No satisfaction, hoe we werden wie we zijn

Het is begin jaren zestig. Schoorvoetend bestijgt een groep leerlingen, geboren tijdens de babyboom, de deftige trappen van het Stedelijk Gymnasium in Tiel. Als dochter van een loonwerker, zoon van een kroegbaas - de auteur - of kind van een arbeider in de jamfabriek van Flipjes Tiel zitten ze aanvankelijk wat onwennig in de klas. Ze zijn niet afkomstig uit de traditionele kweekvijver van de school, de notabelen van de stad en omstreken. Buiten woeden de jaren zestig met popmuziek, spijkerbroek en weelderige haardos. Binnen houdt een geharnaste, conservatieve rector met ijzeren hand succesvol de nieuwe tijd buiten de deur. Het klassieke bolwerk lijkt ongeschonden het roerige decennium te overleven. Of toch niet? Van Esterik schetst een kleurrijk panorama van een provinciestad en een school tijdens de naoorlogse wederopbouw. Tucht en spaarzaamheid brengen welvaart. De babyboomers uit de eenvoudige gezinnen leren met mes en vork eten. Aan het einde van de jaren zestig is alles anders.