Nieuwe producten

Lander is een late twintiger en sinds de dood van zijn vader in denktijd. Verzonken in gedachten loopt hij van zijn bed naar café Bertrand, naar zijn grootmoeder en weer terug. Met elke kassei die hij verslindt, snuift hij de wereld in zich op. Alles om maar niet te hoeven stilstaan bij zijn verlies. En hij gaat naar Saskia, zijn therapeute. Zij moet Lander uit de beklemmende cocon van zijn eigen hoofd zien te krijgen. Maar wat Saskia daar ontdekt, laat haar niet meer los. Hoe meer ze over Landers vader te weten komt, hoe meer het duister ook haar aanlokt.

Leven als transpersoon - er komen heel wat psychologische, familiale, financiële of medische aspecten aan te pas. Hoe vertel je het bijvoorbeeld aan je ouders, je partner of je kinderen dat je wil worden wie je bent? Hoe begeleid je een kind dat minder stereotiep gedrag vertoont? Waar vind je hulp en begeleiding én steun van lotgenoten? Wat kan er medisch - wat chirurgie en hormonenbehandelingen betreft bijvoorbeeld? Wordt de behandeling ook terugbetaald? Hoe heeft de wetgever alles geregeld? Hoe reageren we op zure, soms vijandige reacties uit de omgeving? Hoe ga je als familielid, vriend, leerkracht of werkgever om met een transpersoon? Hoe spreek ik hem of haar aan? Welke vragen stel je wel of beter niet? En hoe ga je verder als transpersoon in relaties, en in gezinsvorming?0Dit boek bevat tal van sprekende en boeiende getuigenissen en richt zich op een breed publiek van geïnteresseerden. Transgenderexperten Guy T'Sjoen en Joz Motmans van het UZ Gent geven toegankelijke en deskundige duiding bij de verhalen.

Een adembenemende reconstructie van de spectaculairste ontsnapping uit Oost-Berlijn in 1962. Een ode aan de veerkracht en verbeeldingskracht van mensen die uit elkaar worden gedreven.

Een uiterst actuele ode aan de veerkracht en verbeeldingskracht van mensen die uit elkaar worden gedreven, in een tijd dat er letterlijk en figuurlijk steeds meer muren verrijzen tussen bevolkingsgroepen. In 1961 werd de Berlijnse Muur gebouwd. Precies een jaar later besluit de Oost-Duitse vluchteling Joachim Rudolph, samen met een groep studenten, er een tunnel onderdoor te graven – niet Oost-Berlijn uit, maar er juist ín. Hun plan: zo veel mogelijk landgenoten helpen om de communistische heilstaat te ontvluchten. Maar wat ze niet weten, is dat ze zijn geïnfiltreerd door de Oost-Duitse geheime dienst, de Stasi. In dit adembenemende boek reconstrueert Helena Merriman, op basis van honderden uren gesprekken met getuigen en uitgebreid onderzoek in de archieven van de Stasi, op weergaloze wijze de levensgevaarlijke hulpactie. Ze achterhaalt niet alleen de identiteit van de infiltrant, maar reconstrueert ook het bizarre verhaal van een Amerikaanse filmploeg, die meeging de tunnel in, maar van president Kennedy aanvankelijk geen toestemming kreeg de documentaire uit te zenden. Het resultaat is niet alleen een razend spannend spionage- en ontsnappingsverhaal, maar ook een dramatische liefdesgeschiedenis. Tunnel 29 is gebaseerd op de prijswinnende BBC-podcast.

In dit vierde deel van de Ewout Meyster-cyclus, waarvan dit boek weer het eerste deel is, bevindt de drieëntwintigjarige Ewout zich op het landgoed De Hartz. Daar, in het landhuis van de Grote Man, volgt hij colleges en lezingen, gegeven door een internationaal gezelschap van hoogleraren en wetenschappers. Maar vooral is dit deel een terugblik op de periode dat hij als achttien-, negentienjarige bij de door hem hooglijk bewonderde Somsen in de leer was. 0Ewout volgt een privéopleiding bij hem - zijn kennismaking met filosofie en psychologie. In die tijd leert hij ook Silvia kennen, de eerste grote liefde in zijn leven. Van de branie en bluf uit 'De hoogstapelaar' is niets meer terug te vinden. Nee, Ewout oefent zich in discipline, opoffering en totale toewijding aan zowel zijn grote liefde Silvia als aan zijn leermeester Somsen, die bij hem de vensters opent naar kennis, zelfkennis en geestelijke volwassenheid. Wetenschap en pseudowetenschap, maar ook ontluistering, verraad en bedrog spelen een grote rol in dit verhaal, met dramatische gevolgen.

In 'De verboden tuin' (1986) probeert Ewout de paradijselijke wereld van zijn eerste kinderjaren te hervinden. In het tweede deel 'De opdracht' (1995) oefent Ewout als veertienjarige om populair en indrukwekkend te zijn tussen de oudere jongens in het zomerkamp. In dit derde deel, 'De hoogstapelaar', waant Ewout zich de situatie geheel meester. Hij is nu zeventien en denkt de wereld en het leven begrepen te hebben, en dat zal hij zijn naïeve vriendjes wel eens tonen. Verbazen wil hij hen, maar ook de wereld, met zijn 'optredens' op straten en pleinen. In gesprekken met zijn vrienden legt hij uit hoe je een echte persoonlijkheid wordt, en wat je moet doen om belangrijk te worden en niet 'onbenullig' te blijven. Voor Ewout is het belang van deze gesprekken erin gelegen dat hij, zichzelf spiegelend aan de 'onbenullige' vriend tegenover hem, zijn eigen superioriteit oefent en tegelijkertijd bewezen ziet. Maar zelf is Ewout onderhevig aan de krachtige tegenwind van zijn depressies en zijn angsten. De lezer vraagt zich intussen zorgelijk af wat er uit deze vlerk zal groeien: een akelige manipulator en dictatortje, een terrorist? Of toch een kunstenaar? Want je zou Ewouts strapatsen ook kunnen beschouwen als een waagstuk, een sprong in het onbekende.

In juni 1943 verscheen in Lugano een door Montale zogenoemde plaquette van vijftien gedichten, Finisterre. Deze gedichten, alle geschreven in de jaren 1940-1942, waren door zijn vriend Gianfranco Contini naar Zwitserland gesmokkeld. Ze zouden immers nooit door de Italiaanse censuur zijn gekomen, al was het maar vanwege het motto bij het eerste gedicht, 'De storm', een citaat van de zestiende-eeuwse Franse dichter Agrippa d'Aubigné dat de blinde wreedheid en bloeddorst van prinsen aan de kaak stelt. Finisterre zou later een sleutelbundel blijken te zijn in het oeuvre van de Nobelprijswinnaar. Deze integrale, tweetalige uitgave is vertaald en van aantekeningen voorzien door Liesje Schreuders. Cees Nooteboom schreef er een voorwoord bij. Eugenio Montale (1896-1981) wordt gerekend tot de belangrijkste dichters van de twintigste eeuw. In 1975 ontving hij de Nobelprijs voor literatuur.

De poëzie van Eliot begon niet met een gongslag, maar con sordino. De gedempte toon van zijn debuut werd overstemd door het kanongebulder van de Eerste Wereldoorlog. In juni 1917 sloten de Verenigde Staten zich aan bij de geallieerden, in dezelfde maand publiceerde de Amerikaanse dichter zijn eerste bundel. Op het omslag prijkte onder de titel Prufrock de naam van de achtentwintigjarige auteur: T.S. Eliot. Voor deze tweetalige uitgave werd Prufrock and Other Observations, zoals de volledige titel van de debuutbundel luidt, voor het eerst integraal vertaald en van een nawoord voorzien door Eliotkenner Paul Claes.

In zijn bewust voor publicatie geschreven Dagboek formuleert Witold Gombrowicz onder meer zijn gedachten over hoe ons door anderen een vorm wordt opgedrongen, over waarom het onrijpe en lage machtiger zijn dan de rijpheid, over wat schijn is in de juist zo persoonlijk geachte beleving van kunstzinnige uitingen, waar de grenzen liggen van onze moraal op een aardbol waar het probleem van het explosieve bewonersaantal onmogelijk kan worden genegeerd. Hij doet dit zonder zichzelf in te dekken, in zijn onmiskenbare door persoonlijk engagement gedreven literaire stijl, soms melancholiek, waar nodig uitdagend, bijtend en subversief, waarbij het verhevene en al te algemene steevast van de nodige contragewichten worden voorzien, al is het maar door een dagboeknotitie van een enkele regel als: 'Ik heb compote gemorst.' Gombrowicziaan Huub Beurskens maakte een afgewogen selectie uit het Dagboek zoals dat in de integrale Nederlandse vertaling door Paul Beers in 1986 verscheen. Met mijn smoel in mijn handen laat zien dat het Dagboek nog actueler en urgenter is dan toen Gombrowicz het schreef.

Ik wil dat het ophoudt. De repeterende gedachtes. Het voelen. Het niet-voelen. Het doven en het oplaaien. Ik ben zo moe. En het gaat niet voorbij. Het wordt niet beter. Mijn moeder zei me dat gek zijn betekent dat je dezelfde hel steeds opnieuw beleeft.

Honderdduizenden lezers genieten wekelijks van de column van het schrijversechtpaar Sara Zomer en Karel van Bohemen, waarin ze ogenschijnlijk openhartig verslag doen van hun gezinsleven. Maar achter de façade van hun bohemienbestaan ettert al jaren een dagelijks leven vol afgunst, wrok en zelfs geweld. Na weer een nachtelijke uitbarsting is het genoeg: Sara besluit Karel te verlaten.

Al snel komt Sara alleen te staan - niemand wil nog iets met haar te maken hebben. Om haar leven weer op de rails te krijgen boekt ze een retraite op het idyllische Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding van een wereldvermaarde goeroe geeft ze zich met een bont gezelschap lotgenoten over aan rollenspellen en oefeningen die steeds een stap verder gaan.

Wat een nieuwe start had moeten worden, mondt uit in een afdaling naar regionen van haar verleden die ze het liefst verborgen had gehouden.

Sinds het einde van de 19de eeuw wilde de christelijke arbeidersbeweging een structureel antwoord bieden op de sociaal-economische wantoestanden die met de industrialisering gepaard gingen. Maar nog tijdens het interbellum nog kregen de gelovigen vanop de kansel te horen dat de al twintig eeuwen oude christelijke liefdadigheid (van de kant van de welstellenden) en lijdzaamheid (van de kant van de behoeftigen) meer dan voldoende waren om de sociale kwestie op te lossen. Katholieke werkliedenverenigingen waren voor de Vlaamse geestelijken hoogstens een noodzakelijk kwaad om het socialisme en het communisme in te dammen en de maatschappij voor Christus te heroveren. Als de sociaal-economische net zomin als de politieke, de culturele en de religieuze democratisering bij de clerus genade vond, was het omdat die de moderne wereld kenmerkte. Een wereld die uit de Renaissance, de Reformatie, de Verlichting en de Franse Revolutie ontstaan was. Een wereld waarin, tegen alle christelijke wereldverachting in, materialisme en zinnelijkheid hoe langer hoe meer de bovenhand kregen.

Drie jaar, twaalf seizoenen, twaalf hoofdstukken. Steden, bossen, treinen, de zee. Ruigoord, Berlijn, Pécs, de kust, een boerderij, een Noors eiland, Den Haag, de Rijn, de Karpaten, Lviv, Odessa. Mieren, kwallen, een ezel, vogels, passanten. Een dichter, zwervend, vrij en buiten. De lente barst open Mijn huis staat tussen bossen Maar ik zal verder trekken Lof voor de zang van de merel Wolken &c. bezingt de vormen, de veranderlijkheid, het reizen, het schrijven en het mijmeren. Van Donald Niedekker verscheen in 2014 de roman Als een tijger, als een slak. Zijn vorige roman, Oksana, stond op de shortlist van de Fintro Literatuurprijs 2017.

From pre-trip planning to pre-empting and dealing with challenges when away, The Rough Guide to Travel with Babies and Young Childrenis the ultimate comprehensive guide to hassle-free family travel. With the low-down on everything from planning your itinerary and accommodation to what to bring and how to pack it, the guide is packed with tips on painless travel by plane, car, bus or train, as well how to deal with delays, queues and travel sickness. Insiders' tips from destinations all around the globe ensure you'll know what to expect when you arrive. You'll find thoroughly researched and accessible advice on coping with the challenges once you're there, from eating out with toddlers to getting enough sleep. Ideal for busy parents, the guide comes complete with listings of resources, websites and further reading, plus handy checklists, first-hand stories and advice from travel industry experts and parents who've been there and done it.

Over tegenstrijdige gevoelens en het verlangen naar vertraging. Terwijl haar complete vrienden- en kennissenkring gaat backpacken in Azië, houdt de 28-jarige Caroline voet bij stuk: zo'n reis is niets voor haar. Wat heeft ze te zoeken aan de andere kant van de wereld, thuis in Utrecht is het leven toch goed? Maar wanneer haar relatie op de klippen loopt, boekt ze halsoverkop een enkele reis naar Bangkok. Nog even sceptisch als voorheen vertrekt ze met een grote rugzak en een stapeltje vergeelde brieven naar Thailand. Verre van zeker of ze het lef heeft om door te reizen naar het eiland waar ze eigenlijk moet zijn. Tenminste, als ze antwoorden wil op de vragen die de enveloppen in haar tas oproepen. 'Waar ik liever niet kom' is een zintuiglijke en innemende debuutroman die je aan het denken zet en die nog lang blijft nazinderen. Journalist Liselotte idema (1988) begon haar carrière bij publiekstijdschriften Libelle en Margriet en maakte vervolgens de overstap naar online media. Na een reis rond de wereld en een baan bij NU.nl, trok ze zich terug uit het razendsnelle digitale leven en schreef ze haar debuutroman Waar ik liever niet kom. Momenteel werkt ze als strateeg bij Algemeen Dagblad.

Na de overwinning van de Kerkpartij bij de landelijke verkiezingen besluit fabrieksarbeider Boris de koning te vermoorden, een misdaad die van de voorbereidingen tot de uitvoering wordt beschreven, maar die misschien nooit heeft plaatsgevonden buiten de geest van de hoofdpersoon. Terwijl Een regicide met malicieuze spot twijfel zaait over de gebeurtenissen die het beschrijft, wordt er voortdurend overgeschakeld naar een parallelle verhaallijn over een ver weg gelegen, mistig eiland, waarin een rondzwervende verteller nadenkt over zijn afschrikwekkende omgeving en zijn droomachtige ontmoetingen met een sirene. Robbe-Grillets eerste roman, geschreven in 1949 maar pas gepubliceerd in 1979, is een verontrustende en satirische politieke thriller die de kloof dicht tussen de traditionele roman en de nouveau roman, zoals die later furore zou maken. Alain Robbe-Grillet (1922-2008) is vooral bekend als de baanbrekende vertegenwoordiger van de nouveau roman, de zeer invloedrijke beweging in de naoorlogse Franse literatuur, en als auteur van Jaloezie en De voyeur.

Het is stil in de Universiteit van de Zuivere Rede. Alleen Haruki is wakker. Hij beseft dat er geen ontkomen aan is: morgenvroeg zullen mannen in witte jassen een spuitje in zijn bil zetten en zijn schedel openmaken. Er resten hem enkele uren als een schepsel van lichaam en ziel. Voorbij de waanzin, voorbij de wanhoop probeert hij iets te vinden in het verhaal van zijn leven. Iets als troost, of vrede, of de zin van wat geweest is? In ieder geval een soort bevrijding? Zeventien jaar na de eerste verschijning van Monkey business is de beruchte en vaak bestudeerde roman van Jan Lauwereyns weer beschikbaar in boekvorm, in deze herziene uitgave. Hier bespeelt de dichter-wetenschapper een paradox van empathie die alleen mogelijk is in literatuur: hij nodigt de lezer uit om een oefening tot inleving te maken die tegelijk bevreemdt en emotioneert. Vanuit het standpunt van een aapje verkent hij een wereld die het daglicht schuwt, en waar de honger naar kennis nauwelijks in bedwang wordt gehouden door ethische principes.