Cees Nooteboom zoekt de zeegod Poseidon op, 'nee, het was geen droom, het was zo'n sluimertoestand van niet waken en niet slapen, waarin je dingen ziet die niet kunnen bestaan'. Hij wil hem uithoren, wil weten hoe hij, als vertegenwoordiger van de godenwereld, over dingen als tijd en onsterfelijkheid denkt, over de dood, over het geloof. Nootebooms herinneringen en gedachten maken de raadselen des te intrigerender. De brieven worden afgewisseld met kleine observaties, poëtische intermezzo's, filosofische gedachten over de zwaarte van het leven, de onverdraaglijkheid van het bestaan. Met elkaar vormen deze brieven en intermezzo's een prachtig mozaïek, waarin zich ons leven veelvormig en mysterieus spiegelt.

De stille kracht van Couperus, August Yermeylen en Van Nu en Straks, Felix Timmermans en de stilte, Paul van Ostaijen over Vincent van Gogh, De aanslag van Harry Mulisch. Herman de Coninck over hel nut van poëzie, Anton van Wilderode in Nederland, Hugo Claus en Omtrent Deedee...
In dit hoek belicht Marcel Janssens heel wat grote namen en momenten uit onze literatuur. Als deskundig en meesterlijk verteller neemt hij de lezer hij de hand op een verkenningstocht naar de teksten achter de titels. De dekolonisering van Nederlands Indië, de vogel als metafoor voor de romantische dichters...: thema's en auteurs worden in een breder verband geplaatst. Met groter L is een buitengewoon verhelderend boek, waarin het literaire landschap van de voorbije 150 jaar op een ongemeen rijk gedocumenteerde en boeiende wijze in kaart werd gebracht.

Katharina Mercedes Donker, ex-minister en auteur van twee bestsellers over politiek en de rol van de vrouw, krijgt het verzoek mee te werken aan haar eigen biografie. Ze wil niet. Ze voert een aantal weerspannige gesprekken met haar aspirant-biografe, maar herinneringen dringen zich steeds meer aan haar op. Wat wil ze per se niet kwijt aan de biografe? Wat is te persoonlijk? Wat is te pijnlijk? In een reeks sleutelscènes voert Nelleke Noordervliet haar hoofdpersoon terug naar de jaren zeventig-tachtig, naar Suriname en de DDR. Katharina Donker kijkt naar haar rol als dochter, echtgenote, vriendin, politica, publiek figuur. En moeder. Ze ontmaskert leugens en illusies die zij en haar generatiegenoten hebben aangehangen en maakt de rekening op van een leven van goede bedoelingen en tragische uitkomsten. 00Geschreven met de analytische blik van een historicus, met psychologische finesse en ironisch stoïcijns zelfinzicht is 'Aan het eind van de dag' een grootse roman over ouder worden, falen en doorleven

Tijdens een zeereis aan het begin van de twintigste eeuw om de wetten van de zeegang te onderzoeken komt een wetenschapper tot het inzicht dat zijn leven een nieuwe wending nodig heeft.

De mensen in mijn hoofd waren veel betere praters. Ik kon ze aan, ze luisterden naar me! En als ik ze de vrije loop van mijn pen gaf, maakten ze ook nog eens veel mee. Op papier kende ik geen angst ergens op af te gaan. Op papier maakte ik veel makkelijker contact. Door een ander te worden, kon ik ontsnappen aan mijn eigen bange ik. Zo werd met vallen en opstaan een Ikkenverzamelaar geboren.".

Keuze uit de brieven van de Nederlandse schrijver (1951- ) over zijn schrijverschap.

Dagboeknotities tijdens reizen van de Nederlandse schrijver (1951-) in Frankrijk tussen 1968 en 1999.

Een rijke Romein gaat in het begin van onze jaartelling een reis naar Egypte maken om zijn verdriet te vergeten over een beeldschone slavin, die verdwenen is, en hervindt tijdens die reis zijn evenwicht door de liefde van een andere vrouw.

Drie verhalen, die achtereenvolgens handelen over de wonderlijke kijk van een kind op de wereld van de volwassenen, de zelfkant van de maatschappij en over een ambitieuze wetenschapper die in Londen hopeloos vastloopt

Als een flatbewoonster de oude medebewoonster voor wie ze zorgt, dood aantreft, raakt ze in paniek, want ze verdenkt haar eigen zoon.

De jongste telg uit het gezin Moeyaert vertelt over zijn leven in het Vlaamse gezin met zeven zonen.

Een neerlandicus, Johannes Huyghe, staat op het punt om de biografie 'HB, de jonge jaren' te publiceren bij uitgeverij Parenthèse. Hierin probeert hij een beeld te schetsen van Herman Brusselmans als jongetje en opgroeiende puber. De oudere Brusselmans, die van nu, krijgt voortijdig de biografie in handen, leest ze, en merkt dat er heel wat fouten in staan. Wie anders dan hij mag in staat worden geacht om deze fouten te corrigeren? Brusselmans besluit dan ook om de fouten op een rijtje te zetten en ze te vervangen door wat juist is of juist had kunnen zijn. Tussendoor worstelt hij met de aanwezigheid, of eerder de afwezigheid, van drie vrouwen in zijn leven: Phoebe, Mona en Alathea. 'De fouten' is een roman die het verleden in tijd en ruimte vermengt met het heden in een andere tijd en een andere ruimte, en Brusselmans zorgt ervoor dat beide perioden uit zijn leven samenkomen, waarbij de vermenging onderhevig is aan de wetten van de literatuur. Herman Brusselmans heeft met 'De fouten' een roman geschreven die verschillende genres overstijgt, die de lezer ontroert en aan het lachen maakt, en die zal nazinderen tot het door hem gecreëerde verleden én het heden tot de nabije of verre toekomst zullen behoren, zowel in het hoofd van de lezer als in de Nederlandstalige Letteren. 'De fouten' is, zelfs binnen het uitzonderlijke oeuvre van Brusselmans, een bijzondere roman.

Speelse schetsen over een eigengereide, volslanke en filosofisch ingestelde zangeres.

Lezing gehouden bij de presentatie van LiteRom, een cd met 40.000 literaire kritieken, waarin de schrijver polemiseert tegen de wetenschappelijke editie van Multatuli s Max Havelaar.

7 geniete A4-tjes met tekst. Vouwen. Verder in goede staat.

Ter gelegenheid van de jaarwisseling 1994-1995. Oplage 750 exemplaren.