Scheltema (1906-1981) was een groot rechtshistoricus, een briljant jurist en opmerkelijk hoogleraar, een zeer curieus dichter, een meer dan middelmatig pianist en een meer dan misselijk practical joker. Al die hoedanigheden heeft E. W. A. Henssen aan bod laten komen in zijn biografie 'Langs zelf gekozen paden'

Scheltema blonk uit op vele terreinen, als jurist en als rechtshistoricus, als pianist en als dichter en op al deze gebieden nam hij een grote discipline in acht. Zijn voorkeur ging uit naar grensgebieden. Niet alleen bracht hij het merendeel van zijn leven in Groningen door, waar het stiller was dan in de grote steden en hij zich naar eigen zeggen kon wanen in de beschaafde wereld te vertoeven, ook al was hij niet altijd gelukkig met zijn collegae: 'Pummels nemen ze hier graag, van die mensen met wie je eigenlijk niet kunt omgaan.' Ook in de wetenschap en in de literatuur oefenden grensstreken een bijzondere bekoring op hem uit. In de Nederlandse letterkunde vertoefde hij lang in de marge door zijn moeilijk te verkrijgen publicaties, de aard van zijn werk - gevoelige verlakkerij in archaïserende stijl en zijn afkeer van het heersende poëtische klimaat. Eenmaal hoogleraar geworden distantieerde hij zich ogenschijnlijk snel van zijn dichterschap, maar voor een enkele geinteresseerde liet hij deze pose varen. Hij verwierp niet de poëzie, maar haar beoefenaren: 'Mensen die altijd zo eerlijk willen zijn.'

Biografie van de Italiaanse schrijver, dichter en cineast (1922-1975).

Dit is geen boek zoals andere boeken. Dit is een boek van leven op dood. Op 17 april 1942 begon Hans Warren als jongen van 20 aan zijn Geheim dagboek en op zondagavond 16 december 2001, heel kort voor hij overleed, maakte hij de laatste notitie. Daarmee kon hij zijn wens waarmaken: in het dagboek het héle bestaan vastleggen.  Geheim dagboek 2001 is vooral zo hartverscheurend omdat het een ultiem loflied is op dat ene, onvervangbare, heerlijke leven. Voor de laatste keer geniet Hans Warren van kunst en literatuur, van klavertjesvier en van een glas Beaujolais Nouveau. Maar vooral betoont hij zich tot in de laatste vezel en tot het laatste moment een schrijver.

In de woelige jaren zestig trok Roger Van de Veldes tragische levensloop de aandacht. Hij werd opgesloten vanwege het vervalsen van doktersvoorschriften voor een medicijn dat hem voor zijn maag was voorgeschreven. Acht jaar bracht hij door achter tralies. Ten onrechte werd zijn literaire werk overschaduwd door zijn leven. Vijftig jaar later beklijven zijn teksten nog altijd. Zijn verhaal, zijn leven en werk verdienen een recht op antwoord. Hij was meer dan een verslaafde achter tralies. Hij was een vader, een echtgenoot, een getalenteerd journalist en bovenal een bijzonder goed schrijver. Ellen Van Pelt, auteur en docent aan de Schrijversacademie, sprak tientallen getuigen en nam tal van documenten en bronnen door om het markante leven van deze nog zeer leesbare literaire meester voor het voetlicht te brengen.

In Aantekeningen uit een kindertijd, dat verscheen in 1937, beschrijft Norah Lange haar jeugdherinneringen van haar vijfde tot haar veertiende. Door middel van fragmenten, bijna als in een fotoalbum, creëert ze huiselijke en familiescènes in een poëtische stijl, gebaseerd op haar heldere en originele manier om naar haar verleden als kind te kijken.Ze begint met het vertrek van het gezin uit Buenos Aires in 1910 en geeft een inkijkje in de soms magische, soms pijnlijke evolutie die ze doormaakt als dochter, beschouwer, en denker, terwijl de familie Lange ondertussen leert leven met de excentrieke kleine spion in hun midden – en vice versa. Lange beschrijft hoe ze haar oudere zus zag baden in het maanlicht, de dood van een paard, hoe ze huilde als ze op een tafel werd getild en werd gekleed als een jongen, en hoe ze tegelijkertijd lachte toen ze in mannenkleren op het dak klom om bakstenen te gooien.In een sfeer van warme huiselijkheid laten deze aantekeningen de kindertijd in haar meest elementaire vorm zien, een tijd waarin vreugde, angst en erotiek samenkomen en botsen.

In een obsessieve, borende stijl roept Te Gussinklo de gedachtewereld op van de jongen die hij ooit was, op weg naar volwassenheid. In de benepen gereformeerde omgeving voelt hij zich een melaatse, een vijand van alle mensen. Hij walgt van hun sociale aangepastheid. Voor hem is elk contact een duel. Dan ontdekt hij Sartre. Thuis vindt hij, een vakantie lang door diens boeken bladerend, de halfbegrepen woorden die hem definitief een voorsprong zullen geven op zijn leeftijdgenoten. Ze komen om raad bij hem, ze laten zich imponeren. Eindelijk heeft hij een effectieve strategie gevonden om zich tegenover de anderen staande te houden. In de jaren daarna raakt hij in de ban van Harry Mulisch. Koortsachtig leest hij diens eerste verhalen en romans. Hij spiegelt zich aan de helden die weigeren een compromis te sluiten met de onttoverde wereld van de volwassenen. Te Gussinklo herleest het werk dat hem tussen zijn zestiende en vijfentwintigste jaar tot op het bot raakte: de evocatie van wat hem in die tijd bezielde gaat vergezeld van vlijmscherpe en persoonlijk geëngageerde interpretaties van het werk van zijn idolen van toen.

Winston Spencer Churchill was an extraordinary combination of soldier and statesman. Of aristoctratic birth, he enlisted as a cavalry officer, saw action at the Battle of Omdurman and, as a civilian, reported the Boer War for the Manchester Guardian. Captured by the Boers, he escaped dramatically, and the popular appeal of his exploits helped him into a Parliamentary seat.

The daughter of a Nantucket sea captain, Lucretia Mott exhibited, from her earliest years, an extraordinary confidence and eloquence. As an adult, she dared to speak out to all-male audiences and refused to be silenced when she was attacked by protestors or when meeting halls where her organizations were to gather were burned down. In her later years, Mott became an advisor to presidents and a colleague to such activists as Frederick Douglas, Susan B. Anthony, and Sojourner Truth.

Persoonlijk verhaal van een kleinzoon van Nelson Mandela.

Portret van de Amerikaanse president Trump vanuit het perspectief van zijn familie: vijf kinderen uit drie huwelijken en zijn schoonfamilie. Wie is Donald Trump? Leer Amerika’s president beter begrijpen, door meer te weten te komen over degenen die hem omringen. Volgens Vanity Fair-journalist Emily Jane Fox ligt in de relatie met zijn 5 kinderen Trumps eigen karakter verscholen.

Aan de hand van interviews met Trumps inner circle vertelt Fox op zeer gedetailleerde wijze over Trumps 5 kinderen én de altijd prominent aanwezige schoonzoon Jared Kushner. Ze gaat in op hun jeugd, hun rol tijdens de campagne en de ambigue band met vader Trump. Het resulteert in verrassende nieuwe inzichten over de niet te onderschatte invloed die de Trump-kinderen op hun vader hebben. Invloed die zich niet uitsluitend tot het privédomein beperkt.

Beknopte biografie van de Italiaanse dichter (1265-1321).

Briefwisseling tussen de Nederlandse letterkundige (1863-1923) en zijn uitgever.

Edward Anseele Sr. (1856-1938) was de vader van het reformistisch socialisme, een van de oprichters van de Belgische Werkliedenpartij en van de coöperatieve maatschappij Vooruit.0Anseele, een van de meest markante figuren uit ons verleden, is nog tijdens zijn leven uitgegroeid tot een mythe. In deze biografie leren we hem kennen als de gedreven en bij wijlen dictatoriale politicus die de versplinterde socialisten samenbrengt en er een performante politieke partij van maakt, als de visionaire ondernemer die een industrieel imperium uitbouwt en als de organisator die tijdens de oorlogsjaren Gent redt van honger en kou.

These three journeys take theater critic Margaret Croyden to a Polish forest retreat devised by experimental theater director Jerzy Grotowski, through intensive sessions at a Catskills ashram with Hindu guru Baba Muktananda, and, finally, to a spiritual teacher in an Israel divided by both the metaphor and the reality of war. Each experience, powerfully evoked, arouses memories of Croyden's past - her long forgotten childhood with her Jewish family in Brooklyn, her youthful dreams and aspirations, and her adult search for fulfillment and spiritual transendence. Each experience brings her closer to her identity as a woman, a Jew, and a writer. Croydens quest turns up no easy answers, no doctrinaire catharses. The struggle for self-knowledge is slow and painful, requiring both a remembering and a forgetting. Croydens perceptions may sometimes shock - especially those of the relationship between sexuality and religious ecstasy and of the Arab-Israeli conflict. This memoir - moving, thought-provoking, and daringly honest - tells a brave tale of a modern womans discovery of her authentic self.

Hermans’ Boze Brieven van Bijkaart verscheen in oktober 1977 bij De Bezige Bij. De kloeke bundel bestond uit beschouwingen die Hermans, onder pseudoniem van Age Bijkaart, sinds eind december 1973 schreef voor het Amsterdamse dagblad Het Parool. Aanvankelijk schreef Hermans een tweewekelijkse column voor deze krant, vanaf april 1975 verscheen er elke week een bijdrage van Age Bijkaart. Boze Brieven van Bijkaart bevat nagenoeg alle columns die Hermans tot het einde van november 1976 in Het Parool publiceerde.

Dit is het opmerkelijke levensverhaal van de Zuid-Afrikaanse Katie Makanya, in 1873 geboren in de Kaap. Het is de tijd van het Britse kolonialisme in haar land. Het zangkoor waar Katie als jong meisje deel van uitmaakt, gaat enkele jaren op tournee door Engeland en treedt ook op voor koningin Victoria. Katie lijkt een schitterende internationale zangcarrière tegemoet te gaan, maar aan het slot van de tournee wil zij toch een man zoeken onder ons eigen volk'. Terug in Afrika ontmoet zij de Amerikaanse zendingsarts James McCord. Voor hem zal zij vijfendertig jaar lang werken als tolk - op den duur in meer dan vijf talen, verpleeghulp en onmisbare rechterhand.
Als Katie op drieëntachtigjarige leeftijd overlijdt, heeft zij veelbewogen tijden meegemaakt: diverse oorlogen, de opkomst van de apartheid, het verzet tegen de pasjeswetten, het ontstaan van het A N C. In 1954, niet lang voor haar dood, vertelt Katie haar levensverhaal aan Margaret McCord, de dochter van James McCord. Het resultaat is deze intrigerende mengeling van biografie en autobiografie, waarin de recente geschiedenis van een heel volk haar neerslag vindt.

Uitgegeven n.a.v. het afscheid van Stello in 1999 bij Mediadivisie Intres in 1999.

Eind 2006 neemt Kofi Annan afscheid als secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Tien jaar lang was hij de spil in het web van de wereldvrede en onderhandelde hij met wereldmachten en dictators over oplossingen voor oorlogen en conflicten.
Waar velen Annan in zijn eerste termijn een loopjongen van de Verenigde Staten noemden, veranderde dat toen hij zich tegen het Amerikaanse ingrijpen in Irak uitsprak. Sindsdien wordt hem juist door de Verenigde Staten het werken moeizaam gemaakt.
Meisler geeft een intrigerend en objectief overzicht van het leven van Kofi Annan. Van zijn jeugdjaren tot zijn eerste baan bij de VN in 1962, en hoe hij in veertig jaar tijd tot de hoogste functie wist op te klimmen.

Biografie van de Schotse schrijver (1850-1894).

De Nieuwe Engelbewaarder 9