Levensverhalen

Levenslijnen schetst het portret van een complex en kwetsbaar man, gezegend met een grote zin voor humor maar gekweld door twijfels en angsten.

Een historische reconstructie van het eerste deel van het leven van de latere Prins der Nederlanden. Ze baande zich een weg door alle rookgordijnen die in de loop van de tijd rond Bernhard zijn opgetrokken en reisde door de geschiedenis van Europa, op zoek naar de verloren wereld waaruit hij voortkwam en naar de jongen die hij ooit was.

Goethe, Mick Jagger, eilanden, dodo?s en eeuwenoude boeken: Boudewijn Büch liet Nederland kennismaken met de meest uiteenlopende onderwerpen, waarmee hij literatuur en geschiedenis even populair maakte als popmuziek. Zijn aanstekelijke manier van vertellen was daarbij zijn grootste troef. 00Als kind had Büch al ontdekt dat hij met verhalen in staat was het leven naar zijn hand te zetten. Uit atlassen, poëzie en rock et roll bouwde hij een eigen wereld op en sleurde daarin iedereen mee met wie hij sprak. Dat bezorgde hem invloedrijke vrienden, toegang tot de literaire wereld en heel veel aandacht. Maar zijn betoverende verhalen brachten hem ook talrijke demonen, die hij zijn leven lang moest bevechten. 00Eva Rovers kreeg exclusief inzage in Büchs persoonlijk archief, met dozen vol brieven, foto?s en dagboeken. Het werd een reis door een leven dat even onwaarschijnlijk en fantastisch was als zijn verzameling; een leven dat Büch transformeerde tot een literair spel met feit en fictie, dat hij tot de uiterste consequentie doorvoerde en dat jaren na zijn dood culmineerde in een grande finale.

De Antwerpse auteur Willem Elsschot (1882-1960) is eigenlijk maar dertig jaar literair actief geweest. Vóór alles was hij de reclameman/'marketeer' Alfons De Ridder. Zijn zakelijke correspondentie, hoofdzakelijk in het Frans geschreven, overtreft dan ook in omvang vele malen zijn literaire brievenproductie. In 1993 bezorgde Vic van de Reijt samen met Lidewijde Paris de Brieven-editie, waarin vooral het schrijversleven aandacht kreeg. De afgelopen jaren kreeg hij toegang tot De Ridders zakelijk archief, dat wonderwel bewaard gebleven is in een vochtige Antwerpse kelder. De vele ontdekkingen die hij daarin deed vormen het hart van een Elsschot-biografie die voor het eerst recht doet aan de schrijver én de zakenman. En dan blijkt dat de zachtmoedige Frans Laarmans het in de praktijk vaak tegen mijnheer Boorman moest afleggen.

Biografie van de Nederlandse dichteres (1909-1998)

Biografie van de Nederlandse letterkundige (1863-1923).

Bundeling van drie romans en drie verhalen van de Nederlandse schrijver (1934- ).

Dagboekaantekeningen uit Warrens vroege jeugd.

Correspondentie tussen de beide Nederlandse schrijvers uit de periode 1947-1959.

Beschrijvingen van reizen en interviews met F. Springer, Tip Marugg, Boeli van Leeuwen, Jacob Vredenbregt en de zoon van Willem Walraven.

Jean Rhys (1890-1979) had a long life of great difficulty. So inept was she in its management that her authority as the writer of five beautifully shaped and controlled novels appears mysterious: how could someone so bad at living be so good at writing about it? This title answers this question.

De afgelopen jaren hebben de media herhaaldelijk bericht over cocaïne in vissersdorpen. Wordt hier inderdaad vaker drugs gebruikt of is de commotie een typisch voorbeeld van morele paniek, waarbij iets kleins wordt opgeblazen en buitenproportionele sociale reacties teweegbrengt? Dergelijke vragen nodigen volgens Dirk Korf uit tot een kritische beschouwing van politiecijfers en tot een analyse van ontwikkelingen in criminaliteitsbeleid en in de samenleving. Hij stelt in zijn oratie dat de teloorgang van tradities in maritieme gemeenschappen symbool staat voor ingrijpende veranderingen op het platteland. Politie en justitie zijn meer en meer hun stempel gaan drukken op het Nederlandse drugsbeleid. Daarbij hebben zij veel burgers aan hun zijde. Tegelijkertijd eisen burgers meer individuele vrijheden, waaronder ruimte voor roeservaringen.

De Nederlandse filosoof (1957-2015) spreekt over zijn gedachtegoed en pleit voor de plaats van filosofie in het (hoger) onderwijs.

Notities over journalistiek naar aanleiding van met name Franse literatuur.

Autobiografie van de Engelse schrijver (geb. 1895), waarin hij vooral veel aandacht schenkt aan de jaren van de Eerste Wereldoorlog, die hij aan het Franse front doorbracht. Dat hebben we gehad behoort tot de absolute hoogtepunten uit de literatuur over de Eerste Wereldoorlog. Dichter Robert Graves beschrijft zijn persoonlijke ervaringen aan het front, die tekenend zijn voor de Britse soldaten in de Franse en Vlaamse loopgraven. Behalve een verslag van het oneindig bloedvergieten, de wanhoop en de heuse gekte in het slijk van de loopgraven, is het boek een weergaloos tijdsdocument van de jaren na de oorlog, van 1918 tot 1929. Graves, die Engeland in 1927 de rug toekeerde, geeft een uiterst venijnige kritiek op talloze politieke en literaire figuren uit zijn omgeving. Hij neemt niet alleen afscheid van de valse heroïek die de officiële oorlogspropaganda typeert, maar ook van Engeland en alles waar dat voor staat. Dat hebben we gehad, waarin Graves zijn verbeelding van de loopgravenoorlog geeft, groeide uit tot een onomstreden klassieker

Jeugdherinneringen van de Amerikaanse schrijfster (geb. 1912).

Deel 1. Jeugd, de jaren in Basel, 1869-1879; Deel 2 Periode van de vrije filosofie, erkenning, het tragische levenseinde 1900

Rede over politiek en cultuur. Vertaald uit het Spaans

Tweede deel van de autobiografie van de Zweedse auteur (1849-1912) over zijn studietijd.

Autobiografie van de jeugd van de Zweedse schrijver (1849-1912).

Autobiografie van de Britse schrijver (geb. 1932) over zijn jeugd op Trinidad en het begin van zijn schrijversloopbaan in Londen.

Mijn vader Jan en mijn moeder Annie hadden een goedbeklante manufacturenzaak in het Friese Joure. Toen Jan moest kiezen in het leven, was de economische crisis van de jaren dertig op zijn hevigst en viel er dus niets te kiezen. Hij belandde, na een technische opleiding, in de 'lapjeswinkel' van zijn vader, die later door Annie, een getalenteerd zakenvrouw, tot grote bloei werd gebracht. Intussen droomde de jonge Jan van der Meulen van een ander leven. Als het maar even kon, zat hij in het schuurtje achter het huis, waar hij koper sloeg en apparaten uitvond. Het schuurtje was zijn domein, en het was daar dat de magie rond het Patent groeide. Het Patent! Het zou het toverwoord worden van het hele gezin. Een Duitse oom, uitvinder te Düsseldorf, had een revolutionair apparaat ontwikkeld, waarmee hij samen met zijn Nederlandse neef de wereld van de techniek zou veroveren.

Tijdschriftartikelen van de graficus (1898-1972) zèlf zijn onverkort weergegeven om een juist beeld van zijn werk en zijn persoon te scheppen. Deze betreffen een discussie uit 1950 met de tekenaar Tjeng Sit over verschillen tussen tekenaars en grafici eneen lezing die Escher in 1965 uitsprak bij de aanvaarding van een cultuurprijs. In de lezingen met 100 "plaatjes" die hij in 1964 in Amerika zou houden, maar door ziekte moest afzeggen, bespreekt hij de principes van de regelmatige vlakverdeling. Ook wijdt hij beschouwingen aan het perspectief, het onmogelijke en het oneindige. Tot besluit geeft Vermeulen een portret van de graficus en schetst hoe deze na 30 jaar armoede, het succes dat hem in de jaren vijftig overviel, verwerkte, terwijl hij zich in werkelijkheid eenzaam voelde omdat niemand hem in zijn grafiek kon of wilde volgen. Een goed boek voor ieder die door het werk van Escher geboeid is. Met literatuuropgaven in afbeeldingen in kleur, maar voornamelijk in zwart-wit.