De geur van melk en honing

November 1917. De Britse regering geeft de Balfour-declaratie af, waarin het Verenigd Koninkrijk zijn steun betuigt aan de stichting van een joodse thuishaven in het voormalige Palestina. Het is het begin van een omvangrijke uittocht van joden vanuit alle delen van de wereld. Een exodus die zijn weerga in de geschiedenis niet kent.
Ze reizen per schip, per trein, in bussen, in vrachtwagens, te voet honderdduizenden joden, gedreven door hoop, wanhoop en het rotsvaste geloof in een beter bestaan. Velen onder hen moeten have en goed achterlaten, vaak ook hun familieleden. Maar het houdt hen niet tegen. Het geloof in de nieuwe samenleving in het beloofde land is sterker dan alle ontberingen en tegenslagen.

Journalist Ben Wicks schetst in dit boek aan de hand van talrijke persoonlijke getuigenissen een indrukwekkend en ontroerend beeld van de opbouw van Israël door de loop van de jaren heen. Het zijn de verhalen van de eerste immigranten: artsen, juristen, zakenlieden, boeren en idealisten, onder wie Shimon Peres en Yitzhak Shamir. Zij vertellen over hun verwachtingen, teleurstellingen, het harde leven in de kibboets, de successen, de protesten van de Arabische gemeenschap, de rellen en vijandigheden, die uiteindelijk resulteerden in een eigen staat, maar ook in een vrijwel permanente staat van oorlog.