Liefdes en avonturen roman, hallucinatie.

Can two scientists work and live together? Marie and Pierre Curie proved that it was indeed possible to have a happy marriage and do brilliant research together. This collection of seventeen original essays explores the interplay between marriage and scientific work in the lives of two dozen couples in the nineteenth and twentieth century. It is the first book to discuss the professional and personal lives of scientific couples.

For much of this period, marriage was the only acceptable way a woman could gain access to the tools, space, and colleagues indispensable to doing science. Yet, collaboration with her husband could also mean the denial of full credit for her work, inability to move to better jobs, and the juggling of domestic and scientific responsibilities. For the husband, collaboration with his skilled, unpaid wife could bring greater achievements than he might have achieved alone, but also meant the suspicion of his professional peers and the necessity of supporting the household.

The creative couples described in this volume range from Nobel Prize winners and world-renowned social scientists to obscure field biologists. The essays describe marriages and scientific collaborations that were a joy to both partners, as well as those that proved disastrous. In addition to the editors, the contributors are Marianne Gosztonyi Ainley, Barbara J. Becker, Bernadette Bensaude-Vincent, Mildred Cohn, Janet Bell Garber, Christiane Groeben, Joy Harvey, Susan Hoecker-Drysdale, Pamela M. Henson, Maureen J. Julian, Sylvia W. McGrath, Marilyn Bailey Ogilvie, John Stachel, Linda Tucker, and Sylvia Wiegand. They provide unique insights into the nature of cross-gender collaboration and intimacy.

This volume will be of enormous interest to contemporary scientists, to historians of science, and to anyone interested in the ways women and men share marriage and work.

Tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog voltrekt zich het drama rond een boer en zijn jeudgdliefde, een joods meisje.

Als een jongeman in Schotland op zoek gaat naar zijn verdwenen, wandelbeluste oom, komt hij vreemde figuren tegen.

Wie is de man die loopt? Een waterdragende malloot met een glazen oog? Een schaamteloos verzwelger van whisky en borrelnootjes? Een maniak die een psychologisch probleem met hellingen heeft? Of is hij een savant, geraakt door de hand van God, die rondzwerft over de oeroude wegen van zijn voorvaderen?Sinds zijn debuut Movern Callar wordt Alan Warner gezien als een van de grootste talenten die er in Groot-Brittannie rondlopen. Ook in Nederland werden zijn boeken enthousiast ontvangen. Na `De sopranen` was het een paar jaar stil, maar nu komt Warner met een verbluffende nieuwe roman. Het Schotland van Warner wordt de lezer steeds vertrouwder: het is realistisch en surreëel tegelijk, een land dat doorkruist wordt door Hollywoodproducers en meisjes die wagentjes met versnaperingen voortduwen, krankzinnigen boeddhistische snowboarders en wellustige aristocraten. Warners stijl is wild en tegelijk erudiet, doortrokken van afwijkende seksualiteit en gestoorde humor. Maar in het hart van zijn vreemde wereld liggen een grote tederheid, momenten van buitengewone, lyrische en een adembenemende originaliteit en verbeeldingskracht

Boy en zijn meester beleven tussen Kerstmis en Oudjaar huiveringwekkende avonturen omdat de laatste zal sterven als ze er voor Nieuwjaar niet in geslaagd zijn een magisch boek te vinden.

Het was twee uur voor middernacht. Boy zat opgekruld in de kist. Zoals gewoonlijk sliepen zijn benen, afgekneld als ze werden in de kleine donkere ruimte die in de buitenkist verborgen zat. Boven hem hoorde hij Valeriaan zijn kunsten vertonen. Voor Boy klonk de stem ver weg en hij probeerde te berekenen hoe lang het nog duurde. Hij mocht zijn wachtwoord niet missen; dat zou een ramp zijn. Maar Boy wist dat hij zich niet echt ongerust hoefde te maken. Hij had vaker geprobeerd om het precieze moment te berekenen, maar hij raakte steeds weer de tel kwijt en bovendien hoefde hij het niet te weten, het wachtwoord was niet mis te verstaan.

De dagen tussen kerst en nieuwjaar zijn dode dagen,. Waarin de geesten vrij spel hebben en de magie zich pal onder de oppervlakte van ons leven roert. In de dode dagen kan veel gebeuren....