Sometimes called the "Christian Herodotus" and often referred to as the "Father of ecclesiastical history," Eusebius (A.D. 263-339) has earned legitimate fame as the historian of Christian antiquity. An intimate friend of the Emperor Constantine, the Greek Bishop Eusebius wrote the only surviving account of the church during its crucial first 300 years.

Wisselwerking tussen evangelie en cultuur. De auteur, hoogleraar in de missiologie en godsdienstwetenschap aan de Vrije Universiteit te Amsterdam constateert de ontkerstening van Europa en vraagt zich vervolgens af of bij eventuele 'herkerstening' lessen getrokken kunnen worden uit de geschiedenis van de vroege kerstening. Wessels legt er de nadruk op dat bij de kerstening van Europa het christendom steeds is uitgegaan van en zich heeft aangesloten bij de verschillende religies zoals de Grieks-Romeinse, Keltische en Germaanse. In zijn slothoofdstuk doet hij een oproep deze lijn voort te zetten.

De toekomst is ook al niet meer wat ze vroeger was. Dat grapje typeert in onze tijd het levensgevoel van velen. De mens kan die toekomst steeds meer zelf maken, maar ook breken. Hoe gaat dat aflopen? Velen maken zich daar bezorgd over: ‘Ik heb liever dat u het vertelt’, zegt de moeder van zieke Jantje tegen de dokter in een gedicht van Rutger Kopland. Maar er zijn ook andere geluiden: ‘Hee, oude droom, hoe zat het ook al weer?’, zingt Paul van Vliet. Het vanzelfsprekende vooruitgangsgeloof wankelt, maar het verzet tegen de bekken vol blaf en de macht van het grote geld groeit. Er zijn nieuwe initiatieven voor een andere levensstijl, aandacht voor perspectief in de verte en voor de hoop als zinvolle onderneming (Václav Havel). In dit boek voert Niek Schuman het pleidooi voor de moed om te hopen door alle kwaad heen. Daar is verbeelding voor nodig, om de platte realiteit te overstijgen. Hij voelt zich daarbij sterk verbonden met allen die zich wel op een of andere wijze als ‘gelovigen’ beschouwen, zoekend naar zin, maar wie het daarbij niet (meer) te doen is om deze of gene correcte geloofsleer. Niek Schuman (1936) is theoloog. Was na de pastorie (1965-1970) verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam en de Theologische Universiteit Kampen. Meest recente boeken: Drama van crisis en hoop: De psalmen gedicht, gebundeld en gebeden (2008); Mijn jaren van geloven: Voorgoed verleden, blijvend visioen (2012.

Pleidooi voor het opheffen van tegenstellingen tussen spiritualiteit en seksualiteit door de Zwitserse theoloog en psychotherapeut.

Niet alle leringen van Jezus zijn in de Bijbel gekomen. Vooral de oorspronkelijke geschriften, de esoterische, of ook wel geheime of verborgen, leringen bevatten, werden door een latere, zich steeds meer dogmatiserende kerk, niet meer begrepen en daarom vernietigd. Dat blijkt heel duidelijk uit de spectaculaire vondst in 1945 bij Nag Hammadi aan de Nijl in Egypte. Het betreft hier een in allerijl, vanwege de toenemende repressie, verborgen schat aan documenten, waarvan de traditie van enkele volgens sommige geleerden zelfs ouder is dan de nieuwtestamentische evangeliën. Vijf van de ruim vijftig teksten die daar gevonden werden zijn in dit boek voor het eerst in een Nederlandse vertaling weergegeven. Daarnaast zijn er nieuwe vertalingen opgenomen van twee schitterende evangeliën, dat van Filippus en dat van Maria Magdalena. Alle geschriften worden toegelicht en, waar nodig, verklaard, Aan de teksten gaat een uitvoerige inleiding vooraf.

Beschrijving van het ontstaan en de activiteiten van de kloostergemeenschap van Taizé.

In zijn vorige boek Een levensregel voor beginners beschreef Wil Derkse hoe de benedictijnse spiritualiteit inspirerend kan zijn voor mensen die niet in een kloosteromgeving leven: het belang van aandachtig luisteren en adequaat reageren, de geloften van stabiliteit, de lessen in timemanagement... In zijn nieuwe boek gaat hij verder in op meer alternatieve grondhoudingen en deugden van de benedictijnen: het cultiveren van stilte, de toewijding aan werk en studie, het belang van een nederige houding, van gastvrijheid en zorgzaamheid, van rentmeesterschap, eerbied en vriendelijkheid. Opnieuw een verfrissend en onmisbaar boek voor iedereen die zijn leven, zijn verantwoordelijkheid of leiderschap wil herbronnen.

Beschrijvingen van 60 christelijke bedevaartsoorden in West-Europa.

Ook verschenen als proefschrift RUU. Onderzoek naar het denken over vrouwen en gelijkheid in het verleden. Aanleiding was verwondering over het feit dat de juridische gelijkheid van de vrouw 'opeens' een dominant bestanddeel is geworden in het westerse gedachtengoed van de 20ste eeuw. In dit onderzoek gaat het om de filosofische grondslagen van de juridische emancipatie van de vrouw. Meer concreet, om het traceren van de oorsprong van het moderne westerse denken over vrouwen in termen van constitutioneelrechtelijke gelijkheid van de man. Het onderzoek beweegt zich op het vlak van de ideëengeschiedenis en beperkt zich ook daartoe. Het beoogt geen constructie van een historische rechtvaardiging in de moderne politieke filosofie van de eigentijdse gelijkheidsclaims.

Toulmin (Londen, 1922) is een vooraanstaand filosoof die een aantal voortreffelijke boeken geschreven heeft. Hij is bekend geworden met zijn 'The philosophy of science' (1953), zijn 'Het Wenen van Wittgenstein' is al eerder in het Nederlands vertaald. Ook uit 'Kosmopolis' blijkt dat Toulmin nog steeds een belangrijk denker is, en in staat is moeilijke en complexe aangelegenheden op verrassend eenvoudige wijze uit te leggen. Zijn hoofdstelling is: de opvatting dat de filosofie een zuiver abstracte denkaangelegenheid is, de centrale gedachte van Descartes en zijn navolgers, is onjuist. De filosofie is, net zoals de (natuur)wetenschap, context-gebonden. De wending in de 17e eeuw naar het theoretisch denken is een reactie op maatschappelijke gebeurtenissen. Evenzo is de wending van de hedendaagse filosofie naar de praktijk van alledag, ook maatschappelijk te verklaren. In een slothoofdstuk geeft Toulmin zijn mening over de taak van de filosofie. Een boeiend en belangrijk boek.

In de geschiedenis van de filosofie worden de denkbeelden van de filosofen in de historisch tijd beschouwd. Filosofen ondergaan immers de invloed van vroegere denkers, maar reageren evengoed op hun gedachten. Daarin zijn ze kinderen van hun tijd. Volgens de oude opvatting ervan zou de geschiedenis van de filosofie in Griekenland zijn begonnen. Vervolgens zou de filosofie zich in een rechte lijn door de tijd heen richting Europa ontwikkelen. Wat India en China aan wijsgerig ideeën hadden voortgebracht zou slechts voorgeschiedenis zijn. 'Een (nieuwe) geschiedenis van de filosofie' corrigeert dit eurocentrische vooroordeel. De filosofie ontstond op ten minste drie plaatsen in de wereld: India, China en Griekenland. Bovendien begaf het Griekse denken zich na de neergang van het westelijke Romeinse Rijk oostwaarts. Daarna vond het een volwaardig erfgenaam in het islamitische denken.

Er zijn heel weinig boeken geschreven over het vroegste christendom uit de allereerste tijd, nog voor het ontstaan van de evangeliën. Dit komt mede omdat er weinig bronnen uit die periode leken te bestaan. Daardoor bestaat bij velen nog steeds het beeld van een zich van aanvang af harmonisch ontwikkelende wereldkerk.
Cultuurhistoricus Jacob Slavenburg toont aan de hand van uitputtend bronnenonderzoek aan dat dit een vals beeld is. Er is praktisch geen enkele overeenkomst tussen de kerken van vandaag en de vroegste christelijke gemeenten. De 'oudste' christenen zouden zich op geen enkele manier in de kerkdiensten van vandaag herkennen. Het allervroegste en nog zeer joodse christendom mag dan ook zeker nog geen 'kerk' genoemd worden. Een vastomlijnde theologie was niet aanwezig. Een duidelijke geloofsleer ontbrak. Van een canon, een vaste hiërarchie of een duidelijk gezag was nog geen sprake.
De auteur legt een fascinerend beeld bloot van de oergemeente voor de val van Jeruzalem. Opvallend daarin is vooral de gestalte van Jacobus, een broer van Jezus, die niet alleen de onbetwiste leider van de Jeruzalem gemeente bleek te zijn, maar ook de spiritueel leidsman van de gezamenlijke gemeenten. Al in het vroegste begin waren er echter spanningen tussen Grieks sprekende en Aramees sprekende christelijke joden; en later ook tussen christenen uit de 'heidenen' en christenen uit de joden. Toch zijn de verschillen tussen Paulus en Jacobus minder groot dan vaak wordt verondersteld. Conservatieve extremisten van beide richtingen stonden desondanks onverzoenlijk tegenover elkaar. Jezus werd door velen in het vroegste christendom gezien als de goddelijke leraar die 'achter de wet' Gods ware bedoelingen onthulde. Daarbij heeft hij, volgens de auteur, nooit een 'leergezag' uitgedragen, doch een weg gewezen. Zijn eerste volgelingen werden dan ook 'mensen van de Weg' genoemd. De 'ethiek' van Jezus werd als een wegwijzer naar het Koninkrijk gezien.

Speurtocht vanuit een christelijke invalshoek naar het wezen van de mens aan de hand van dertien opvallende uitspraken uit de twintigste eeuw die de wereldpers haalden.

The God Delusion caused a sensation when it was published in 2006. Within weeks it became the most hotly debated topic, with Dawkins himself branded as either saint or sinner for presenting his hard-hitting, impassioned rebuttal of religion of all types.

His argument could hardly be more topical. While Europe is becoming increasingly secularized, the rise of religious fundamentalism, whether in the Middle East or Middle America, is dramatically and dangerously dividing opinion around the world. In America, and elsewhere, a vigorous dispute between 'intelligent design' and Darwinism is seriously undermining and restricting the teaching of science. In many countries religious dogma from medieval times still serves to abuse basic human rights such as women's and gay rights. And all from a belief in a God whose existence lacks evidence of any kind.

Dawkins attacks God in all his forms. He eviscerates the major arguments for religion and demonstrates the supreme improbability of a supreme being. He shows how religion fuels war, foments bigotry and abuses children.

The God Delusion is a brilliantly argued, fascinating polemic that will be required reading for anyone interested in this most emotional and important subject.

This concise and authoritative guide provides a complete survey of Islamic history and thought from its formative period to the present day. It examines the unique elements which have combined to form Islam, in particular the Quoran and the influence of Muhammad, and traces the ways in which these sources have interacted historically to create Muslim theology and law, as well as the alternative visions of Islam found in Shiism and Sufism.

Combining core source materials with coverage of current scholarship and of recent events in the Islamic world, Andrew Rippin introduces this hugely diverse and widespread religion in a succinct, challenging and refreshing way. Using a distinctive critical approach which promotes engagement with key issues, from fundamentalism and women's rights to problems of identity and modernity, it is ideal for students seeking to understand Muslims and their faith.

The improved and expanded third edition now contains brand new sections on twenty-first century developments, from the Taliban to Jihad and Al Qaeda, and includes updated references throughout.

Seven Doors to Islam reveals the religious worldview and spiritual tradition of the world's one billion Muslims. Spanning the breadth of Islamic civilization from Morocco to Indonesia, this book demonstrates how Muslims have used the literary and visual arts in all their richness and diversity to communicate religious values. Each of the seven chapters opens a "door" that leads progressively closer to the very heart of Islam, from the foundational revelation in the Qur'an to the transcendent experience of the Sufi mystics. However, unlike most studies of Islam, which see spirituality as the concern of a minority of mystical seekers, Seven Doors demonstrates its central role in every aspect of the Islamic tradition.

Reader en essay over de utopie.

Filosofisch-religieuze roman met een aards en een hemels niveau, waarin politieke, mystieke en erotische elementen met elkaar verweven worden.

Although the exact identity of this text's author remains obscure, he was probably an English country parson of the late 14th century. The main theme of this book is that God cannot be reached by human intellect but only by a love that can pierce the "cloud of unknowing".

Jacques Derrida (1930-) is Professor of Philosophy at École Normale SupÉrieure, Paris. Regarded as the founding father of Deconstruction, his influence on contemporary thought has been enormous. His impact on philosophy and literary criticism was assured by the publication of Speech and Phenomena, Writing and Difference and Of Grammatology.

First published in 1972, Dissemination contains three of Derrida's most central and seminal works: 'Plato's Pharmacy', 'The Double Session' and 'Dissemination'. The essays present a re-evaluation of the logic of meaning and the function of writing in Western discourse. This is a groundbreaking work on the relationship and interplay between language, literature and philosophy.

Translated, with an Introduction and Additional Notes by Barbara Johnson.

For the medieval mystical tradition, the Christian soul meets God in a "cloud of unknowing," a divine darkness of ignorance. This meeting with God is beyond all knowing and beyond all experiencing. Mysticisms of the modern period, on the contrary, place "mystical experience" at the center, and contemporary readers are inclined to misunderstand the medieval tradition in "experientialist" terms. Denys Turner argues that the distinctiveness and contemporary relevance of medieval mysticism lies precisely in its rejection of "mystical experience," and locates the mystical firmly within the grasp of the ordinary and the everyday. The argument covers some central authorities in the period from Augustine to John of the Cross.

Can there be a Buddhism without karma, nirvana, and reincarnation that is compatible with the rest of knowledge? If we are material beings living in a material world-and all the scientific evidence suggests that we are-then we must find existential meaning, if there is such a thing, in this physical world. We must cast our lot with the natural rather than the supernatural. Many Westerners with spiritual (but not religious) inclinations are attracted to Buddhism-almost as a kind of moral-mental hygiene. But, as Owen Flanagan points out in The Bodhisattva's Brain, Buddhism is hardly naturalistic. In The Bodhisattva's Brain, Flanagan argues that it is possible to discover in Buddhism a rich, empirically responsible philosophy that could point us to one path of human flourishing. Some claim that neuroscience is in the process of validating Buddhism empirically, but Flanagan's naturalized Buddhism does not reduce itself to a brain scan showing happiness patterns. Buddhism naturalized, as Flanagan constructs it, offers instead a fully naturalistic and comprehensive philosophy, compatible with the rest of knowledge-a way of conceiving of the human predicament, of thinking about meaning for finite material beings living in a material world.

"Wat is dus het postmoderne? Welke plaats neemt het al dan niet in in het duizelingwekkende proces van de vragen die op de regels van het beeld en het verhaal afgevuurd worden? Het maakt zeker deel uit van het moderne. Het gevestigde, al was het nog maar van gisteren ( ... ) moet als verdacht gelden. Welke ruimte neemt Cézanne op de korrel? Die van de impressionisten. Welk object Picasso en Braque? Dat van Cézanne. Met welk vooroordeel breekt Duchamp in 1912? Met het vooroordeel dat er een schilderij gemaakt moet worden, al is het kubistisch. ( ... ) Een verbazingwekkende versnelling, de 'generaties' struikelen over elkaar. Een werk kan slechts modern worden als het eerst postmodern is. Zo begrepen is het postmodernisme niet het modernisme op zijn laatste benen, maar in de wieg, en daar komt het niet uit ..."

"Het denken heeft misschien op de leeftijd van vijfendertig wel meer kinderjaren ter beschikking dan op de leeftijd van achttien jaar, en misschien wel meer buiten het curriculum van de studie dan erbinnen. Een nieuwe taak voor het didactische denken: het moet zijn kinderjaren overal zoeken, zelfs buiten de kinderjaren."

In tien (fictieve) brieven aan de kinderen van enkele van zijn vrienden legt de estheticus en filosoof Jean-Francois Lyotard uit wat "het postmoderne " is.

Een bundel voor alle kinderen van deze tijd (en de komende).

This work traces the development of mystical thought during the formative periods of the Hindu and Muslim traditions and provides comparisons between the two streams of mysticism. The author's discussion includes the classical Upanishads, the Yogasutras, the Bhagavad-Gita and their commentaries.

Now in its third edition, Worldviews: An Introduction to the History and Philosophy of Science strengthens its reputation as the most accessible and teachable introduction to the history and philosophy of science on the market. Geared toward engaging undergraduates and those approaching the history and philosophy of science for the first time, this intellectually-provocative volume takes advantage of its author's extensive teaching experience, parsing complex ideas using straightforward and sensible examples drawn from the physical sciences.

Building on the foundations which earned the book its critical acclaim, author Richard DeWitt considers fundamental issues in the philosophy of science through the historical worldviews that influenced them, charting the evolution of Western science through the rise and fall of dominant systems of thought. Chapters have been updated to include discussion of recent findings in quantum theory, general relativity, and evolutionary theory, and two new chapters exclusive to the third edition enrich its engagement with radical developments in contemporary science.

At a time in modern history when the nature of truth, fact, and reality seem increasingly controversial, the third edition of Worldviews presents complex concepts with clarity and verve, and prepares inquisitive minds to engage critically with some of the most exciting questions in the philosophy of science.