Poezie Bundels

Keuze uit de poëzie van de Duitse literator (1797-1856).

Studie over de poëzie en zijn raakvlakken met andere artistieke wetenschappelijke disciplines

Gedichten van Nederlandse schrijvers, door hen afgestaan ten bate van de Anne Frank Stichting.

De mooiste liefdesgedichten uit de Nederlandse en Vlaamse poezie.

Analytische annotatie: Gedichten.

Zowel zieken als genezers grijpen wanneer het hun allemaal te veel wordt, naar steun en troost. Voor alle lijders en lijdsters aan het wereldleed zijn hier gedichten van Neêrlands treurigste dichter Lévi Weemoedt, die zonder uitzondering het Goede, het Schone en het Ware beschrijven.

Zieken worden bijna nóg zieker van alle boeketten en fruitmanden waarmee ze worden bedacht. Nu is er eindelijk een cadeau waarvan je béter wordt, een bundel met de mooiste Nederlandse en Vlaamse gedichten over ziekte en beterschap.

Gedichten over het ouder worden.

Poeziebundel

Met de hand bevat gedichten uit verschillende taalgebieden en tijdperken. De gedichten worden zowel in de originele taal als in fraaie Nederlandse vertalingen gepresenteerd. Het boek is geïllustreerd met negentiende-eeuwse Franse masturbatieprenten.

Ter gelegenheid van de boekenweek 2009 met als thema 'Tjielp, tjielp – de literaire zoo', heeft poëziekenner Henk van Zuiden de mooiste gedichten gebundeld die met dieren te maken hebben. Allerlei dieren passeren de revue, van zwaluwen, duiven, leeuweriken en kolibri's tot walvissen, kamelen, giraffen en tijgers. Een prachtige bundel met gedichten van onder andere Hans Dorrestijn, Ida Gerhardt, Frans Pointl, Joke van Leeuwen en vele anderen.

Honderd jaar Nederlandse liefdespoezie uit Noord en Zuid. Samengesteld en ingeleid door Eddy van Vliet.

Inleidende besprekingen van gedichten bedoeld voor leerlingen van het middelbaar onderwijs.

Bob den Uyl vraagt zich af hoe serieus Poe gestemd was op het moment dat hij ‘The raven’ creëerde, een twijfel die gevoed wordt door het lezen van ‘The philosophy of composition’. Hij komt tot de slotsom dat de hilarische en provocerende zijde van Poe’s wezen domineerde toen hij zich met ‘The raven’ bezig hield. Omdat ‘The raven’ bij een eerste lezing juist als een droefgeestig gedicht overkomt, is Den Uyl des te meer geïntrigeerd door het product. ‘Misschien moeten we “The raven” niet zien als een sombere uiting van een gekwelde dichter à la Baudelaire,’ zo noteert hij, ‘maar eerder als een vrolijke satire op tijdgenoten, op de heersende poëtische smaak, of op de door hem zo gehate transcendentalisten.…