Een minister wordt geobsedeerd door zijn gezondheidstoestand.

Vijfenvijftig verhalen, geschreven in de periode 1940-1986. Ze spelen zich af in het milieu van kleine joodse luiden in New York: kruideniers, rabbi`s, kleine handelaren, studenten, die ronddolen in een veel te groot leven in een veel te grote stad in een veel te grote wereld. Op allerlei manieren trachten zij het hoofd boven water te houden - en zelfs als ze dat met list en bedrog doen, is het klein list en bedrog, menselijk, begrijpelijk, of althans door Malamud`s mededogen menselijk en begrijpelijk gemaakt. Zijn melancholie en humor maken deel uit van die compassie.

Door de enorme successen die Arthur Japin met zijn romans heeft, zou bijna worden vergeten dat hij ook een schrijver van korte verhalen is. Niet minder dan vier van de Magonische verhalen waarmee hij in 1996 als schrijver debuteerde, waren al bekroond voordat ze werden gebundeld. Bovendien werden er vier verfilmd. Magonische verhalen van Japin, die voorheen ook al voor toneel, radio en televisie schreef, werd zeer goed ontvangen, en dat geldt ook voor zijn tweede bundel De vierde wand (1998), waarin reisverhalen zijn opgenomen en fictieve verhalen over theater en werkelijkheid. Deze vuistdikke verzameling is een drieluik, want naast Magonische verhalen en De vierde wand bevat dit boek een aantal niet eerder gepubliceerde of verspreid verschenen verhalen, waaronder het prachtige Dooi (over een zangeres die kerstavond doorbrengt op een anonieme kamer in een hotel langs de snelweg). Alle verhalen is de oogst van een verhalenverteller pur sang

Een aankomend student in Amsterdam in de jaren zeventig neemt voluit deel aan alle aspecten van het stadsleven.

Een coryfee uit de Nederlandse showbiz- en televisiewereld wordt het slachtoffer van zijn roem.

Tussen een zeer ontwikkelde Parisienne en een ongecompliceerde Bretonse visser bloeit een verstandelijk gezien onwaarschijnlijke, maar niettemin blijvende hartstochtelijke liefde op.

De Turkse sultan heeft Michelangelo naar Istanboel uitgenodigd om een brug over de Gouden Hoorn te ontwerpen.

Een vertaler raakt bij zijn werk aan een onbekend gebleven roman het contact met de realiteit kwijt doordat hij zich steeds meer verliest in de schrijver en zijn leven.

Een nog ongeboren kind beschrijft het kleurrijke multiculturele milieu van zijn Marokkaans-Nederlandse familie.

Vertaald uit het Engels door Martha Heesen en van een nawoord voorzien door Hans W. Bakx.