Het verloren weekend

Het waarom was allang niet meer van belang. Je was een dronkaard, meer kon
je er niet van maken. Je dronk, punt uit. En als je eenmaal dronk, als je op gang kwam, wat maakte het waarom dan nog uit? Je dronk en je ging eraan dood. Waarom? Omdat alcohol iets was wat je niet kon beheersen, het kreeg je eronder. Waarom? Omdat je het punt had bereikt waar één glas te veel was en honderd niet genoeg.'

Manhattan, 1936. Would-be schrijver Don Birnam besluit een borrel te nemen. En nog een, en dan nog een, wat uiteindelijk uitmondt in een drankfestijn dat vijf dagen zal duren. Zijn neergang - omringd door een liefdevolle vriendin en broer, maar onmachtig die liefde te beantwoorden - wordt in een bezwerende, hypnotische stijl verteld; de lezer kan niet anders dan meegaan in Dons onverbiddelijke helletocht.

Het verloren weekend is een van de grote klassiekers van de twintigste eeuw; niet alleen omdat het op rauwe wijze de gevolgen van alcoholisme laat zien, maar tegelijkertijd een onvergetelijke parabel is over de menselijke conditie.