ONDERHANDELEN IN DE SPREEKKAMER, posttraditionele geneeskunde en tandheelkunde

In de moderne geneeskunde gaat het in beginsel om de trits en 'klacht-diagnose-therapie'. In de dagelijkse praktijk is het tegenwoordig echter niet altijd zo eenduidig: aan de handelingen van artsen en tandartsen liggen in het huidige 'posttraditionele tijdperk' steeds vaker allerlei andere en complexe overwegingen ten grondslag. De patiënt, die op basis van de televisie, de kranten en het internet steeds meer op de hoogte is van medische problemen en mogelijke oplossingen, en wiens rechten tegenwoordig veel meer vastliggen, onderhandelt op de markt van welzijn en geluk, en verlangt soms dingen die niet zonder meer in het rijtje klacht-diagnose-therapie passen. Daarbij gaat het dan om vragen waaraan bijvoorbeeld het verlangen naar zekerheid over de eigen gezondheid, meer mogelijkheden tot zelfontplooiing, of esthetische overwegingen ten grondslag liggen; maar ook kan het gaan om meer laag-bij-de-grondse overwegingen als gemak of financieel gewin. Een arts die in zulke gevallen van oordeel is dat er geen sprake is van een abnormale of ziekelijke toestand die om geneeskundig handelen vraagt, of denkt (of wéét) dat het uitgesloten is dat de klacht door de interventie zal verminderen, of - erger nog - dat die interventie waarschijnlijk tot meet of andere klachten zal leiden, moet daarop dan reageren en met de patiënt onderhandelen. Omdat hierbij niet-medische overwegingen aan de orde komen, voelen artsen zich in zulke situaties vaak enigszins ongemakkelijk. In 'Onderhandelen in de spreekkamer' wordt deze problematiek besproken aan de hand van casuïstiek uit de huisartsengeneeskunde, de tandartspraktijk, de orthodontie, de dermatologie, de plastische chirurgie, de kaakchirurgie, de psychiatrie, en de alternatieve geneeskunde. Naast het perspectief van verschillende medisch en tandheelkundige specialisten komt ook dat van de patiënt en de wetgever aan de orde