Op 2 februari 2009 besloten minister-president Balkenende en de meest betrokken ministers, na jarenlange debatten in politiek en samenleving, tot de instelling van een commissie onder voorzitterschap van mr. W.J.M. Davids, oud-president van de Hoge Raad der Nederlanden. Deze commissie heeft onderzoek gedaan naar de besluitvorming over het Nederlandse beleid inzake Irak in de periode van de zomer van 2002 tot de zomer van 2003. Bij haar onderzoek heeft de Commissie toegang gehad tot alle relevante informatie. Voorts werden gesprekken gevoerd met alle hoofdrolspelers en met tal van andere betrokkenen. In dit rapport worden de bevindingen en conclusies van het onderzoek gepresenteerd. De Commissie maakt inzichtelijk hoe de politieke besluitvorming is verlopen. Ook schept zij helderheid in tal van discussies die de afgelopen jaren in media en politiek zijn gevoerd, zoals: welke rol hebben volkenrechtelijke overwegingen gespeeld in de besluitvorming? Wat was de informatiepositie van AIVD en MIVD en hoe zijn politici daarmee omgegaan? Was er sprake van Nederlandse militaire betrokkenheid? De Commissie verwoordt tot slot haar bevindingen in een aantal conclusies.

The author introduces the reader to the essential qualities of Baroque art, telling how mannerism was finally supplanted by Caravaggio's naturalism and relating the new acceptance of sensual experience to a new curiosity about human psychology and the inner life.

De grote problemen van dit moment zijn voelbaar in de zorg, het onderwijs en op straat. Grondige maatregelen blijven uit door politieke controverse en verkeerde zuinigheid. NYFER reikt in deze uitgave mogelijkheden aan om doeltreffend de lange wachtlijsten, de belabberde staat van het onderwijs en toenemende onveiligheid op te lossen. Tegelijkertijd doet NYFER suggesties voor besparingen en extra inkomsten van de overheid, onder andere met een effectieve aanpak van het ziekteverzuim en een rechtvaardiger grondbeleid.

Met de financieel onderbouwde voorstellen van NYFER kan het nieuwe kabinet de kwaliteit van onze samenleving de komende jaren krachtig verbeteren. En anders kan de oppositie er haar voordeel mee doen. Overstag is kortom een cadeautje voor het kabinet, of ... munitie voor de oppositie.

Analyse door de Amerikaanse econoom van de huidige problemen in de wereldeconomie.

As a painter, designer, sculptor, and also a collector of art, Paul Gauguin (1848-1903) was the leader of the Pont-Aven school and one of the most important post-impressionist painters. Trained in painting by Camille Pissarro, he developed a novel approach to the expression of shapes and colors. His aesthetic researches took him to Brittany before luring him to the Pacific isles on a quest for a lost paradise and a wild nature. His influence on modern painting was to be decisive.

Nederlanders klagen graag en veel. Het is niet goed of het deugt niet. Dat is het beeld dat we van onszelf hebben. Maar klopt dat wel? Natuurlijk, er wordt heel wat gemopperd, maar daar tegenover staan veel Nederlanders die opgewekt de handen uit de mouwen steken en energiek creatieve oplossingen bedenken voor hun problemen.
In dit boek gaat Charles Groenhuijsen op zoek naar de . landgenoten die het anders en vooral beter doen dan alle sombere borreltafelpraat doet vermoeden. Hij ontmoet allochtone scholieren die in rap tempo hun onderwijsachterstand inhalen en hun ouders die in grote aantallen een eigen bedrijf beginnen. Wijkbewoners die initiatieven nemen om hun buurt veiliger en leefbaarder te maken. Ondernemers die een autofabriek beginnen. En Nederlanders die onzichtbaar en belangeloos ouderen, zieken en zwakken helpen.
Groenhuijsen analyseert ook de Haagse politiek. Waar gaan politici van uit? Kiezen ze voor een pessimistische boodschap waar mensen zelden sterker van worden? Of kiezen ze heel optimistisch voor de individuele kracht van hun kiezers en roepen ze hen op meer eigen verantwoordelijkheid te nemen?

Beschrijving van de veranderingen die zich met name in de periode 1945-1995 voordeden in en rond het Friese dorp Jorwerd.

In de zeventiende-eeuwse Republiek heerste een verrassende religieuze veelvormigheid. Dat kunnen we al afleiden van de religieuze voorkeuren van de grootste kunstenaars uit die tijd: Frans Hals was gereformeerd, Jan Steen en Johannes Vermeer waren katholiek, Rembrandt verbond zich aan geen enkele kerk. Allen verkochten hun werk aan een publiek met een zeer uiteenlopende godsdienstige achtergrond.

Discusses the founding of modern architecture through the lives and works of four important architects.

Zou je een geamputeerd been mee naar huis mogen nemen? Kun je tijdens het fitnessen elektriciteit opwekken? Enne… wie bedacht het apenstaartje eigenlijk? Elke dag geeft nrc.next antwoord op de meest interessante, kleurrijke en spannende vragen van lezers in de meest gelezen rubriek van de krant, ‘Next question’. In Kunnen
muggen dronken worden? staan alleen de honderd allerbeste van de afgelopen twee jaar.

Na het lezen van dit boek ben je voorzien van allerlei bizarre weetjes en nuttige feitjes. Op een feestje vertel jij straks dat de aarde elk jaar 30 tot 50 miljoen kilogram ruimtestof opveegt, dat een lijk wit kleurt omdat het bloed naar de rug zakt en de bovenkant van een cracker die met gaatjes is. En in het vliegtuig bestel je voort aan tomatensap.Want je weet: dat muffe sapje verandert in de lucht in een fijne dorstlesser.

Most scientists have read one or more Utopian novels. The best known - Brave New World, The Shape of Things to Come, and even Planet of the Apes - have biological themes. They tell of a day when the human race will undergo genetic disaster because of the machinations of scientists. In Bicycling to Utopia, award-winning scientist Steve Jones looks at the future of human evolution from the perspective of current developments in human genetics. Together with other essays by experts in their fields, this volume of selected Evening Discourses from the Royal Institution offers an authoritative and accessible summary of current thinking in many areas of science and technology.

Begin jaren zestig van de vorige eeuw begon Zeeland ingrijpend te veranderen. Misschien wel meer dan andere provincies. Eilanden hielden op langer eilanden te zijn, industriegebieden kartelden de horizon en vissers moesten weg uit hun oude havens. Zeeland raakte in de greep van het aanzwellende toerisme en voor jongeren werd de toen revolutionaire rock-'n-roll het nieuwe evangelie.

Maar in de luwte van die nieuwe tijd bleef het oude Zeeland voor veel Zeeuwen gewoon bestaan. Ze hadden geen oog voor de veranderingen of trokken er zich niets van aan. Op een werf in Arnemuiden werd een hoogaars gebouwd zoals dat al tweehonderd jaar gebeurde, een veerman tussen Tholen en Schouwen bleef doorvaren met zijn kleine boot, in Oostdijk maakte de ongekroonde burgemeester zich zorgen over de gemeentegrens die dwars over zijn tafel liep, in een smokkelcafé aan de Belgische grens werd gelachen en gedanst terwijl er aan het Nauw van Bath, waar schepen konden vastlopen of zelfs uitbranden, iemand met zijn laarzen sporen trok in de modderige oever van de Schelde.

William Rothuizen schreef al die verhalen op. Hij ging op pad met kunstenaar Jac Prince die dat alles in zijn fijnzinnige tekeningen zo perfect aanvoelde. De verhalen verschenen in 1962 en 1963 in de Provinciale Zeeuwse Courant. Veel Zeeuwen hebben ze met waardering gelezen en bewaren een scherpe herinnering aan het werk van Prince.

In 'Sporen van het oude Zeeland' worden beelden en sferen opgeroepen van vijfenveertig jaar geleden. Een jongere generatie kan er met enige verwondering van kennisnemen, voor oudere Zeeuwen zullen de verhalen en de tekeningen een herkenning zijn van een tijd waar menigeen met een glimlach aan terugdenkt.

Robert Harbison has acquired a reputation for looking at architecture in a highly original way. The questions he asks are those deliberately suppressed by conventional architectural historians: What draws me to this building? What meaning intended or unintended - does it have? Has that meaning changed through time?

As cultural practice, the early modern duel both indicated and shaped the gender assumptions of wealthy young men; it served, in fact, as a nexus for different, often competing, notions of masculinity. As Jennifer Low illustrates by examining the aggression inherent in single combat, masculinity could be understood in spatial terms, social terms, or developmental terms. Low considers each category, developing a corrective to recent analyses of gender in early modern culture by scrutinizing the relationship between social rank and the understanding of masculinity. Reading a variety of documents, including fencing manuals and anti-dueling tracts as well as plays by Shakespeare, Jonson, Middleton, and other dramatists, Low demonstrates the interaction between the duel as practice, as stage-device, and as locus of early modern cultural debate.

At the beginning of the 1650s, England was in ruins – wrecked, impoverished, grief-stricken by plague and civil war. What started out as a heaven was soon to become one of the cruellest places on earth. The history of Willoughbyland is a microcosm of empire, its heady attractions and fatal dangers.

Tussen 1915 en 1919 verschenen in De Nieuwe Amsterdammer spotprenten van de hand van Jan Sluijters. Sluijters, vooral bekend van zijn kleurrijke portretten van (naakte) vrouwen, liet zich in deze reeks van een heel andere kant zien, namelijk die van de maatschappijkritische kunstenaar. Museum de Fundatie toont 77 oorlogsprenten die tijdens en kort na de Eerste Wereldoorlog in De Nieuwe Amsterdammer werden gepubliceerd. Deze litho's zijn afkomstig uit de collectie van kunstenaar Rob Scholte en verworven door Museum de Fundatie.

Met bijdragen van Bob Winkler, Jos Vlak, Erik van Erp, Joan Hemels, Jaap van Triest en Dick Gaasbeek.

Het opkomend nationalisme in het Oostblok, de versplintering van de Sovjetunie, het Duitse volkskarakter dat wij' slechts in karikaturen lijken te kunnen vatten; het zijn kwesties die ons vandaag de dag in hoge mate bezighouden. Dergelijke problemen omtrent de identiteit van het individu, de groep of de natie hebben echter niet alleen betrekking op de situatie in het buitenland. Ook binnen de landsgrenzen wordt de vraag steeds actueler. Dreigt de Nederlandse cultuur verloren te gaan door de Europese eenwording? En wat houdt die Nederlandse cultuur precies in?

In Sprekend over identiteit en geschiedenis, gebaseerd op de gelijknamige TELEAC-serie, behandelt prof. dr. H.W. von der Dunk vragen omtrent de identiteit op politiek en cultureel gebied. Daarnaast gaat hij in op de oorsprong van het progressivisme, conservatisme en cultuurpessimisme. Op originele en scherpzinnige wijze graaft Von der Dunk naar de historische wortels van deze actuele kwesties.

Teksten en enige beelden uit de filmserie, die de gebeurtenissen in Amsterdam in de jaren 1955-1965 tot onderwerp heeft.

'Smaak' is een bijna ongrijpbaar fenomeen. Toch wordt het begrip door iedereen gehanteerd om uitdrukking te geven aan strikt persoonlijke voorkeuren op alle mogelijke gebieden. In deze prachtig geïllustreerde uitgave recht gedaan aan alle aspecten van Smaak.
Na een zestal inleidende beschouwingen worden de diverse bijdragen geordend rond vier thema´s: proeven en ruiken, mode, de beïnvloeding van smaak en het beoordelen van smaak. Daarbinnen heeft een breed scala aan onderwerpen een plek gevonden. Enkele voorbeelden hiervan zijn: de zintuigen, smaakbeleving, parfumflacons, kookboeken, reclameplakkaten, de Prix de Rome en goed wonen. Malcom McLaren, Ettore Sottsass en Lewis Blackwell leveren persoonlijke commentaren op het mediageweld dat ons dagelijks bestookt.
Smaak is hét referentiewerk waarop iedereen die geïnteresseerd is in het thema kan terugvallen. Daarnaast is het vooral een uitdagend boek dat door de speelse vormgeving en de enorme diversiteit van bijdragen en illustraties uitnodigt tot urenlang bladeren.

Een zoektocht langs de onbeantwoorde vragen van de chemie, de natuurkunde, de geologie, de biochemie en de psychologie.

Dat de tijd die achter ons ligt springlevend kan zijn, bewijzen de makers van Andere Tijden. Andere Tijden IX verhaalt onder andere over de Wallen; ondanks sanering verandert er weinig, want hoe was het in de tijd dat Haring Arie er de scepter zwaaide? Over het Lubberskampement, het plan voor heropvoeding van jongeren dat nu weer is afgestoft. Over tropische liefde; het ontroerende verhaal van een verboden liefde tussen een Nederlandse missionaris en een Papoeameisje in Nieuw-Guinea. De bisschop in eigen persoon zette, dwars door het oerwoud, de achtervolging in. Maar het zondige stel ontkwam en leefde nog lang en gelukkig. En over Cruijff als Verlosser.

Hermans’ Boze Brieven van Bijkaart verscheen in oktober 1977 bij De Bezige Bij. De kloeke bundel bestond uit beschouwingen die Hermans, onder pseudoniem van Age Bijkaart, sinds eind december 1973 schreef voor het Amsterdamse dagblad Het Parool. Aanvankelijk schreef Hermans een tweewekelijkse column voor deze krant, vanaf april 1975 verscheen er elke week een bijdrage van Age Bijkaart. Boze Brieven van Bijkaart bevat nagenoeg alle columns die Hermans tot het einde van november 1976 in Het Parool publiceerde.