De Loden Schoentjes, roman

Dit is het verslag van een reis over de bodem van de vuilnisbak. Zwartogige Marietje van veertien is obsessief op zoek naar een eigen onderkomen. Maar op een kwade dag belandt het straatkind, daarheen gelokt met de belofte een dansopleiding te kunnen volgen, in een sjiek pedofielenbordeel waar ze met een dozijn, vaak nog jongere meisjes op het toneel moet dansen en zingen om daarna, onder de artiestennaam Bambi, de klanten terwille te zijn. Als de werkelijkheid eindelijk tot haar doordringt, ontsnapt zij, met de hulp van een dronken journalist, als blijk van haar misnoegen twee doden en een brandende puinhoop achterlatend. Wat volgt is een reeks van urbane omzwervingen die veel weg heeft van een survival of the fittest. De loden schoentjes, geschreven in een ver doorgevoerde stijl, is een zorgvuldig vergiftigde vrucht uit de tuin van de zwarte romantiek. Dit en de vaart en scepsis waarmee de schrijver de Nederlandse samenleving laat zien, maken de roman tot een rake trap tegen de schenen van de egoliteratuur. Marijnis is een stilist, wikt en weegt zijn woorden