.'

De digitale revolutie brengt een eigentijds proletariaat voort. Fabrieksarbeiders zijn vervangen door informatieverwerkers, grootindustriëlen door grootdatabezitters, machines door megaservers. De industrialisering van de arbeid heeft plaatsgemaakt voor de industrialisering van de geest, lichamelijke uitputting voor geestelijke uitputting, en milieuvervuiling wordt verdrongen door mentale vervuiling.

In Het digitale proletariaat wordt de ontstaansgeschiedenis van een eigentijdse klasse geschetst. De digitale proletariër
is een mens van wie het hele bewustzijn - zijn aandacht, emoties en vriendschappen, zijn ideeën en fantasieën - tot koopwaar is gereduceerd. Schnitzler maakt inzichtelijk dat de mens zowel zijn handelingsbekwaamheid als zijn levenskennis dreigt te verliezen. Totale proletarisering is het resultaat. De bijtende kritiek van de auteur op de digitale cultuur noopt tot bezinning.

Ter gelegenheid van de Week van de Klassieken verschijnt het boekje Te wapen! Acht spraakmakende slagen uit de oudheid. Drie eminente historici - Hein van Dolen, Olivier Hekster en Fik Meijer - beschrijven militaire confrontaties in het oude Griekenland, het Romeinse rijk en de Byzantijnse wereld. Zo ontstaat er een rijkgeschakeerd beeld van de oorlog in de oudheid. Het boekje is geïllustreerd met foto's van de schatten die de verschillende aan de Week deelnemende musea herbergen.

A collection of notebooks, letters, treatises, and contracts dealing with the art of the Middle Ages and Renaissance. It gives the reader an insight into the personalities and conditions of the times.

Rond 1900 werden in Europa overal dezelfde boeken gelezen, dezelfde opera's opgevoerd, dezelfde muziekstukken gespeeld. Via drie centrale personen laat Figes in Europeanen zien dat belangrijke artistieke, technologische en economische ontwikkelingen (trein, telegraaf, fotografie, vrije markt) de verborgen krachten achter de vorming van een Europese cultuur waren. De grote schrijver Ivan Toergenjev, de gevierde zangeres Pauline Viardot, met wie Toergenjev een intieme relatie had, en Paulines echtgenoot Louis Viardot, een goed ingevoerde kunstcriticus ontmoetten bijna iedereen in Europa die in cultureel opzicht belangrijk was. De beschrijving van hun kosmopolitische levens staat voor het grote verhaal over het ontstaan van de Europese cultuur.

De meeste jonge mannen die worden verdacht van terroristische activiteiten zitten voor jaren opgesloten in de zwaar beveiligde gevangenissen van ons land. Nederland ademt weer enigszins vrij. Maar is het gevaar door de nieuwe wet terrorismebestrijding werkelijk geweken? Of gaat het radicaliseringproces onder jonge moslims gewoon door? Wat zijn de idealen van jonge moslims die de koran en het leven van de profeet Mohammed als pure leidraad van hun leven zien? Wat brengt hen samen – en hoe probeert de AIVD hen uit elkaar te drijven? Hoe ziet de gewapende jihad eruit? En wat is de invloed van media en politici?Wat geen journalist voor elkaar kreeg, lukte Arjan Erkel wel. Hij sprak Samir A. in de gevangenis en voerde ook gesprekken met mensen uit zijn omgeving. Voor dit boek,dat leest als een thriller, mocht hij bovendien gebruikmaken van de dagboekaantekeningen van Samir. Terugvallend op zijn ervaringen met de Dagestaanse en Tsjetsjeense jihadstrijders die hem ontvoerden, is Erkel erin geslaagd een verhelderd en meeslepend boek te schrijven, waarin hij aan de hand van het leven van Samir A. licht werpt op de levens van door het geloof gegrepen jongeren – iets wat tot nu toe voor het grote publiek onzichtbaar bleef.

A reference work on the Napoleonic Wars which covers all the important soldiers, sailors, strategies, armaments and battles that shaped Napoleon's career. Includes information on the campaigns led by Napoleon as well as related events such as the Peninsular War.

De cultuur van het joodse volk omspant in tijd de periode van de oudste beschavingen tot nu, en in ruimte de hele wereld. De laatste twee eeuwen traden de joden uit het hun opgelegde isolement en weerspiegelt de joodse cultuur de ontmoeting met de omringende culturen, vooral in de westerse wereld. De joodse cultuur is veel breder dan het jodendom in strikt religieuze betekenis. Joodse cultuur geeft hiervan een compleet overzicht - van het begin in bijbelse dagen via zijn verstrooiing naar vele landen en talen, tot heden ten dage. Cultuur wordt in zijn breedste betekenis opgevat, zodat joods gezins- en gemeenschapsleven en de waarden ervan net zozeer deel uitmaken van de cultuur als literatuur, kunst en muziek.
Een gedeelte van Joodse cultuur is gewijd aan de joodse bijdrage aan de wereldcultuur. In de nieuwe tijd hebben joden een zeer grote rol gespeeld in alle vlakken van de cultuur. De namen van Marx, Einstein, Freud en Kafka bijvoorbeeld en het feit dat meer dan twintig procent van alle Nobelprijzen aan joden werd toegekend, geeft een aanwijzing van het unieke van hun deelname aan de cultuur.
Europa is zich nauwelijks bewust van de mate waarin zij de creativiteit van joden, als gevolg van de Grote Moord, moet ontberen. Aan die creativiteit heeft de holocaust echter geen definitief einde gemaakt. De invloed van de joodse beschaving en de creativiteit van de naoorlogse joodse cultuurdragers - wetenschappers, schrijvers, kunstenaars en anderen - laat zich op allerlei gebied gelden.

Op 10 mei 1940 viel het Duitse leger van Adolf Hitler België binnen. Vier jaar lang werd België bezet. Waarom viel Hitler juist ons land aan? Welk beeld had hij van België? Welke toekomst zag hij voor de Belgen in zijn Groot Germaanse Rijk? Zijn Blitzkrieg was zo overtuigend dat velen, zelfs zijn hardnekkigste tegenstanders, aanvankelijk geloofden in een ultieme oorlogsoverwinning van Hitler. Nog meer, de naar Frankrijk gevluchte Belgische regering ondernam pogingen om met de Duitse regering van Hitler in contact te komen en aan te stilten op een vredesakkoord. In de naoorlogse historische literatuur is dit aspect van de Belgische geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog altijd onderbelicht gebleven. In zijn boek 'Hitler en de Belgen' ontrafelt Bert Cornelis deze weinig bekende episode. Dat er zelfs in de hoogste koninklijke en politieke kringen over een mogelijke samenwerking met de Duitse dictator werd nagedacht, was een vervelend gegeven waar in de naoorlogse zegeroes en tijdens de berechting van de collaboratie geen plaats voor was. Cornelis reconstrueert ook het verblijf van de Führer in het Waalse Brûly-de-Pesche in juni 1940 en zijn tochten door Vlaanderen en doet het gedetailleerde relaas van alle Belgen die ooit door Hitler werden ontvangen - van koning Leopold III over ambassadeur Jacques Davignon tot de Waalse Rex-leider Léon Degrelle. Daarbij gaat de auteur de vraag niet uit de weg waarom niet één vooraanstaande Vlaamse collaborateur in de buurt van de Führer geraakte. Hitler had grote twijfels over het politieke lot van de Belgen. Ook die aarzelende houding brengt het boek in beeld. Hij wachtte tot het einde, net voor de bevrijding begin september 1944, om België op te splitsen in een Reichsgau Flandern en een Reichsgau Wallonien. Even dacht Hitler eraan om tijdens het Ardennen-offensief midden december 1944 België opnieuw te veroveren en zijn België-politiek nieuw leven in te blazen. Dit alles mislukte en leidde tot zijn ondergang.0.

‘Anti-Judaïsme’ en ‘antisemitisme’ zijn meer dan ooit delicate en beladen begrippen. ‘Revisionisme’ en ‘antizionisme’ zijn dat vandaag allicht nog meer. Aan de hand van een geschiedenis van de eeuwenoude en nog steeds actuele Jodenhaat ontknoopt Abicht in 'De eeuwige kop van Jood' de verwarring met heldere en ondubbelzinnige argumenten. Abicht zoekt naar individuele en collectieve oorzaken en verklaringen voor Jodenhaat en hoopt zo een uitweg te vinden uit deze mensonterende en dodelijke waanzin. Een serene, zo objectief mogelijke dialoog over het antisemitisme kan waarschijnlijk meer doen tegen de opnieuw toenemende onverdraagzaamheid dan tientallen wetten en evenveel taboes. Ludo Abicht (1936) is filosoof en publicist. Hij doceerde en publiceerde veel over het Israëlisch-Palestijnse conflict, Joodse cultuur en geschiedenis, actief pluralisme, ethiek, integratie en nationalisme. Recent publiceerde hij 'De Bijbel: een vrijzinnige lezing' en 'De Joden van Antwerpen'.

Sinds het einde van de 19de eeuw wilde de christelijke arbeidersbeweging een structureel antwoord bieden op de sociaal-economische wantoestanden die met de industrialisering gepaard gingen. Maar nog tijdens het interbellum nog kregen de gelovigen vanop de kansel te horen dat de al twintig eeuwen oude christelijke liefdadigheid (van de kant van de welstellenden) en lijdzaamheid (van de kant van de behoeftigen) meer dan voldoende waren om de sociale kwestie op te lossen. Katholieke werkliedenverenigingen waren voor de Vlaamse geestelijken hoogstens een noodzakelijk kwaad om het socialisme en het communisme in te dammen en de maatschappij voor Christus te heroveren. Als de sociaal-economische net zomin als de politieke, de culturele en de religieuze democratisering bij de clerus genade vond, was het omdat die de moderne wereld kenmerkte. Een wereld die uit de Renaissance, de Reformatie, de Verlichting en de Franse Revolutie ontstaan was. Een wereld waarin, tegen alle christelijke wereldverachting in, materialisme en zinnelijkheid hoe langer hoe meer de bovenhand kregen.

De Europese Unie is machtig geworden. We reizen zonder grenscontroles, betalen met de euro en op allerlei vlakken hebben Europese regels een impact op ons leven. Maar er zijn ook domeinen waarop de Unie schijnbaar machteloos is. Tijdens de eurocrisis leek het einde van de muntunie nabij. Het blijft lastig om met één stem te spreken als er wat gebeurt in de wereld. Bij belastingontwijking op grote schaal, de terreurdreiging, het vluchtelingenvraagstuk schiet de Unie amper uit de startblokken. Lidstaten kunnen de uitdagingen niet alleen de baas, maar komen moeilijk tot een gezamenlijke aanpak. Europa ploetert van crisis naar crisis. Elegant is dat niet, effectief wellicht evenmin. Toch valt de Unie niet uit elkaar. Rob Heirbaut en Hendrik Vos bekijken hoe Europa met noodsituaties omgaat en hoe de leiders zich van top naar top slepen. Het stokt en het rommelt en het hapert, maar de integratie valt niet stil. Wat is de lijm die de lidstaten aan de onderhandelingstafel houdt? Waar gaat dit naartoe? En hoe zit het met de Britten, die voor brexit kozen en de Unie verlaten? Dit boek biedt een verrassende blik in de Europese keuken, waar het er levendiger en spannender aan toegaat dan ooit voorheen.

Analyse van de politieke problemen in het Midden-Oosten, de wereldwijde gevolgen van de Amerikaanse global war against terror en de gewijzigde machtsverhoudingen in de islamitische wereld.

Achtergronden, verloop en gevolgen van de historische veldslag waarbij de Goten een Romeins leger onder keizer Valens versloegen.

The idea of civilisation has always been debated, even fought over. At the heart of those debates lies the big question of how people - from prehistory to the present day - have depicted themselves and others, both human and divine. Distinguished historian Mary Beard explores how art has shaped, and been shaped by, the people who created it. How have we looked at these images.. Why have they sometimes been so contentious.. In Part One, she examines how the human figure was portrayed in some of the earliest art in the world - from the gigantic stone heads carved by the Olmec of Central America to the statues and pottery of the ancient Greeks to the terracotta army of the first emperor of China. And she explains how one particular version of representing the human body, which goes back to the ancient world, still influences (and sometimes distorts) how people in the West see their own culture and that of others. Throughout this story, she is concerned not only with the artists who made images, but with those who have used them, viewed them and interpreted them. In other words How Do We Look.. In Part Two, Mary Beard turns to the relationship between art and religion. For centuries, religion has inspired art: from the Hindu temple at Angkor Wat to the Christian mosaics of Ravenna to the exquisite calligraphy of Islamic mosques. But making the divine visible in the human world has never been simple. All religions have wrestled with idolatry and iconoclasm, destroying art as well as creating it - and asking how to look with The Eye of Faith.

Jama atu Ahlis Sunna Lidda Awati Wal-Jihad, bekend als Boko Haram, houdt Nigeria al jaren in de greep en heeft duizenden burgerdoden op haar kerfstok. Toch beginnen de internationale alarmbellen pas echt te rinkelen na de ontvoering van de 276 Chibok-meisjes in april 2014. Beschreven als een radicale religieuze sekte, terreurorganisatie, criminele bende, sociale beweging of politiek instrument, weten we tot op heden weinig van Boko Haram. Maar opererend in de ontvlammende Sahel, waar landsgrenzen niets voorstellen en waar ook Al Qaida en IS huizen, is aandacht voor dit soort lokale bewegingen juist cruciaal. Hoe groeide een ideologische revolte uit tot een oorlogsmachine.. Wie zijn ze, wat willen ze en hoe worden ze gefinancierd.. En waarom kan Afrika s gigant haar niet verslaan.. Manon Stravens (Breda, 1977) is ontwikkelingswerker en journalist en heeft vooral West-Afrika veelvuldig bereisd en beschreven. Bijna vier jaar woonde en werkte ze in Mali, in 2013 verscheen het boek Bomako Bonjour - Over heethoofden, hulp en humor in de crisistijd.

Set against the backdrop of France s industrial revolution, this 1859 novel by the controversial, passionately socialist George Sand follows the fortunes of the dynamic, young metal smith Etienne Lavoute, known as Sept-Epees (or Seven Blades), as he strives to free himself not from the working class but from the woes imposed upon it by grasping mill owners. While ambition is the spur that prompts Sept-Epees to purchase a ramshackle factory he is ill equipped to run, love is the secret cause. For Sept-Epees, however misguidedly, would make himself worthy of the orphaned (like him), wise, pretty, and capable Tonine Gaucher. As eloquent in its exposure of the social ills that afflicted French workers at the onset of the industrial revolution as it is poignant in its exploration of love’s turbulent course for the prideful Sept-Epees and the proud Tonine, The Black City reflects George Sand’s enduring admiration for the struggles and triumphs of the working class as well as her genius in the characterization of strong, clear-eyed, independent women. If in Sept-Epees she embodies the estimable worker who can make of his craft an art, in Tonine she epitomizes the woman whose successes stunningly defy the conventions of the age.

Sex Seen provides a complex and intriguing account of the changes that have taken place in the social construction of sexuality during the past century. Focusing on Sacramento, California, at the dawn of the twentieth century, Sharon Ullman juxtaposes early cinema, vaudeville performances, and popular newspapers and magazines with insights drawn from close interpretations of transcripts from Sacramento court cases. She demonstrates how attitudes that emerged in the popular discourse—ideas about gender roles, female desire, prostitution, divorce, and homosexuality—often found complex and contradictory expression in the courts. As judges, prosecutors, defense attorneys, and juries all weighed in with differing opinions, the courtroom itself became a site of multiple discourses that attempted to make sense of a growing sexual chaos. In tracing the birth of modern sexuality, Ullman chronicles the dynamics of social change during a unique cultural moment and explains the shifts in the sexual ethos of turn-of-the-century America.

Instead of telling the familiar story of steadily increasing liberation of sexual urges, Ullman chronicles the complex confusions and negotiations of an increasingly public sexual discourse. She relates how laws against cross-dressing gained force at the same time that female impersonation became popular in vaudeville acts, how images of prostitutes were changed by the commercialization of the female body in advertising and film, and how visible expression of female desire was submerged in rape and divorce proceedings.

Ullman blends social history, textual analysis, and film and performance criticism to explain how sexuality and desire became an essential part of personal identity in this century. Her keen, accessible account of a community on the brink of the modern era offers a provocative interpretation of the seeds of our sexual present.

Twentieth-century America has witnessed the most widespread and sustained movement of African-Americans from the South to urban centers in the North. Who Set You Flowin? examines the impact of this dislocation and urbanization, identifying the resulting Migration Narratives as a major genre in African-American cultural production. Griffin takes an interdisciplinary approach with readings of several literary texts, migrant correspondence, painting, photography, rap music, blues, and rhythm and blues. From these various sources Griffin isolates the tropes of Ancestor, Stranger, and Safe Space, which, though common to all Migration Narratives, vary in their portrayal. She argues that the emergence of a dominant portrayal of these tropes is the product of the historical and political moment, often challenged by alternative portrayals in other texts or artistic forms, as well as intra-textually. Richard Wright's bleak, yet cosmopolitan portraits were countered by Dorothy West's longing for Black Southern communities. Ralph Ellison, while continuing Wright's vision, reexamined the significance of Black Southern culture. Griffin concludes with Toni Morrison embracing the South as a site of African-American history and culture.

Provides a new understanding of the recurrent rhetorical need to employ conservative rhetoric in support of a radical cause

The Womens Social and Political Union, the militant branch of the English womens suffrage movement, turned to arson, bombing, and widespread property destruction as a strategy to achieve suffrage for women. Because of its comparative rarity, terrorist violence by reform (as opposed to revolutionary) movements is underexplored, as is the discursive rhetoric that accompanies this violence. Largely because of the moral stance that drives such movements, the need to justify violence is greater for the reformist than for the revolutionary terrorist. The burden of rhetorical justification falls even more heavily on women utilizing violence, an option generally perceived as open only to men.

The militant suffragettes justified their turn to limited terrorism by arguing that their violence was part of a just war. Appropriating the rhetoric of a just war in defense of reformist violence allowed the suffragettes to exercise a traditional rhetorical vision for the sake of radical action. The concept of a just war allowed a spinning out of a fantasy of heroes, of a gallant band fighting against the odds. It challenged the imagination of the public to extend to women a heroic vision usually reserved for men and to accept the new expectations inherent in that vision. By incorporating the concept of a just war into their rhetoric, the WSPU leaders took the most conventional justification that Western tradition provides for the use of violence and adapted it to meet their unique circumstance as women using violence for political reform.

This study challenges the common view that the suffragettes use of military metaphors, their vilification of the government, and their violent attacks on property were signs of hysteria and self-destruction. Instead, what emerges is a picture of a deliberate, if controversial, strategy of violence supported by a rhetorical defense of unusual power and consistency.

Portret van Adolf Hitler aan de hand van de belangrijkste biografieen die er in de loop van de tijd over de Duitse dictator zijn geschreven.