Levensverhalen

Honderdvijftig jaar geleden verloor de wereld een van zijn geniaalste componisten: Frédéric Chopin. Hoewel zijn muziek misschien anders doet vermoeden, had hij een gesloten, ondoorgrondelijk karakter vol schijnbare tegenstellingen. Enerzijds laten bepaalde details uit zijn leven zich lezen als een stuiverroman - hij was een welbekende dandy -, anderzijds verfoeide hij publieke belangstelling. Maar boven alles was hij een begaafd en bevlogen pianist en componist. Zijn hele leven stond dan ook in het teken van de muziek; zelfs de liefde van schrijfster George Sand heeft daar geen verandering in kunnen brengen.
In CHOPIN, DE MAN EN ZIJN MUZIEK legt Emanuel Overbeeke onvermoede verbanden tussen de composities en het leven van Chopin. Doordat Overbeeke zich naast de vele brieven vooral op diens primaire werk verlaat, is hij in staat gebleken een nieuw licht te werpen op Chopins oeuvre. Onderwijl ontzenuwt hij aloude clichés en nuanceert hij heersende opvattingen. Hierdoor is CHOPIN, DE MAN EN ZIJN MUZIEK met zijn volledige overzicht van composities en de vele foto's zowel een buitengewoon lezenswaardig als een zeer compleet boek over het leven en werk van deze overweldigende musicus.

Levensverhaal van de Amsterdamse schrijver Frans Pointl (1933-2015), bekend van zijn droogkomische autobiografische vertellingen, gebaseerd op zijn tragische jeugd, en verhalen over kattenliefde.

Biografie van de Nederlandse koningin (1880-1962) vanaf haar geboorte tot het einde van de Eerste Wereldoorlog.

Schurk of schavuit, opportunist of held - over weinig mensen lopen de meningen zo uiteen als over de in 2004 overleden prins Bernhard. Annejet van der Zijl ging op zoek naar het menselijk verhaal achter de mythe. Ze vond een astmatisch, gepest jongetje in een verloren land, dat zich door een unieke samenloop van omstandigheden kon transformeren in het tegendeel van wat hij tot dan toe was. Maar ze vond ook een oude man die een hoge prijs had betaald voor al zijn echte of vermeende grootheid en tot zijn dood werd achtervolgd door de demonen uit zijn Duitse verleden. Bernhard is niet het stoere jongensboek waarmee het onderwerp zelf de geschiedenis had in willen gaan. Het is ook niet het inktzwarte scenario dat zijn tegenstrevers op zijn leven plakten. Het is allemaal veel toevalliger en vooral menselijker dan dat - en daarom, misschien wel voor het eerst, begrijpelijk.

Deze nieuwe bundel inventariseert, in Komrij's onovertroffen stijl en geest, wat er de laatste jaren zoal is afgepraat en -geschreven over het milieu, de kunst, homoseksualiteit, et cetera. Het bevat Komrij's lof van de langzaamheid, zijn doorlichting van het Opperlands, zijn vertogen over de Nederlandse volksaard en de pedofilie, en het behandelt de in Nederland onstuitbaar voortwoekerende ziekte van het columnisme. Komrij is uitgegroeid tot de grote bestrijder van de holhoofdigheid. Waar de leegheid zich verliest in plastictaal, vult hij het vacuüm 'met het bloed dat drukinkt heet'. Met een werkelijke thematiek dus. En met gedrevenheid, hoog spel, passiemoord...

Biografie van de Mexicaanse surrealistische schilderes (1907-1954).

Het derde deel van De Beauvoirs autobiografie gaat over de jaren na de Tweede Wereldoorlog, waarin zij zowel de glorietijd als de verguizing van het existentialisme beleeft, zich meer gaat interesseren voor politieke activiteiten, zich nog meer engageert met onderdrukte bevolkingsgroepen, en haar relatie met Jean-Paul Sartre uitgroeit tot een vriendschap voor het leven.

De Franse filosofe en schrijfster Simone de Beauvoir schreef een dun en goed leesbaar verhaal over de laatste weken van het leven van haar moeder. Het autobiografische verslag leest als een roman en biedt een portret van haar moeder als een gefrustreerde, heerszuchtige vertegenwoordigster van de Franse burgerij. Een positie waar de schrijfster zich door haar beroep van heeft weten te ontworstelen.

Autobiografie van de Amerikaanse schrijver (geb. 1933).

Het razende leven van Ischa Meijer (1943-1995) ging niet onopgemerkt voorbij. Daar zorgde hij zelf wel voor. In zijn werk streed hij tegen hypocrisie en onwaarachtigheid. Hij rekende genadeloos af met het verstikkende Joodse milieu waaruit hij voortkwam. Tegenover de geheimtaal die er in veel naoorlogse huizen gesproken werd, zette hij zijn eigen vocabulaire waarmee hij 'de hele wereld te lijf ging om te demaskeren'. Zijn uitgangspunt: iedereen heeft iets te verbergen. Ronit Palache toont aan de hand van Meijers geschreven werk hoe hij zich in diverse gedaanten uitsprak over Joodse kwesties: als gevreesd theaterrecensent die in latere jaren zélf het podium beklom, als nietsontziend interviewer die anderen liet zeggen wat hij zelf niet kon verwoorden, als dichter en schrijver en als columnist, via zijn personage De Dikke Man.

Mao Zedong, die ondanks moord en terreur door China's bevolking als groot communistisch leider werd vereerd, gaf uiteindelijk de aanzet tot de grote veranderingen die het land van een achterlijke samenleving tot het China van vandaag hebben gemaakt. Jonathan Spence, bekroond historicus en auteur van een aantal boeken over het oude en nieuwe China, dringt door in de persoon, het leven en de politieke macht van de omstreden revolutionair.

Dit tweehonderdste deel van Privé-domein is een uniek soort autobiografie: een uit interviews gecomponeerd zelfportret in de vorm van een woordenboek. De buitenkant geeft van A tot Z (of liever gezegd, van de Achterhoek tot het Zuiden) een toegankelijk overzicht van Komrijs veelzijdige interesses: lelijkheid, liefde en luiheid; poëzie, polemiek en politiek; recensent, religie en Reve; volwassenheid, vriendschap en vrouwen. De buitenkant is, hoewel door buitenstaanders genotuleerd, een hoogstpersoonlijk 'abecedarium' en biedt, aangenaam leesbaar en aangenaam hanteerbaar, een soort landkaart van Komrijs territorium: over wie heeft hij ook alweer wat gezegd? Wat had hij te beweren over dat-en-dat? Dit virtuoze Komrij-compendium is een biotoop in de vorm van een naslagwerk, een mythologie weerspiegeld in de facetten van gebroken glas, een twintigste-eeuwse Ideeënbundel. 'Ik ben een soort opblaasbaar opgerold piepertje. De mensen zien alleen de buitenkant. Het mooiste komt nog.' - Gerrit Komrij

'Wat vreemd te moeten leven in een land waar de cultus van schoonheid en de passie der liefde infaam worden bevonden. Ik haat Engeland; ik kan het er enkel uithouden omdat jij er woont.' Dat schreef Oscar Wilde aan Lord Alfred Douglas, bijgenaamd 'Bosie'(1870-1945), zijn jonge minnaar, zoon van de excentrieke markies van Queensberry, een edelman die hun geruchtmakende verhouding met lede ogen aanzag, en door wie de beroemde schrijver geprovoceerd werd tot het aanspannen van een rampzalig proces wegens smaad. Het jaar 1895, voor Wilde zo glorieus begonnen met de première van twee van zijn komedies An Ideal Husband en The Importance of Being Earnest, markeerde niet slechts het abrupte einde van de carrière van 'de hogepriester der Decadenten', ook voor diens discipel, Alfred Douglas, zou het leven nooit meer hetzelfde zijn. Hij noemde het ooit 'zo melodramatisch als een roman van Balzac', en de juistheid van deze vergelijking blijkt overduidelijk uit deze eerste Nederlandstalige biografie van Lord Alfred. Het is een kroniek van hartstocht en jaloezie, van intriges en rechtszaken, van trouw en verraad. Het boek breekt een lans voor Douglas, een markante figuur die beslist zijn tekortkomingen had, maar wiens kwaliteiten tot op de dag van vandaag onderbelicht zijn gebleven. Rehabilitatie van deze dichter baant ook de weg voor de appreciatie van zijn verzen. In Nederland wekten zij destijds de bewondering van kenners als P. C. Boutens, E. du Perron en P. N. van Eyck. Douglas' geciseleerde gedichten - waaronder 'Two Loves', met daarin de fameuze regel 'I am the Love that dare not speak its name' - zijn tegenwoordig alleen antiquarisch, en met moeite, verkrijgbaar. In deze leemte voorziet Alfred Douglas. De boezemvriend van Oscar Wilde door de opname in een appendix van een ruime keuze uit zijn poëtisch oeuvre.

Elke zaterdag publiceert S. Montag in NRC Handelsblad een overpeinzing. Over het aangezicht van straten en steden, over de voor- en nadelen van de technologische vooruitgang, over het gedrag van mensen in het openbaar vervoer, over dierbare landgenoten die er niet meer zijn, over de verschillen tussen het vaderland en de grote buitenwereld. De overpeinzingen worden gevoed door een actuele gebeurtenis of verse waarneming. Zonder grote woorden schetst S. Montag een continu bewegend beeld van het veranderende Nederland. In de loop van veertig jaar is deze rubriek een vorm van eigentijdse geschiedschrijving geworden en ze is daarmee een verrijking van talloze historische studies over Nederland.

Met een nawoord van Geert Mak.

Tussen 1947 en 1964 schreef Simone de Beauvoir 304 brieven aan Nelson Algren, de Amerikaanse auteur die ze bij toeval ontmoette en voor wie ze een grote hartstocht opvatte. Algren en zij zouden elkaar slechts vijfmaal treffen. De Beauvoirs openhartige liefdesbrieven geven tevens een prachtig beeld van het culturele milieu in Parijs, de ontwikkeling van haar wereldberoemde oeuvre, haar twijfels en haar angst voor de ouderdom.

Albert Speer was de raadselachtige nazi-leider, architect van Hitler, scrupuleuze minister van Bewapening en Oorlogsindustrie en de meest intieme vriend van Hitler. Gitta Sereny, schrijfster, historica en journaliste, heeft Albert Speer jaren lang gekend, ondervraagd, zijn obsessies en zijn liefde voor Hitler blootgelegd. Met Albert Speer dringt Sereny diep door in de waanzin van Hitler en zijn omgeving, in de drijfveren van het Duitse volk, in de strijd tussen waarheid en leugen in het leven van Speer en in dat van ieder van ons.

Ana Freud (1895-1982) werd geboren toen haar vader op het punt stond zijn baanbrekende droomduidingstheorie te formuleren. Anna's verdere leven zou hierdoor bepaald worden. Een grenzeloze bewondering voor haar vader ging gepaard met een totale afhankelijkheid van hem. Na zijn dood in 1939 werd Anna de belangrijkste hoeder van zijn gedachtengoed. Elisabeth Youngh-Bruehl is er uitstekend in geslaagd deze fascinerende vrouw tot leven te brengen. Zij gebruikt daarbij de psycho-analyse als instrument om Anna Freuds leven te begrijpen en te verklaren. Zo ontstond een biografie die ongeëvenaard is in zijn interpretatie van de psychologische en intellectuele ontwikkeling van de jongste van Freuds kinderen. Deze levensbeschrijving valt uiteen in twee delen. De Weense periode loopt tot 1938 en wordt gedomineerd door Anna's vader. In haar Londense periode, vanaf de vlucht uit Wenen in 1938 staan haar botsingen met die andere eminente kinderanalytica, Melanie Klein, centraal. In deze periode groeide Anna uit tot de toonaangevende representant van de psycho-analytische beweging en werd zij de grondlegster van de kinderanalyse.

A biography of the French sculptor documenting his struggle against poverty and his artistic struggles and achievements, as well as his personal life.

Columns over televisie.

Biografie van de Dalai Lama. De wijsheid en het mysterie van het Tibetaanse boeddhisme, en zijn eigen ideeen over wereldvrede en individuele verantwoordelijkheid.

Bloemlezing met werk van Lou Andreas-Salomé, W.N.P. Barbellion, Willem Bilderdijk, the Bronté Sisters, Lord Byron, Elias Canetti, Denis Diderot, A.G. Dostojevskaja, Gustave Flaubert, Jean-Paul Franssens, Luuk Gruwez, Edmond and Jules de Concourt, Friedrich Hebbel, Zinaida Hippius, Søren Kierkegaard, Paul Léautaud, Michel Leiris, Alma Mahler, Thomas Mann, Adrian Morriën, Multatuli, Boris Pasternak, Fernando Pessoa, Françoise Sagan, Stendhal, August Strindberg, Sofia Tolstoj, Bellen van Zuylen.

Guy de Maupasssant publiceerde in tien jaar meer dan twintig verhalenbundels en een handvol romans. Een leven als een meteoor, dat bepaald werd door sport, schrijven en seksueel vertier.

Briefwisseling tussen de Nederlandse schrijfster (1740-1805) en haar vrienden, voornamelijk de in Den Haag verblijvende Zwitserse kolonel Constant d'Hermenches (1722-1785).

Bevat naast brieven aan Constant d'Hermenches, een polemische uitval tegen Mmde de Staël in het pamflet 'Aanklacht en verdediging van Thérèse LeVasseur (= vrouw van J. J. Rousseau) en de roman 'Drie vrouwen'. 'Drie vrouwen' gaat over Emilie, van wie de ouders zijn omgekomen in de strijd van de Franse Revolutie. Zij vlucht met haar toegewijde dienstmeid, Josephine, de tweede vrouw, naar het Duitse Altendorf. Daar ontmoeten zij de bemiddelde Constance. Deze derde vrouw wordt de eerste twee in de schoot geworpen doordat zij bij hen voor de deur een ernstig ongeluk met haar koets krijgt. Constance besluit het huisje naast dat van Emilie en Josephine te betrekken. Vervolgens belanden ze in allerlei amoureuze verwikkelingen, die aanleiding zijn tot uiteenlopende gedachtes over moraal, huwelijk en plicht.

Biografie van de Frans-Nederlandse schrijfster.