When asked simple questions about global trends - why the world's population is increasing; how many young women go to school; how many of us live in poverty - we systematically get the answers wrong. So wrong that a chimpanzee choosing answers at random will consistently outguess journalists, Nobel laureates, and investment bankers.

In Factfulness, Professor of International Health and a man who can make data sing, Hans Rosling, together with his two long-time collaborators Anna and Ola, offers a radical new explanation of why this happens, and reveals the ten instincts that distort our perspective.

It turns out that the world, for all its imperfections, is in a much better state than we might think. But when we worry about everything all the time instead of embracing a worldview based on facts, we can lose our ability to focus on the things that threaten us most. Inspiring and revelatory, filled with lively anecdotes and moving stories, Factfulness is an urgent and essential book that will change the way you see the world

Welkom in de volgende eeuw. Landen zoals wij ze kennen zijn opgehouden te bestaan. Werkvaardigheden uit deze eeuw zijn praktisch waardeloos geworden en grote bedrijven zijn gefragmenteerd in kleinere, meer aanpasbare eenheden. Tom Peters: `Knoke heeft een visionair boek geschreven. Het daagt uit, het prikkelt en is buitengewoon leesbaar.'

De digitale revolutie brengt een eigentijds proletariaat voort. Fabrieksarbeiders zijn vervangen door informatieverwerkers, grootindustriëlen door grootdatabezitters, machines door megaservers. De industrialisering van de arbeid heeft plaatsgemaakt voor de industrialisering van de geest, lichamelijke uitputting voor geestelijke uitputting, en milieuvervuiling wordt verdrongen door mentale vervuiling.

In Het digitale proletariaat wordt de ontstaansgeschiedenis van een eigentijdse klasse geschetst. De digitale proletariër
is een mens van wie het hele bewustzijn - zijn aandacht, emoties en vriendschappen, zijn ideeën en fantasieën - tot koopwaar is gereduceerd. Schnitzler maakt inzichtelijk dat de mens zowel zijn handelingsbekwaamheid als zijn levenskennis dreigt te verliezen. Totale proletarisering is het resultaat. De bijtende kritiek van de auteur op de digitale cultuur noopt tot bezinning.

Ter gelegenheid van de Week van de Klassieken verschijnt het boekje Te wapen! Acht spraakmakende slagen uit de oudheid. Drie eminente historici - Hein van Dolen, Olivier Hekster en Fik Meijer - beschrijven militaire confrontaties in het oude Griekenland, het Romeinse rijk en de Byzantijnse wereld. Zo ontstaat er een rijkgeschakeerd beeld van de oorlog in de oudheid. Het boekje is geïllustreerd met foto's van de schatten die de verschillende aan de Week deelnemende musea herbergen.

A collection of notebooks, letters, treatises, and contracts dealing with the art of the Middle Ages and Renaissance. It gives the reader an insight into the personalities and conditions of the times.

De meeste jonge mannen die worden verdacht van terroristische activiteiten zitten voor jaren opgesloten in de zwaar beveiligde gevangenissen van ons land. Nederland ademt weer enigszins vrij. Maar is het gevaar door de nieuwe wet terrorismebestrijding werkelijk geweken? Of gaat het radicaliseringproces onder jonge moslims gewoon door? Wat zijn de idealen van jonge moslims die de koran en het leven van de profeet Mohammed als pure leidraad van hun leven zien? Wat brengt hen samen – en hoe probeert de AIVD hen uit elkaar te drijven? Hoe ziet de gewapende jihad eruit? En wat is de invloed van media en politici?Wat geen journalist voor elkaar kreeg, lukte Arjan Erkel wel. Hij sprak Samir A. in de gevangenis en voerde ook gesprekken met mensen uit zijn omgeving. Voor dit boek,dat leest als een thriller, mocht hij bovendien gebruikmaken van de dagboekaantekeningen van Samir. Terugvallend op zijn ervaringen met de Dagestaanse en Tsjetsjeense jihadstrijders die hem ontvoerden, is Erkel erin geslaagd een verhelderd en meeslepend boek te schrijven, waarin hij aan de hand van het leven van Samir A. licht werpt op de levens van door het geloof gegrepen jongeren – iets wat tot nu toe voor het grote publiek onzichtbaar bleef.

A reference work on the Napoleonic Wars which covers all the important soldiers, sailors, strategies, armaments and battles that shaped Napoleon's career. Includes information on the campaigns led by Napoleon as well as related events such as the Peninsular War.

De cultuur van het joodse volk omspant in tijd de periode van de oudste beschavingen tot nu, en in ruimte de hele wereld. De laatste twee eeuwen traden de joden uit het hun opgelegde isolement en weerspiegelt de joodse cultuur de ontmoeting met de omringende culturen, vooral in de westerse wereld. De joodse cultuur is veel breder dan het jodendom in strikt religieuze betekenis. Joodse cultuur geeft hiervan een compleet overzicht - van het begin in bijbelse dagen via zijn verstrooiing naar vele landen en talen, tot heden ten dage. Cultuur wordt in zijn breedste betekenis opgevat, zodat joods gezins- en gemeenschapsleven en de waarden ervan net zozeer deel uitmaken van de cultuur als literatuur, kunst en muziek.
Een gedeelte van Joodse cultuur is gewijd aan de joodse bijdrage aan de wereldcultuur. In de nieuwe tijd hebben joden een zeer grote rol gespeeld in alle vlakken van de cultuur. De namen van Marx, Einstein, Freud en Kafka bijvoorbeeld en het feit dat meer dan twintig procent van alle Nobelprijzen aan joden werd toegekend, geeft een aanwijzing van het unieke van hun deelname aan de cultuur.
Europa is zich nauwelijks bewust van de mate waarin zij de creativiteit van joden, als gevolg van de Grote Moord, moet ontberen. Aan die creativiteit heeft de holocaust echter geen definitief einde gemaakt. De invloed van de joodse beschaving en de creativiteit van de naoorlogse joodse cultuurdragers - wetenschappers, schrijvers, kunstenaars en anderen - laat zich op allerlei gebied gelden.

Op 10 mei 1940 viel het Duitse leger van Adolf Hitler België binnen. Vier jaar lang werd België bezet. Waarom viel Hitler juist ons land aan? Welk beeld had hij van België? Welke toekomst zag hij voor de Belgen in zijn Groot Germaanse Rijk? Zijn Blitzkrieg was zo overtuigend dat velen, zelfs zijn hardnekkigste tegenstanders, aanvankelijk geloofden in een ultieme oorlogsoverwinning van Hitler. Nog meer, de naar Frankrijk gevluchte Belgische regering ondernam pogingen om met de Duitse regering van Hitler in contact te komen en aan te stilten op een vredesakkoord. In de naoorlogse historische literatuur is dit aspect van de Belgische geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog altijd onderbelicht gebleven. In zijn boek 'Hitler en de Belgen' ontrafelt Bert Cornelis deze weinig bekende episode. Dat er zelfs in de hoogste koninklijke en politieke kringen over een mogelijke samenwerking met de Duitse dictator werd nagedacht, was een vervelend gegeven waar in de naoorlogse zegeroes en tijdens de berechting van de collaboratie geen plaats voor was. Cornelis reconstrueert ook het verblijf van de Führer in het Waalse Brûly-de-Pesche in juni 1940 en zijn tochten door Vlaanderen en doet het gedetailleerde relaas van alle Belgen die ooit door Hitler werden ontvangen - van koning Leopold III over ambassadeur Jacques Davignon tot de Waalse Rex-leider Léon Degrelle. Daarbij gaat de auteur de vraag niet uit de weg waarom niet één vooraanstaande Vlaamse collaborateur in de buurt van de Führer geraakte. Hitler had grote twijfels over het politieke lot van de Belgen. Ook die aarzelende houding brengt het boek in beeld. Hij wachtte tot het einde, net voor de bevrijding begin september 1944, om België op te splitsen in een Reichsgau Flandern en een Reichsgau Wallonien. Even dacht Hitler eraan om tijdens het Ardennen-offensief midden december 1944 België opnieuw te veroveren en zijn België-politiek nieuw leven in te blazen. Dit alles mislukte en leidde tot zijn ondergang.0.

‘Anti-Judaïsme’ en ‘antisemitisme’ zijn meer dan ooit delicate en beladen begrippen. ‘Revisionisme’ en ‘antizionisme’ zijn dat vandaag allicht nog meer. Aan de hand van een geschiedenis van de eeuwenoude en nog steeds actuele Jodenhaat ontknoopt Abicht in 'De eeuwige kop van Jood' de verwarring met heldere en ondubbelzinnige argumenten. Abicht zoekt naar individuele en collectieve oorzaken en verklaringen voor Jodenhaat en hoopt zo een uitweg te vinden uit deze mensonterende en dodelijke waanzin. Een serene, zo objectief mogelijke dialoog over het antisemitisme kan waarschijnlijk meer doen tegen de opnieuw toenemende onverdraagzaamheid dan tientallen wetten en evenveel taboes. Ludo Abicht (1936) is filosoof en publicist. Hij doceerde en publiceerde veel over het Israëlisch-Palestijnse conflict, Joodse cultuur en geschiedenis, actief pluralisme, ethiek, integratie en nationalisme. Recent publiceerde hij 'De Bijbel: een vrijzinnige lezing' en 'De Joden van Antwerpen'.

De Europese Unie is machtig geworden. We reizen zonder grenscontroles, betalen met de euro en op allerlei vlakken hebben Europese regels een impact op ons leven. Maar er zijn ook domeinen waarop de Unie schijnbaar machteloos is. Tijdens de eurocrisis leek het einde van de muntunie nabij. Het blijft lastig om met één stem te spreken als er wat gebeurt in de wereld. Bij belastingontwijking op grote schaal, de terreurdreiging, het vluchtelingenvraagstuk schiet de Unie amper uit de startblokken. Lidstaten kunnen de uitdagingen niet alleen de baas, maar komen moeilijk tot een gezamenlijke aanpak. Europa ploetert van crisis naar crisis. Elegant is dat niet, effectief wellicht evenmin. Toch valt de Unie niet uit elkaar. Rob Heirbaut en Hendrik Vos bekijken hoe Europa met noodsituaties omgaat en hoe de leiders zich van top naar top slepen. Het stokt en het rommelt en het hapert, maar de integratie valt niet stil. Wat is de lijm die de lidstaten aan de onderhandelingstafel houdt? Waar gaat dit naartoe? En hoe zit het met de Britten, die voor brexit kozen en de Unie verlaten? Dit boek biedt een verrassende blik in de Europese keuken, waar het er levendiger en spannender aan toegaat dan ooit voorheen.

Jama atu Ahlis Sunna Lidda Awati Wal-Jihad, bekend als Boko Haram, houdt Nigeria al jaren in de greep en heeft duizenden burgerdoden op haar kerfstok. Toch beginnen de internationale alarmbellen pas echt te rinkelen na de ontvoering van de 276 Chibok-meisjes in april 2014. Beschreven als een radicale religieuze sekte, terreurorganisatie, criminele bende, sociale beweging of politiek instrument, weten we tot op heden weinig van Boko Haram. Maar opererend in de ontvlammende Sahel, waar landsgrenzen niets voorstellen en waar ook Al Qaida en IS huizen, is aandacht voor dit soort lokale bewegingen juist cruciaal. Hoe groeide een ideologische revolte uit tot een oorlogsmachine.. Wie zijn ze, wat willen ze en hoe worden ze gefinancierd.. En waarom kan Afrika s gigant haar niet verslaan.. Manon Stravens (Breda, 1977) is ontwikkelingswerker en journalist en heeft vooral West-Afrika veelvuldig bereisd en beschreven. Bijna vier jaar woonde en werkte ze in Mali, in 2013 verscheen het boek Bomako Bonjour - Over heethoofden, hulp en humor in de crisistijd.

Sex Seen provides a complex and intriguing account of the changes that have taken place in the social construction of sexuality during the past century. Focusing on Sacramento, California, at the dawn of the twentieth century, Sharon Ullman juxtaposes early cinema, vaudeville performances, and popular newspapers and magazines with insights drawn from close interpretations of transcripts from Sacramento court cases. She demonstrates how attitudes that emerged in the popular discourse—ideas about gender roles, female desire, prostitution, divorce, and homosexuality—often found complex and contradictory expression in the courts. As judges, prosecutors, defense attorneys, and juries all weighed in with differing opinions, the courtroom itself became a site of multiple discourses that attempted to make sense of a growing sexual chaos. In tracing the birth of modern sexuality, Ullman chronicles the dynamics of social change during a unique cultural moment and explains the shifts in the sexual ethos of turn-of-the-century America.

Instead of telling the familiar story of steadily increasing liberation of sexual urges, Ullman chronicles the complex confusions and negotiations of an increasingly public sexual discourse. She relates how laws against cross-dressing gained force at the same time that female impersonation became popular in vaudeville acts, how images of prostitutes were changed by the commercialization of the female body in advertising and film, and how visible expression of female desire was submerged in rape and divorce proceedings.

Ullman blends social history, textual analysis, and film and performance criticism to explain how sexuality and desire became an essential part of personal identity in this century. Her keen, accessible account of a community on the brink of the modern era offers a provocative interpretation of the seeds of our sexual present.

A humane, sharp and witty perspective on the experience of being a British Asian.

Sinds Donald J. Trump president werd, zijn de Verenigde Staten opnieuw wakker geschud. Monika Triest reisde begin 2019 terug naar het land waar ze eerder lang woonde. Ze bezocht vrienden en collega's met wie ze van 1968 tot 1977 actie voerde tegen de oorlog in Vietnam, tegen racisme en uitbuiting, tegen de talloze verdachtmakingen van de staat tegenover progressieve personen en organisaties, en voor de zwarte en latino beweging. Hun doel was een nieuwe samenleving te creëren, waarbij de verzetsbewegingen uit het verleden - die in dit boek uitgebreid aan bod komen - een grote inspiratiebron vormden. De VS kennen immers een lange traditie van verzet, maar die geschiedenis wordt zelden verteld. Vandaag is 'progressief' Amerika weer springlevend. Uiteenlopende groepen voeren actie tegen de macht van het grote kapitaal, tegen verrechtsing, tegen discriminatie, tegen racisme en tegen seksisme. Met een president die alles op zijn kop zet en de democratie zelf en de wereldvrede bedreigt, zijn de lessen uit het verleden uiterst kostbaar. Het andere Amerika vertelt niet het verhaal van Trump en de Tea Party, maar wel een verhaal van hoop.

Nadat hij veroordeeld werd voor de moord op zijn vader, zit een man uit het Vlaamse Waasland ruim dertig jaar onschuldig in de gevangenis.

In 2019 en 2020 zetelt België voor de zesde keer in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, een van de machtigste internationale organisaties ter wereld. Heel fijn, hoor ik u denken, maar "what's in it for us?" Hoe belangrijk universele mensenrechten ook zijn, is het daarom echt nodig om duizenden0kilometers van huis een dictator te onttronen? Spelen er bij een interventie vaak geen andere belangen dan humanitaire? Kunnen diplomaten in New York wel meebeslissen over onze veiligheid?0En moet ook Europa daarin geen actievere rol spelen? Terechte vragen, waar dit boek dieper op ingaat.0'Waarom muren niet werken' dient doemdenkers van antwoord en houdt tegelijk de optimisten scherp. Nu populisme terrein wint en 'soevereiniteit' een buzzword is geworden, vereisen grensoverschrijdende dreigingen zoals terrorisme, klimaatverandering, illegale migratie, schendingen van de mensenrechten en humanitaire crisissen nieuwe vormen van internationale samenwerking. Een grotere rol toekennen aan een autonomere Europese Unie én aan het lokale niveau biedt oplossingen.

"Elke familie draagt een schat aan vergeten verhalen in zich. Wanneer Reinier Heinsman de herinneringen van zijn grootmoeder, Lucienne Blumenthal (1937-2013), in handen krijgt, beslist hij in de geschiedenis van zijn Hongaars-Joodse familie te duiken. Zijn zoektocht voert hem naar de Habsburgse dubbelmonarchie, Transsylvanië en Oekraïne, naar de Joodse gemeenschap van Antwerpen en Brussel, naar de vluchtelingenkampen in de Franse Pyreneeën en naar het vernietigingskamp van Auschwitz. Zijn reis eindigt in Amsterdam, waar Lucienne na heel wat omzwervingen een nieuw leven opbouwt. 0'Vergeten is het grootste verlies' is een kroniek van veel verloren levens en een herwonnen toekomst. Reinier Heinsman gaat op zoek naar de wortels van zijn bestaan en komt onderweg de wereldgeschiedenis tegen. Mensen verdwijnen, verhalen verzinken in vergetelheid, families verbrokkelen. Maar de namen blijven altijd bestaan ...".

Waarom stonden er doodshoofden op piratenvlaggen? Waar zijn de schedels van beroemde componisten zoals Mozart, Haydn en Beethoven gebleven? Waarom gebruikten de Bulgaren het hoofd van een graaf van Vlaanderen als drinkbeker? Hingen de Kelten de afgehakte hoofden van hun verslagen tegenstanders op aan hun paarden? Was een Romeinse keizerin een wegbereidster voor de forensische wetenschap? Jan Huijbrechts zorgt ervoor dat u zich het hoofd niet hoeft te breken over deze brandende vragen. In 'De botten van Bach' vertelt hij de wervelende en fascinerende geschiedenis van de mensheid aan de hand van onze hersenpan. Hij gidst de lezer aan de hand van verhalen over beroemde en minder beroemde schedels door de wondere wereld van koppensnellers, craneokleptomanen, grafrovers en osteopaten. Daarbij ontbreken Shakespeare, Goethe en Lord Byron niet, evenmin als Edgar Allan Poe, Herman Melville en Arthur Conan Doyle.

Op 22 maart 2016 ontploffen er bommen op de luchthaven van Zaventem en in het Brusselse metrostation Maalbeek. Na de aanslagen in Parijs en in andere Europese steden ontkomt ook België niet aan de terreur van de Islamitische Staat (IS). De explosies kostten het leven aan 35 mensen. Er vallen meer dan driehonderd gewonden. Journalist Joanie de Rijke en arts Tine Gregoor gaan voor dit boek op zoek naar betrokkenen van deze zwarte dag. Brussel ging op slot, het dreigingsniveau in het land werd verhoogd van drie naar vier. Wie herinnert zich niet meer waar ie was toen het nieuws bekend raakte? Hoe kijken de slachtoffers en hun familie terug op deze dag? Wat vindt de Indiase stewardess Nidhi Chaphekar, wier foto na de aanslagen de wereld rondging, van België? Heeft Beatrice de Lavalette, die op zeventienjarige leeftijd haar onderbenen verloor, de draad weer kunnen opnemen? Hoe verliep de gigantische molen van de hulpverlening die na de aanslagen op gang kwam? En wat hebben de veiligheidsmensen en beleidsmakers uit het 9/11 van België geleerd? Aan de hand van tientallen gesprekken schetsen de Rijke en Gregoor zowel een terug- als een vooruitblik. Of hoe hellhole Brussel destijds werd gedemoniseerd en weer overeind krabbelde. Joanie de Rijke is (oorlogs)journalist voor o.a. Knack en De Morgen. Ze reist hiervoor regelmatig naar Syrië, Irak, Libië, Turkije en Afghanistan. Ze publiceerde eerder In handen van de taliban en Pakistan, het gevaarlijkste land ter wereld. Tine Gregoor is arbeidsarts bij groep IDEWE en consultatie-arts bij Kind en Gezin. Op 22 maart 2016 is ze toevallig in de buurt van metrostation Maalbeek, waar ze een MUG-team bijstaat met de verzorging van de meest zwaargewonde slachtoffers. Ze geeft lezingen over haar ervaring en ontving verschillende onderscheidingen uit erkenning voor haar inzet.

Naar eer en geweten beschrijft persoonlijke keuzes die mensen maakten tussen 1940 en 1945. Hoe leefde de gewone man of vrouw in oorlogstijd? Twaalf mensen vertellen openhartig over hún keuzes in hún oorlog. Keuzes die in oorlogstijd vaak onherroepelijk zijn en waarvan de consequenties meer dan vijftig jaar na dato nog steeds actueel zijn. De auteurs van dit boek hebben de verhalen in hun historische context geplaatst; zij dragen bij tot een beter begrip van de omstandigheden waaronder de keuzes van toen tot stand zijn gekomen. Geen algemene geschiedschrijving, maar de belevenissen van gewone Nederlanders in een ongewone tijd. Een tijd waarin moeilijke afwegingen gemaakt moesten worden. Veel tijd was er niet. Soms hielp die ene vraag: handel ik naar eer en geweten? Naar eer en geweten is samengesteld door Gerie de Jong, journaliste van de AVRO en de historici René Kok en Erik Somers die zijn verbonden aan het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. In het boek is het thema van het AVRO televisieprogramma Naar eer en geweten uitgewerkt. Hiervoor zijn ooggetuigen geïnterviewd en is intensief gebruik gemaakt van dagboeken, brieven en memoires. Het resultaat is een pakkend relaas over het leven van gewone Nederlanders in een ongewone tijd.

Submission Part 1 was wereldwijd een der meest besproken films van 2004. Ayaan Hirsi Ali wilde hiermee de ongelijke behandeling van vrouwen binnen de islamitische gemeenschappen aan de kaak stellen. Wat is de achtergrond van deze misstand, welke omvang heeft het probleem? Na de moord op cineast Theo van Gogh voelde Ayaan Hirsi Ali de noodzaak om haar stellingname tegenover kritiek, met name uit moslimkringen, te verdedigen. In Submission is opgenomen: de tekst van de film, de letterlijke weergave van het gesprek met Joost Zwagerman in het VPRO-programma Zomergasten, een uitgebreid antwoord van Ayaan Hirsi Ali aan haar critici en een bijdrage van Betsy Udink over vrouwenmishandeling in Pakistan, de op een na grootste moslimnatie, en de houding van verlicht gematigde moslims tegenover deze wantoestand.

Op 2 februari 2009 besloten minister-president Balkenende en de meest betrokken ministers, na jarenlange debatten in politiek en samenleving, tot de instelling van een commissie onder voorzitterschap van mr. W.J.M. Davids, oud-president van de Hoge Raad der Nederlanden. Deze commissie heeft onderzoek gedaan naar de besluitvorming over het Nederlandse beleid inzake Irak in de periode van de zomer van 2002 tot de zomer van 2003. Bij haar onderzoek heeft de Commissie toegang gehad tot alle relevante informatie. Voorts werden gesprekken gevoerd met alle hoofdrolspelers en met tal van andere betrokkenen. In dit rapport worden de bevindingen en conclusies van het onderzoek gepresenteerd. De Commissie maakt inzichtelijk hoe de politieke besluitvorming is verlopen. Ook schept zij helderheid in tal van discussies die de afgelopen jaren in media en politiek zijn gevoerd, zoals: welke rol hebben volkenrechtelijke overwegingen gespeeld in de besluitvorming? Wat was de informatiepositie van AIVD en MIVD en hoe zijn politici daarmee omgegaan? Was er sprake van Nederlandse militaire betrokkenheid? De Commissie verwoordt tot slot haar bevindingen in een aantal conclusies.

De grote problemen van dit moment zijn voelbaar in de zorg, het onderwijs en op straat. Grondige maatregelen blijven uit door politieke controverse en verkeerde zuinigheid. NYFER reikt in deze uitgave mogelijkheden aan om doeltreffend de lange wachtlijsten, de belabberde staat van het onderwijs en toenemende onveiligheid op te lossen. Tegelijkertijd doet NYFER suggesties voor besparingen en extra inkomsten van de overheid, onder andere met een effectieve aanpak van het ziekteverzuim en een rechtvaardiger grondbeleid.

Met de financieel onderbouwde voorstellen van NYFER kan het nieuwe kabinet de kwaliteit van onze samenleving de komende jaren krachtig verbeteren. En anders kan de oppositie er haar voordeel mee doen. Overstag is kortom een cadeautje voor het kabinet, of ... munitie voor de oppositie.

De beleveniseconomie, die inmiddels een substantieel deel uitmaakt van onze economie, kan worden omschreven als alle productie en dienstverlening die gericht is op leniging van de emotionele behoeftes van mensen als groep of van de mens als individu. Tot nu toe werd de beleveniseconomie vooral gezien als iets wat uitmondde in een ongebreidelde fun industry, met behulp waarvan mensen uit alle macht proberen hun verveling te verdrijven. Susanne Piët gaat in dit boek verder en beschrijft de volgende fases in deze economie. Zij voorspelt onder meer een omslag in de tot nu toe algemeen gehuldigde aannames, met de consequenties en implicaties van de beleveniseconomie op langere termijn en op velerlei gebied: het belang van emoties en het idee van maakbaarheid (van ons geluk), trends op het gebied van marketing en productontwikkeling, de ontwikkeling van de beeldcultuur en van besef van goed en kwaad (normen en waarden), de kenmerken van de moderne held, het verlangen naar authenticiteit, de noodzaak van zin maken en zin geven. Al bij al levert dat een rijkgeschakeerd beeld op van de huidige en toekomstige westerse samenleving, in de traditie van Neil Postman, Rolf Jensen en Joseph Pine en James Gilmore.

Nederlanders klagen graag en veel. Het is niet goed of het deugt niet. Dat is het beeld dat we van onszelf hebben. Maar klopt dat wel? Natuurlijk, er wordt heel wat gemopperd, maar daar tegenover staan veel Nederlanders die opgewekt de handen uit de mouwen steken en energiek creatieve oplossingen bedenken voor hun problemen.
In dit boek gaat Charles Groenhuijsen op zoek naar de . landgenoten die het anders en vooral beter doen dan alle sombere borreltafelpraat doet vermoeden. Hij ontmoet allochtone scholieren die in rap tempo hun onderwijsachterstand inhalen en hun ouders die in grote aantallen een eigen bedrijf beginnen. Wijkbewoners die initiatieven nemen om hun buurt veiliger en leefbaarder te maken. Ondernemers die een autofabriek beginnen. En Nederlanders die onzichtbaar en belangeloos ouderen, zieken en zwakken helpen.
Groenhuijsen analyseert ook de Haagse politiek. Waar gaan politici van uit? Kiezen ze voor een pessimistische boodschap waar mensen zelden sterker van worden? Of kiezen ze heel optimistisch voor de individuele kracht van hun kiezers en roepen ze hen op meer eigen verantwoordelijkheid te nemen?

Beschrijving van de veranderingen die zich met name in de periode 1945-1995 voordeden in en rond het Friese dorp Jorwerd.

In de zeventiende-eeuwse Republiek heerste een verrassende religieuze veelvormigheid. Dat kunnen we al afleiden van de religieuze voorkeuren van de grootste kunstenaars uit die tijd: Frans Hals was gereformeerd, Jan Steen en Johannes Vermeer waren katholiek, Rembrandt verbond zich aan geen enkele kerk. Allen verkochten hun werk aan een publiek met een zeer uiteenlopende godsdienstige achtergrond.