Strijd en overleg, de Twents-Achterhoekse textielindustrie 1815-1955

De Twents-Achterhoekse textielindustrie kende vele felle en langdurige sociale conflicten. Pas na de Tweede Wereldoorlog dwongen grote personeelstekorten de fabrikanten om hun arbeiders niet langer als kostenpost te behandelen en rekening te houden met de wensen van de vakbonden. In 1948 erkende de Enschedese grootindustrieel H.J. Blijdenstein dat de textiel industrie 'in het verleden de menschelijke factor te veel over het hoofd heeft gezien en dat dit één van de belangrijkste ondergronden is van de tegenzin tegen het textielvak'. In samenspraak met de vakbonden lieten de ondernemers deze 'textielaversie' uitvoerig onderzoeken. Dit boek omvat, naast een uitvoerige inleiding over het ontstaan van de textiel industrie, een achttal nooit gepubliceerde deelstudies naar de sociale verhoudingen en over de stakingen tijdens het inter bellum en de april-mei-stakingen uit 1943.