Ook het privé-leven van een middelbare auteur van een standaardwerk over de fuga wordt beheerst door muzikale motieven.

Het Belgisch labyrint van Geert van Istendael is onmiddellijk na verschijnen toegejuicht als een klassieker in onze letteren. Taalgrens en ruimtelijke wanorde, de industriële glorie van Wallonië en de ellende van Brussel, Verkavelingsvlaams en plat Gents, Philips II en Willem I, zwart en wit, rechts pacifisme en links conservatisme, van Julius Caesar tot Bart De Wever, van Karel de Grote tot Elio Di Rupo, dit alles en nog veel meer vertelt, analyseert, vergelijkt, verklaart, vervloekt Geert van Istendael in dit boek. Hij is daarbij erudiet en grappig, soms keihard, dan weer vertederend, niet vies van krachtige standpunten, maar altijd met grote eerbied voor feiten en, in de mate van het mogelijke, objectiviteit.

Bevat Dubbelspel - Mijn zuster de negerin - De honderd bochten van de koningsarend - De morgen loeit weer aan

Een vreemdeling verschijnt plotsklaps in een gehucht in de bergen. Hij wil een antwoord op de vraag, Is de mens in diepste wezen goed of slecht? Zijn onverwachte bezoek brengt heel wat los onder de bewoners van het gehucht....

Rond een onbewoond eiland spelen zich groteske gebeurtenissen af, die (taal-)filosofische implicaties blijken te hebben.

Wanneer een man volkomen van de kaart is door de plotselinge dood van zijn vrouw, keert zij terug naar de aarde om hem te helpen zijn verlies een plaats te geven en er uiteindelijk vrede mee te hebben.

De liefde tussen een jonge, gescheiden vrouw en de man van haar nicht, spelend tegen de achtergrond van de New Yorkse society aan het einde van de 19e eeuw.

Kees Fens schreef in de Volkskrant over De gladde paal van macht, een roman die men zou kunnen omschrijven als een parodie op de geboorte van een nieuwe staat in de derde wereld: 'Een karikatuur heeft Springer van deze historie van ontvoogding, zelfstandigheid, ontwikkeling, aanpassing, staatsgrepen, terugvallen in het oude niet gemaakt. Het bijzondere van deze roman is dat hij een geschiedenis van mensen is; en die dwingen te veel respect, meewarigheid ook, af om hen tot karikaturen te vervormen. [...] Deze auteur fluit tussen zijn tanden. Van verwondering, een beetje van meewarigheid ook. En niet onaangenaam om te horen.'

Over F. Springer schreef Jaap Goedegebuure in de HP: 'Springer is, als wilde men hem toch vooral maar een plaats in het letterkundig Pantheon geven, met allerlei andere schrijvers vergeleken [...] Daar zit iets onrechtvaardigs in, zeker als er bedacht wordt hoe karakteristiek en onvervreemdbaar thematiek en stijl van deze auteur zijn. Springer is Springer.'

In Tabee, New York roept Springer een indringend beeld op van de oorlogsjaren in voormalig Nederlands-Indië en het cosmopolitische leven van een diplomaat. Tijdens een bezoek aan New York krijgt de diplomaat Rudy onverwachts een nieuwe kans om zijn grote jeugdliefde Dolly te veroveren. Neem hij nu wel de juiste beslissing,of verliest hij haar voor een tweede keer