De biografie van Joop van den Ende, voor het eerst openhartig verteld door hemzelf en vele anderen en geschreven door Henk van Gelder. Over hoe hij opgroeide in Amsterdam-Oost, met een poppenkast op straat stond, in kindervoorstellingen de rol van Batman speelde, deerlijk mislukte als deelnemer aan een cabaretconcours, een feestartikelenwinkeltje runde, met De Fabeltjeskrant op tournee ging en de André van Duin Revue opzette, waarna De Soundmixshow, Wedden dat en Dagboek van een herdershond zijn eerste tv-successen waren. Over zijn mislukte tv-zender, zijn hoog oplopende conflicten met RTL4, zijn grootste Broadway-flop, zijn miljoenenverliezen en miljoenenwinsten, zijn afkeer van Big Brother en het fortuin dat hij er desondanks aan overhield, waarom hij géén Karel Appel-museum bouwde maar wel het gloednieuwe DeLaMar, en hoe hij kon uitgroeien tot Europa s grootste musicalmagnaat.

"Students and teachers of Victorian women’s careers will be grateful for [Mermin’s] intelligent and equable guidance as they negotiate the paradoxes of Godiva’s Ride." —Modern Philology "This brief study should be enormously helpful to students seeking an introduction to feminist approaches to Victorian writers." —Choice "Mermin’s fine book is a work of synthesis that moves across many genres of women’s writing... and touches on neglected writers of the period... as well as on the canonized few." —American Historical Review "Godiva’s Ride is a stimulating and enjoyable study of an exceptionally rich subject... " —Victorian Periodicals Review "Accessible, original, and gracefully written, Godiva’s Ride is likely to be as engrossing for the general reader as for the expert." —Victorian Studies Describes the first great age of women’s writing in England. Mermin discusses how women were encouraged to become writers, how they were discouraged and hindered, and what they wrote. The many women entering the mainstream of English literature in this era included the Brontës, Elizabeth Gaskell, George Eliot, Margaret Oliphant, Elizabeth Barrett Browning, Christina Rossetti, and Harriet Martineau.

The Abbotsford Convent becomes more than the setting, the grey mince-meat walls, of this collection. It emerges as presence, intimate and familiar as well as constraining and forbidding. But it is childhood itself which becomes the subterranean geography and pulse. Subject to an overworld of lay and religious adults, the razor of power having such adult force, the voices in these poems create multiple pathways through memory and time as they map and navigate the many-stranded mysteries of their institutionalised lives.