Verbeter jezelf, begin bij de wereld. Ontdek de kracht van het wij in jezelf.  Het ik-tijdperk is voorbij, samen op weg naar een nieuwe ethiek

'Community' is one of those words that feels good: it is good 'to have a community', 'to be in a community'. And 'community' feels good because of the meanings which the word conveys, all of them promising pleasures, and more often than not the kind of pleasures which we would like to experience but seem to miss.


'Community' conveys the image of a warm and comfortable place, like a fireplace at which we warm our hands on a frosty day. Out there, in the street, all sorts of dangers lie in ambush; in here, in the community, we can relax and feel safe. 'Community' stands for the kind of world which we long to inhabit but which is not, regrettably, available to us. Today 'community' is another name for paradise lost - but for a paradise which we still hope to find, as we feverishly search for the roads that may lead us there.


But there is a price to be paid for the privilege of being in a community. Community promises security but seems to deprive us of freedom, of the right to be ourselves. Security and freedom are two equally precious and coveted values which could be balanced to some degree, but hardly ever fully reconciled. The tension between security and freedom, and between community and individuality, is unlikely ever to be resolved. We cannot escape the dilemma but we can take stock of the opportunities and the dangers, and at least try to avoid repeating past errors.


In this important new book, Zygmunt Bauman takes stock of these opportunities and dangers and, in his distinctive and brilliant fashion, offers a much-needed reappraisal of a concept that has become central to current debates about the nature and future of our societies.

Beschrijving van de oorlogsgeschiedenis van een welgestelde Nederlands-Duits-Baltische familie in de twintigste eeuw.

Filosofisch verslag van hedendaagse arbeidsprocessen.

De Twents-Achterhoekse textielindustrie kende vele felle en langdurige sociale conflicten. Pas na de Tweede Wereldoorlog dwongen grote personeelstekorten de fabrikanten om hun arbeiders niet langer als kostenpost te behandelen en rekening te houden met de wensen van de vakbonden. In 1948 erkende de Enschedese grootindustrieel H.J. Blijdenstein dat de textiel industrie 'in het verleden de menschelijke factor te veel over het hoofd heeft gezien en dat dit één van de belangrijkste ondergronden is van de tegenzin tegen het textielvak'. In samenspraak met de vakbonden lieten de ondernemers deze 'textielaversie' uitvoerig onderzoeken. Dit boek omvat, naast een uitvoerige inleiding over het ontstaan van de textiel industrie, een achttal nooit gepubliceerde deelstudies naar de sociale verhoudingen en over de stakingen tijdens het inter bellum en de april-mei-stakingen uit 1943.

"In de late negentiende eeuw steeg de materiële welvaart spectaculair, en de mensen gingen anders kijken, ervaren en denken. Zo ontstond de nieuwe cultuur die tot op de dag van vandaag als de moderne wordt gezien. In de oude beschaving stond het streven naar 'het hogere' voorop, de hoogste waarden waren immaterieel, 'geestelijk'. De nieuwe cultuur kwam met andere, heel aardse waarden en normen. Die werden massaal omarmd, het eerst en vooral in de grote steden. Daar waren de spraakmakende winkels, de verbluffende horeca concepten, de eerste bioscopen, daar waren alle nouveautés te zien. In deze nieuwe cultuur werd het concrete, het materiële, belangrijker dan het ideële. Het hebben van spullen en een goede gezondheid werden de bronnen van geluk. Auke van der Woud beschrijft de culturele revolutie zoals die plaatsvond inde etalages, in de cafés, de theaters en de bioscopen, de musea en bij de monumenten, de badplaatsen, de nieuwe modieuze bloemen en planten, in de scholenbouw en de nieuwe stadswijken. Dit machtige panorama toont de bakermat van de nieuwe mens, onze directe voorouders."--Back cover.

Autobiografische fragmenten van de Nederlandse schrijver-schilder (1938- ).

Reisbrieven van de Nederlandse vertaler uit de jaren 1967-1984.

Historisch overzicht van de Holocaust, de volkerenmoord op het Europese jodendom in de periode 1941-1945.

The complete lexicon of crisis related suicides’ is een indrukwekkend en tegelijkertijd confronterend tijdsdocument. Richard Sluijs heeft het persoonlijk leed dat velen trof als gevolg van de economische crisis, die sinds 2008 de wereld in zijn greep houdt, op monumentale wijze in beeld gebracht. Dit boek omvat een verzameling verhalen van mensen die hun ellende niet langer konden verdragen en zelfmoord als enige uitweg zagen. Het boek is een in memoriam voor alle slachtoffers van de crisis. Tegelijkertijd vormt het een kritisch tegengeluid voor de boodschap die politici, bankiers en economen propageren, dat het strenge bezuinigingsbeleid zijn vruchten begint af te werpen en alles weldra weer bij het oude zal zijn. Maar dat voor vele nabestaanden het leven nooit meer hetzelfde zal zijn wordt aan de hand van dit boek pijnlijk duidelijk.

Afstand en tegelijkertijd grote betrokkenheid kenmerken de blik waarmee Ernest Zahn naar de Nederlandse samenleving kijkt. Afstand omdat hij in Tsjechoslowakije werd geboren, in Zwitserland en de VS studeerde en onder meer in Engeland werkte, betrokkenheid omdat Zahn van 1963 tot 1981 hoogleraar economische sociologie in Amsterdam was en de grote veranderingen in de jaren zestig en zeventig meemaakte. Een weerslag van die specifieke kijk vindt men in dit boek. Het is een breed opgezette studie over de Nederlandse samenleving tegen haar historische achtergrond.

Opmerkelijk en boeiend zijn de WAARGEBEURDE verhalen in de bundel 'ALS DE LICHTEN DIMMEN' van DokterDon. Een medisch specialist met passie voor de mens achter de patient. De eigenzinnige DokterDon vertelt openhartig over zijn belevenissen.

Over niet al te lange tijd zullen de verhalen over de Tweede Wereldoorlog niet meer uit de eerste hand komen. De stemmen van de laatste overlevenden van de Holocaust zullen verstommen en herinneringen zullen alleen nog door tweede en derde generaties doorverteld worden. 

Alle oorlogsfoto's van de Nederlandse oorlogs- en verzetsmusea, herinneringscentra en het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie ( NIOD ) zijn bijeengebracht in één unieke databank die voor iedereen online beschikbaar is. Dit boek presenteert een gevarieerde selectie van aansprekende foto's en affiches uit Beeldbank WO 2.

Het gaat niet goed met God in West-Europa. In Nederland geloven meer mensen in 'Iets' dan in God. Wat betekent dit voor de morele waarden die het christendom ons heeft bijgebracht? Kan een 'Ietsbeeld' het oude Godsbeeld vervangen en hoe beïnvloedt dat de rol van religie als leidraad voor geweten en moraal? Herman Vuijsje is gefascineerd door deze vragen. Hoewel hij zelf geen geloof in het bovennatuurlijke heeft, is zijn interesse in religieuze beelden en motieven groot. TOT HIER HEEFT DE HEER ONS GEHOLPEN onderzoekt de verhouding tot godsdienst en moraal, en zoekt naar nieuwe beelden van God en het hiernamaals, met de vraag: wat dragen deze beelden bij aan ons goede gedrag?

Fotoboek met 275 afbeeldingen van gevelstenen in Nederland en Vlaanderen.

Hoe ook de Sovjetunie zich in maatschappelijk en politiek opzicht de komende tijd verder zal ontwikkelen, het staat vast dat zich in de jaren 1982 to 1987 een aantal beslissende veranderingen hebben voltrokken. Het zijn deze jaren vanaf de begrafenis van Brezjnev tot de doorbraak van de nieuwe politiek van Gorbatsjov, die NRC Handelsblad-correspondent Raymond van den Boogaard in Moskou heeft doorgebracht. De bundel Moskou aan zee, die hij uit zijn observaties en uiteenzettingen van de afgelopen jaren samenstelde, geeft enerzijds inzicht in de aard van deze veranderingen. Anderzijds hebben deze ontwikkelingen hem ook duidelijk gemaakt wat nu juist de onveranderlijke karakteristieken an de Russische samenleving zijn.

Het eeuwige examen bevat een keuze uit artikelen van Jan Blokker, verschenen in de Volkskrant 1974-1977

In Nederland spreekt men doorgaans van Jugendstil, maar in Frankrijk, waar de stijl tot zijn grootste bloei kwam, en ook in België spreekt men veelal van Art Nouveau of van le Style Mucha. Het lijdt inderdaad geen twijfel dat Alphonse Mucha vanaf 1987 het hoogtepunt van deze zwierige stijl belichaamde. Zijn affiches versierden de steden in Europa en in Amerika en zijn decoratieve en typografische ontwerpen van interieurpanelen, verpakkingen, kalenders en prentbriefkaarten waren in ieder huis te vinden. Mucha was de geestelijke vader van een stijl die wij nu herontdekken en waarvan wij met evenveel verrukking als onze (over)grootouders genieten.