"De lange mars" is als een weids fresco waarin kleine familiegeschiedenissen samenvloeien tot een grootse historie over het Spanje van na de burgeroorlog. In een trefzekere, beeldende stijl geeft Chirbes vorm aan zijn personages: zo zijn daar een Galicische boer wiens dorp moet wijken voor een stuwmeer, een schoenpoetser uit Salamanca die beide benen verliest, een straatarme dagloner uit Extremadura en een in ongenade gevallen Republikeinse arts. De oorlog heeft hen tot verliezers gemaakt, en ze leven in de hoop dat hun kinderen een beter lot beschoren zal zijn.
Madrid is de stad waar die kinderen elkaar in de jaren zestig ontmoeten en alle draden tezamen komen. Er wordt gelezen, gediscussieerd, naar muziek geluisterd en geprotesteerd. De jongeren willen afstand nemen van hun ouders, de verliezers, maar kunnen slechts met moeite ontsnappen aan de ballast van hun verleden.
Schrijver Antonio Muñoz Molina betoonde zich in dagblad "El País" zeer enthousiast over "De lange mars:" 'Deze roman neemt bezit van me, slokt me op, ik zink erin weg, in deze maalstroom van tijd, en ik wil meer weten en lees nog een hoofdstuk, en dan merk ik dat het vier uur 's ochtends is en dat ik aan het slot ben, dat in De lange mars net zo indrukwekkend is als het begin.'

Een Hongaarse rechter wordt begin jaren dertig geconfronteerd met de gemiste kansen in zijn leven.

Vier jongens en een meisje vormen een exclusief groepje studenten klassiek Grieks aan een Amerikaans college waar hun experimenten met oude Griekse riten leiden tot twee moorden.

"Lou is twaalf, Eva zesendertig, Elsie tweeënveertig, Casper zesenveertig, en Jos eenenzeventig. Vijf mensen, met elkaar verbonden, vertellen hun verhaal. Over onverwacht geluk dat de dingen moeilijk maakt, over geheimen die te groot lijken, over de complexe kunst van het jong zijn, over obstakels die bergen worden, amper te beklimmen, over blijven proberen, tot waar geen mens meer verder kan. In Vele hemels boven de zevende vechten vijf uiteenlopende figuren meer met zichzelf dan met elkaar in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is, allemaal tegelijk. Griet Op de Beeck heeft een indrukwekkend debuut geschreven. Met prachtige zinnen en oorspronkelijke observaties creëert ze niet alleen intrigerende personages, maar schetst ze ook een treffend beeld van deze tijd. Vele hemels boven de zevende is een veelstemmige roman, die je onmogelijk vrijblijvend kunt lezen. Geestig, pijnlijk en ontregelend herkenbaar. Deze schrijfster is gekomen om te blijven."

Speelt in Misent, een Spaans stadje aan de Middellandse Zee waar de vissers en de boeren het al lang hebben verloren van de aannemers en de hotelbazen. Bij dood van Bertomeu - van revolutionair tot ecoboer - zet een veelstemmig koor in: Zijn broer maakte fortuin als projectontwikkelaar zonder scrupules. Zowel de idealisten als de opportunisten vallen hard door de mand in een wereld die wordt beheerst door hoogmoed, ­corruptie en bedrog. Met vlijmscherpe precisie ontleedt Chirbes zijn personages en legt de vinger op de pijnlijkste contradicties van het moderne leven. Volgens velen is Crematorium een van de beste Spaanse romans van de afgelopen tien jaar. Rafael Chirbes (1949) oogst in heel Europa lof voor zijn romans, waarin hij als geen ander de recente geschiedenis van Spanje weet te ontrafelen.

Een Canadese journalist is in 1994 getuige van de genocide in Rwanda.

Liefde en onrust aan de vooravond van de Spaanse burgeroorlog

with a commentary by R.G. Austin 

with a commentary by C.J. Fordyce, intr. by P.G. Walsh, ed. by J.D.Christie

erklart von Th. Ladewig, C. Schaper und P. Deuticke

Loeb Classical Library nr. 35

Loeb Classical Library nr. 250

Loeb Classical Library 134

Een Amsterdams pension is in de jaren vijftig van de 20e eeuw het tijdelijke onderkomen van een steeds wisselend gezelschap variétéartiesten

Madrid 1942-1943, twee dagen in de winter

Inleidende besprekingen van gedichten bedoeld voor leerlingen van het middelbaar onderwijs.

In episoden getuigend van oerdriften, seksuele perversies en wreedheid, geeft de verteller zijn visie op een onmenselijk leefklimaat.

Spéro is kunstenaar en achterkleinzoon van een Afrikaanse koning. Deze koning wordt op een Antiliaans eiland nog steeds vereerd met rituelen die eerder lachwekkend dan heilig zijn. Toch is Spéro gefascineerd door zijn overgrootvader, tot ergernis van zijn vrouw Debby. Met veel warmte en humor vertelt Maryse Condé het verhaal van een familie waarvan het verleden op allerlei manieren uitwerking heeft op het heden.