Non-Fictie

Memoires van een Pools-joodse jongen die als negenjarige op een dag ontdekte dat alle joden in zijn woonplaats door de Duitse bezetter waren weggevoerd en vermoord, waarna hij aan een lange zwerftocht begon en zijn joodse identiteit moest verbergen om te overleven.

De Nederlandse samenleving verandert de komende decennia ingrijpend. Er komen steeds meer ouderen en er zullen minder jongeren zijn die voor hen zorgen, ook in financieel opzicht. Vooral de mogelijke onbetaalbaarheid van deze vergrijzing roept angstbeelden op van een toekomstige oorlog tussen de generaties. Door foute aannames, verkeerde interpretaties en politiek gekleurde discussies vormt de vergrijzingsproblematiek voor velen langzamerhand een mysterie. Kan een rijk land als Nederland met een uitstekend pensioensysteem werkelijk de kosten van een vergrijzende samenleving niet dragen? Staan er tegenover de lasten van steeds meer ouderen ook geen materiële en immateriële baten? En wordt de vergrijzing niet al te gemakkelijk als argument opgevoerd voor ingrijpende veranderingen in sociale voorzieningen? Duidelijk is dat er keuzen gemaakt moeten worden. Ongewijzigd beleid is geen optie. Paniekerige maatregelen werken averechts. Er is, kortom, een onderbouwde visie voor de langere termijn nodig die uitstijgt boven de beperkte tijdshorizon van de politiek. Het Methusalem-mysterie geeft een glasheldere analyse van de vele aspecten van de vergrijzing. Het zet de feiten op een rij en biedt een overzicht van mogelijke oplossingen, om ons goed voor te kunnen bereiden op de gevolgen van een vergrijzende maatschappij.

De auteur heeft in zijn analyse van de politieke filosofie van de christen-democratie gekozen voor een systematische én historische aanpak. Zo vormen de ‘kernwoorden’ vrijheid, gerechtigheid, solidariteit, gespreide verantwoordelijkheid en rentmeesterschap de rode draden die door het hoek lopen en kan de lezer vaststellen welke uitwerking genoemde begrippen (naast andere onderwerpen) in het verleden hebben gekregen en welke betekenis er heden ten dage aan kan worden toegekend.

Zoektocht naar de rozekopeend in Myanmar tegen de achtergrond van de politieke geschiedenis van dit land.

"De PVV leek in een politiek isolement langzaam te verkommeren. Tot ieders verrassing is die partij wakker gekust door de VVD, een dominante partij die bij de verkiezingen van 2023 een soort politieke zelfmoord heeft gepleegd. Wat gaat dit betekenen voor de Nederlandse politiek? In deze geactualiseerde uitgave van de bestseller 'Waarom is de burger boos?' blikt Maarten van Rossem terug op ruim twintig jaar populisme in Nederland: van Pim Fortuyn, Rita Verdonk en Thierry Baudet tot Caroline van der Plas, Pieter Omtzigt en Geert Wilders. Van Rossem laat zien hoe PVV, NSC en BBB zo populair konden geworden. Hij maakt duidelijk dat een deel van het electrolaat de overheid, het politieke systeem en de maatschappelijke elite als vijanden zijn gaan zien. Deze ontevreden kiezers hebben sinds het begin van de eeuw steeds op nieuwe, veelbelovende 'verlossers' gestemd. Tragisch genoeg hebben die nooit de indruk gewekt de gesignaleerde problemen op te kunnen lossen. Het populisme is het onkruid dat groeit in de kloof tussen de belofte en de werkelijkheid van de democratie."--Page 4 of cover.

Notities over journalistiek naar aanleiding van met name Franse literatuur.

Oorspronkelijke titel: A writer's diary, London 1953.

Autobiografische schetsen van de Nederlandse letterkundige (1912- ).

Autobiografie van de Engelse schrijver (geb. 1895), waarin hij vooral veel aandacht schenkt aan de jaren van de Eerste Wereldoorlog, die hij aan het Franse front doorbracht. Dat hebben we gehad behoort tot de absolute hoogtepunten uit de literatuur over de Eerste Wereldoorlog. Dichter Robert Graves beschrijft zijn persoonlijke ervaringen aan het front, die tekenend zijn voor de Britse soldaten in de Franse en Vlaamse loopgraven. Behalve een verslag van het oneindig bloedvergieten, de wanhoop en de heuse gekte in het slijk van de loopgraven, is het boek een weergaloos tijdsdocument van de jaren na de oorlog, van 1918 tot 1929. Graves, die Engeland in 1927 de rug toekeerde, geeft een uiterst venijnige kritiek op talloze politieke en literaire figuren uit zijn omgeving. Hij neemt niet alleen afscheid van de valse heroïek die de officiële oorlogspropaganda typeert, maar ook van Engeland en alles waar dat voor staat. Dat hebben we gehad, waarin Graves zijn verbeelding van de loopgravenoorlog geeft, groeide uit tot een onomstreden klassieker

Literaire portretten van 19e en 20e eeuwse Russische schrijvers. Maxim Gorki (1868-1936) heeft een volumineus oevre nagelaten aan romans, verhalen, autobiografische geschriften, toneelstukken en pamfletten. Omndat hij zowel voor als na de Russische revolutie vaak overhoop lag met de communistische partij en omdat zijn dood tijdens het hoogtepunt van de Stalin-terreur niet is opgehelderd, zijn zowel oudere als nieuwe dissidenten zich op zijn strijdbaarheid blijven beroepen. Geruime tijd van zijn leven, zowel voor als na 1917, heeft hij buiten Rusland doorgebracht. In de laatste jaren van zijn leven publiceerde hij voornamelijk autobiografisch werk, zoals de in dit boek bijeengebrachte, op persoonlijke herinneringen gebaseerde literaire potretten van Tsjechov, Tolstoi, Tolstaja, Andrejev, korolenko, Blok, Jesenin, et cetera. De uitspraak: 'Ik ben op aarde gekomen om het er niet mee eens te zijn' typeert treffend een van de meest fundamentele trekken in Gorki's karakter. Met dit devies wordt tevens een belangrijk facet van zijn portretkunst geïllustreerd: zijn vermogen om de legende van de werkelijkheid te onderscheiden en zijn portretgestalten in hun grootsheid te herscheppen naar de conceptie die hij ontwikkelt.

Jeugdherinneringen van de Amerikaanse schrijfster (geb. 1912).

De wereld betekent niets als men de wereld niet in zichzelf verkent en leert kennen, schreef Julien Green. De met Sartre waarschijnlijk nog laatste in leven zijnde klassieke Franse schrijver van deze eeuw heeft in zijn tot enige duizenden pagina's uitgegroeide Journaal dit motto waargemaakt. Er bestaan weinig dagboeken in de moderne literatuur die kunnen tippen aan de psychologische diepte en scherpe waarneming van Green. De talloze mensen die hij ontmoet, de reizen die hij maakt, de boeken die hij schrijft, de polemieken die hij voert, de muziek die hij beluistert, de momenten van geluk en van ellende die hij doormaakt, men vindt ze in de heldere, zorgvuldige stijl die ook zijn romans kenmerkt, terug in dit kaleidoscopische dagboek.

Looks at how photographer Alfred Stieglitz and the critics drew on early twentieth-century discourses on sex and the psyche, particularly theories of Sigmund Freud and Havelock Ellis, to characterize the artwork in Stieglitz's circle.

Field-Marshall Rommel has been described as one of the ten greatest military commanders of all time. This biography of the charismatic leader relies almost entirely on the orginal records of the period. David Irving's exhaustive research has led him to a dusty personnel file on the young Rommel applying - and being turned down - for army commissions, the long-lost Rommel Diaries, dictated day-by-day to an army corporal and covering two momentous years of his triumphs and defeats in North Africa and numerous other private papers. From them emerges the picture of both an outstanding soldier and military commander, whose tactical genius, brilliance on the battlefields and extraordinary exploits captures the imagination of the world, and Rommel as a husband and father.

Deel 1. Jeugd, de jaren in Basel, 1869-1879; Deel 2 Periode van de vrije filosofie, erkenning, het tragische levenseinde 1900

Calligrafie & Aquarellen; (12 gekleurde prenten)

Kritische beschouwing over de historische factoren die leidden tot het steeds mondiger worden van de burger en over de huidige vervlakking in de media.

Holland toen de (electrische) klok stilstond

with 26 b-w illustrations

Bevat her eerste hoofdstuk van het boek over de geschiedenis van onze kalender (De Jaartelling).