In een heterogeen gezelschap op een eiland in de Middellandse Zee rond 1917 ziet een anglicaanse missiebisschop zijn ideeën veranderen over goed en kwaad.

Een jonge Amerikaan moet zijn afkomst bewijzen om een grote erfenis, die na de Eerste Wereldoorlog nooit is opgeëist, te kunnen ontvangen.

Friesland is rijk aan verhalen, mondeling en schriftelijk overgeleverd. Door de eeuwen heen zijn deze verhalen onverminderd populair gebleven. Volksverhalen horen daarom bij de Firiese literatuur. Daarnaast ontstond er een prozatraditie die interessante ontwikkelingen te zien geeft. Het proza uit de negentiende eeuw en de eerste decennia van de twintigste eeuw geeft een beeld van Friesland in als zijn facetten: de rijke boren en de arme landarbeiders, de meren ende wouden, de gedegenereerde adel en de opstandige socialisten. In de tweede helft van de twintigste eeuw brachten enkele romans een grote ommekeer teweeg. Sindsdien lijkt het aantal Friese prozaschrijvers gestaag te groeien. Deze bloemlezing geeft een breed en representatief beeld van het rijke verleden en heden van de Friese literatuur.

In de zomer van 1981 valt de vrouw van de componist Lucas Loos op een Grieks eiland in een veertig meter diepe afgrond. De turbulente verhouding tussen de homoseksuele Lucas Loos en de flamboyante Clara Wevers vormt aanleiding tot een stroom van geruchten rondom deze ongelukkige val. Vijfentwintig jaar na de dood van Clara gaat de schrijver op onderzoek uit. Via een aantal kleurrijke personages dat het Amsterdam van de jaren tachtig bevolkte, stuit ze op onverwachte bronnen. Was de dood van Clara al jarenlang aangekondigd in een muzikaal en journalistiek oeuvre of was haar val een verschrikkelijk ongeluk? Lucifer is geïnspireerd op een ware gebeurtenis in het leven van de Nederlandse componist Peter Schat. Aan de hand van zijn oeuvre analyseert Connie Palmen een door vragen en verhalen omgeven dood. Ze doet dit door feiten en fictie subtiel te verweven en zonder de pretentie de historische werkelijkheid weer te geven.

Een maand buiten is in zekere zin een verbeterde bewerking van een stuk van Balzac, De stiefmoeder. Dat stuk is allang vergeten, maar Een maand buiten wordt nog steeds gespeeld. Zo zou je kunnen zeggen dat Rook en Nieuwe gronden voorbeelden zijn van de sociale roman, die toen in heel Europa in de mode was: men nam een of ander maatschappelijk probleem (de gevaren van de alcohol, het lot van de Javaan, het vrouwenvraagstuk, Rusland en Europa, de Russische revolutionaire beweging) en men schreef daar dan een boek omheen. De meeste van die boeken zijn nu vergeten, maar Rook en Nieuwe gronden worden nog steeds herdrukt en door steeds nieuwe generaties gelezen.

Vorst Mysjkin, bijgenaamd de idioot, is een van de origineelste hoofdpersonen uit Dostojevski's in dit opzicht toch al zo rijke oeuvre. 'Een mens die in alle opzichten goed is', een soort Jezus, maar toch een mens van vlees en bloed, hoe naïef en goed van vertrouwen hij ook is. Bij zijn terugkeer in Petersburg, na een verblijf van vier jaar in Zwitserland, wordt hij al meteen geconfronteerd met de hoofdstedelijke hartstochten van mensen voor wie alles wordt bepaald door carrière, stand, rang en geld. Hij weet zich opmerkelijk goed te handhaven; wat hem echter noodlottig wordt is de liefde. Ongewild wordt hij de spil in twee driehoeksverhoudingen.

De verliefdheid op de huisleraar van haar zoon heeft een verjongend effect op een middelbare vrouw, dat bedrieglijk blijkt.

In de overgangstijd tussen Middeleeuwen en Renaissance spelende roman over de geestelijke vrijwording van de mens, belichaamd in een Vlaamse chirurgijn en filosoof met moderne denkbeelden.

Na een kozakkenpogrom in 1648 keert het gewone leven weer terug in een joods dorp in Polen.

'Natuurlijk is dit verhaal echt gebeurd. Zo waren we. Een verzopen generatie. Hoe konden we anders zijn na de oorlog? Maar we hebben veel gelachte dat heb je gemerkt. Vergeet niet dat we alles ongesubsidieerd deden, zelfs lachen.' 'En de koloniën raakten we ook kwijt, maar Louis ging er niet heem om te vechten. nee, kaptein, deze oorlog is van u. Ik heb de oude nog. zei hij. En die krijgsraad zal ik graag leren kennen.' 'Er zijn er nu veel dood van die generatie. Ongelijk verzopen in de ongelijkheid. Nu ja Blokker, van Gasteren, Mulisch, Hofland, Lucebert leven nog. Ik trouwens ook nog. Louis niet meer. Vandaar dit verhaal, weet je.' 'Geheimen, veelgeheimen had hij. Dat hoorde bij hem, zoals je kon lezen. Het is wonderlijk vlak bij iemand te leven die zoveel geheimen koestert. Toch had ik het aanzijn vioolspel kunnen weten ongeveer..' ' Waarom ik het niet eerder opgeschreven heb? sommige dingen hebben een incubatietijd van veertig jaar, menselijke dingen. Trouwens, Louis moest eerst dood, anders kun je zo niet schrijven. Ja, de dood heeft zijn leven wel voltooid, maar je moet me geen groten dingen laten zeggen... Hij was een onmogelijk mens, vergeet dat niet.' Uit een gesprek tussen de schrijver en zijn uitgever.

Het boek Amsterdam, je hebt een zoute smaak van Meyer Sluyser, gepubliceerd in 1964, is een roman die de stad Amsterdam als setting gebruikt. Het verhaal richt zich op de beleving van een jonge man die door de stad wandelt en reflecteert op zijn persoonlijke leven, relaties, en de omgeving om hem heen. De titel verwijst naar de stad zelf en het idee van "zout" als een symbolische verwijzing naar de rauwe, harde kant van het leven, maar ook naar de nabijheid van de zee.

In het boek wordt de stad geportretteerd als een levendige, maar soms grimmige plek, waar persoonlijke ervaringen verweven zijn met de kenmerken van de stad. Het boek is zowel een psychologische roman als een sociaal commentaar, waarbij de schrijver het persoonlijke en het stedelijke met elkaar verweeft. Het reflecteert op de veranderende samenleving van Nederland in de jaren '60, met thema’s als identiteit, generatieconflicten en de complexiteit van menselijke relaties.

De roman is een soort introspectieve wandeling door Amsterdam, met een focus op emoties en de ervaring van de stad, die voor de hoofdpersoon als het ware een weerspiegeling is van zijn eigen innerlijke wereld.

Een Chinese student wordt in 1937 geconfronteerd met een lepra-kolonie, wat zijn levensvisie sterk beïnvloedt.

Kroniek van de stad Barcelona tussen de twee wereldtentoonstellingen van 1888 en 1929, waar een Spaanse dorpsjpongen erin slaagt fortuin te maken.

Autobiografisch relaas van de speurtocht van een schrijfster naar het verleden van haar familie.

Anno 1995 richt een docente in Iran een geheime leesclub op waaraan zeven studentes deelnemen; dit heeft grote invloed op hun leven.

De 57-jarige George kijkt uit naar een welverdiend pensioen - maar dan ontdekt hij een verontrustend plekje dat hem doet geloven dat hij huidkanker heeft. Bovendien besluit zijn dochter te trouwen met haar totaal ongeschikte vriendje, zijn vrouw begint een affaire met zijn ex-collega en zijn zoon kan zich er maar niet toe zetten zijn minaar uit te nodigen voor de trouwerij van zijn zuster. Temidden van dit alles probeert George op een waardige manier gek te worden, zonder dat iemand last van hem heeft.

Een Joods-Nederlands stel vlucht met een aantal weeskinderen bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog naar Marokko en probeert daar onder moeilijke omstandigheden een bestaan op te bouwen.

Een man, geboren in erbarmelijke omstandigheden in Parijs in 1738, heeft een uiterst gevoelig reukorgaan waarmee hij als parfumeur grote faam en macht verwerft.

De paardenfluisteraar is een meeslepend en adembenemend boek - een universeel verhaal over liefde - dat het debuut markeert van een schitterende nieuwe stem in de literatuur. De paardenfluisteraar is een buitengewone vertelling over loutering en genezing - een bijzondere, emotionele reis die onze verbondenheid met de ongetemde natuur blootlegt. Maar bovenal is dit een schitterend en indringend verhaal over liefde, een roman die ontroert en kracht geeft en die onvergetelijk is.

Verrassend, hilarisch en tragisch, dat zijn alle verhalen van Hooijer in deze bundel. Of het nu gaat om een lesbische huurster die geld biedt aan de prostituee die haar huisbaas van zelfmoord weet af te houden, om een vrouw die haar minnaar vertelt dat ze niet van plan is mooi te blijven of om een passionele moord in een Agatha Christie-achtige setting. Altijd weet Hooijer de vinger op een vreemde of verweesde plek te leggen.

Dit boek gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Niet over hoe taal gebruikt zou moeten worden, maar over "vaagtaal" en "metataal", over hoe mensen de taal al dan niet per ongeluk gebruiken. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen, maar als je heel goed luistert hoor je wat mensen eigenlijk liever niet willen zeggen: wie ze zijn.

Wanneer een wereldwijd virus alle volwassenen heeft gedood, besluit Anna (13) met haar 8-jarige broertje van Sicilië naar het Italiaanse vasteland te gaan, in de hoop dat wetenschappers daar een antidotum hebben ontwikkeld. Vanaf ca. 15 jaar.

Etalagebenen is een ontroerende en geestige kroniek van het leven in Amsterdam aan het einde van de twintigste eeuw.

Het Brakke Water is een trilogie gebaseerd op de moord op een Schevenings vissersdorp en de ondergang van de haringvisserij. Het vertelt het verhaal van de familie Van der Zwan, tegen de achtergrond van de visserij in de jaren voor, tijdens en na de grote oorlogen. "Het Brakke Water" symboliseert de mengeling van succes en tegenslagen in hun leven. Het boek beschrijft een periode uit de recente geschiedenis, een manier van leven die snel verdwenen is.

Jaap van der Zwan begon als journalist bij de Nieuwe Haagsche Courant, werkte voor NCRV en AVRO, en interviewde koning Hoessein. Na zijn journalistieke carrière ging hij werken in het bedrijfsleven, onder andere bij Schiphol en een Engelse luchtvaartmaatschappij. Nu woont hij in België en schrijft boeken, naast het geven van gastcolleges en advies aan luchtvaartmaatschappijen.

Een dementerende man beschrijft zijn steeds groter wordende isolement