Goya als hond, gedichte

Wat is er eigenlijk te zien op de vermaarde muurschildering waaraan Goya twee jaar lang werkte? Onder een volkomen lege hemel kijkt een hondenkop intriest naar iets boven hem, dat voor ons onzichtbaar blijft. Zwemt dit hondje tegen de stroom in? Staat het achter een zandwal? Is het een verkapt zelfportret van de ontgoochelde Goya? In het lange titelgedicht van deze bundel, Goya als hond, speelt Stefan Hertmans met de open vragen die dit beeld bij hem opriepen - en enkele van de lege plekken vult hij op met herinneringen uit zijn eigen leven. Maar de bundel bevat veel meer. Een foto in een zuidelijk stadje, het vreemde 'Death on a pale horse' van William Turner, enkele stenen in een oude muur, een spin als femme fatale, de eerste stappen van een kind - waar deze gedichten ook over gaan, ze bieden steevast doorkijkjes naar het andere en diepere verhaal van Stefan Hertmans' onvervreemdbare, eigenzinnige poëzie, dat hij via dergelijke beelden telkens weer zo tastbaar weet te maken.