Von Ammen, Quacksalbern oder Köhlern mag der ein oder andere schon gehört haben. Doch welche Arbeiten sich hinter Namen wie Sandmann, Rosstäuscher oder Beutetürke verbergen, weiß heute niemand mehr. Solchen verschwundenen Tätigkeiten forscht dieser wunderschön illustrierte Band nach. Mit detektivischem Spürsinn haben Michaela Vieser und Irmela Schautz in Archiven, auf Gemälden oder in Romanen ausgestorbene Berufe ausfindig gemacht und ihren gesellschaftlichen Hintergrund beleuchtet. Sie erzählen zum Beispiel, dass der Kaffeeriecher als Teil des preußischen Steuersystems in Häusern nach geschmuggeltem Kaffee schnüffelte, oder berichten vom Abtrittanbieter, der mit Eimern auf Messen eine schnelle Lösung für kleine und große Bedürfnisse anbot.

Overzicht van de activiteiten van militaire eenheden tijdens veldslagen en veldtochten.

In de overgang van de achttiende naar de negentiende eeuw bestond er onder de nieuwe stedelijke elite een groeiende belangstelling voor het ontginnen van woeste gronden. De wens zich in te zetten voor de ontwikkeling van de landbouw- en veeteelt voor het algemeen welzijn berustte veelal op idealistische motieven en het veronderstelde kennis van de materie. 0Naast een of meerdere boerenhoeven die op een ontginning werden gebouwd, werd in veel gevallen ook een stenen huis opgetrokken voor de pachtheer. Het stenen herenhuis bood de familie gelegenheid tot recreatie in de vrije natuur, weg uit de stedelijke omgeving. Een bescheiden voorbeeld van een dergelijke ontginningsonderneming is het kleine landgoed Sterrebos, onder Oud Herlaer, dat meer dan twee honderd jaar geleden werd aangelegd door Jacob Willem Halfwassenaer van Onsenoort.0Architectuurhistoricus Jan van der Vaart verdiepte zich in de ontginningspraktijk aan het begin van de negentiende eeuw en ontrafelde de twee eeuwen bouw en bewoningsgeschiedenis van het kleine buiten Sterrebos.0Het brede spectrum van zijn onderzoek leidde tot een ongekunsteld inkijkje in de verhoudingen binnen de kringen van de bestuurlijke elite, van de militaire bovenlaag in de stad, de opkomst van de gegoede burgerij in de negentiende eeuw en de rol van de lokale overheid aan het begin van de twintigste eeuw.

Naslagwerk met mythologische figuren uit de hele wereld.

We live in a time when the very idea of objective truth is mocked and discounted by the US President. Discredited conspiracy theories and ideologies have resurfaced, proven science is once more up for debate, and Russian propaganda floods our screens. The wisdom of the crowd has usurped research and expertise, and we are each left clinging to the beliefs that best confirm our biases. How did truth become an endangered species? This decline began decades ago, and in The Death of Truth, former New York Times critic Michiko Kakutani takes a penetrating look at the cultural forces that contributed to this gathering storm. In social media and literature, television, academia, and political campaigns, Kakutani identifies the trends - originating on both the right and the left - that have combined to elevate subjectivity over factuality, science, and common values. And she returns us to the words of the great critics of authoritarianism, writers like George Orwell and Hannah Arendt, whose work is newly and eerily relevant. With remarkable erudition and insight, Kakutani offers a provocative diagnosis of our current condition and presents a path forward for our truth-challenged times.

Deze uitgave van Pro Domo is een poging tot rehabilitatie van een van de belangrijkste bestuurders die Amsterdam gekend heeft: Monne de Miranda (1875-1942). Opgeklommen uit de armoede van het joodse getto bepaalde De Miranda samen met de legendarische wethouder Wibaut in de jaren '20 en '30 het gezicht van het snel groeiende Amsterdam. Tot zijn val in 1939, toen de SDAP-politicus in de pers valselijk werd beschuldigd van corruptie. Een val die achteraf gezien een vroeg voorbeeld is van een publieke karaktermoord, met alle elementen die daarbij horen: de vijanden, het onbewaakte ogenblik, het gebrek aan dekking uit eigen gelederen. Tevergeefs probeerde De Miranda zich te verweren tegen de brochure Pro Domo, maar nooit bereikte hij meer het grote publiek. Doordat de oorlog uitbrak bleven de gedrukte vellen in de kelders van De Arbeiderspers liggen. In deze uitgave van Pro Domo krijgt Monne De Miranda eindelijk de kans zijn eigen, volledige verhaal te doen.

Bij de inhuldiging van koning Willem II op 28 november 1840 werden zes mensen doodgedrukt in de opgewonden menigte. Eigenlijk acht, want twee van de slachtoffers waren zwanger. De nieuwe koning liet weten het voorval te betreuren, maar verder uitermate tevreden te zijn met het verloop van de dag. De inhuldiging van Beatrix op 30 april 1980 verliep ook niet van een leien dakje. Een rookbom ontplofte op de Dam en in de stad stond de leuze 'geen woning geen kroning' op muren geklad. Inmiddels zijn er zes inhuldigingen geweest en de zevende zal niet meer heel lang op zich laten wachten. Deze zes dagen zijn perfect gedocumenteerd. Reden te meer om ze onder de loep te nemen, tot in hun gekste, ontroerendste en meest emotionele details.

Wie in Engeland wil wonen, werken, zakendoen of vakantie houden moet zich aan de gebruiksaanwijzing houden. Een eigenzinnig koninkrijk schetst een beeld van een land waar men links blijft rijden, alles afweegt in stones, geobsedeerd is door voetbal en cricket, The Beatles en Posh & Becks heeft gecreeerd en de euro niet wil.
Hoe ga je met ze om, hoe begroet je ze, hoe krijg je een bankrekening, hoe doe je zaken, hoe leef je er, hoe reis je, hoe sport je, hoe proost je en hoe raak je verliefd in het Engeland van de eenentwintigste eeuw? Drie termijnen van Margaret Thatcher en Tony Blair hebben het land herschapen, maar het volk niet veranderd.
Met een voorwoord van Peter Brusse.
'Een eigenzinnig koninkrijk is vooral nuttig voor wie zich in Engeland wil vestigen, en voor de meer dan gemiddeld geinteresseerde vakantieganger. Maar ook de liefhebber van Britse films en sitcoms kan er zijn voordeel mee doen. De Waard schreef een gebruiksaanwijzing voor een volk dat er node een behoeft.'

Het is begin jaren zestig. Schoorvoetend bestijgt een groep leerlingen, geboren tijdens de babyboom, de deftige trappen van het Stedelijk Gymnasium in Tiel. Als dochter van een loonwerker, zoon van een kroegbaas - de auteur - of kind van een arbeider in de jamfabriek van Flipjes Tiel zitten ze aanvankelijk wat onwennig in de klas. Ze zijn niet afkomstig uit de traditionele kweekvijver van de school, de notabelen van de stad en omstreken. Buiten woeden de jaren zestig met popmuziek, spijkerbroek en weelderige haardos. Binnen houdt een geharnaste, conservatieve rector met ijzeren hand succesvol de nieuwe tijd buiten de deur. Het klassieke bolwerk lijkt ongeschonden het roerige decennium te overleven. Of toch niet? Van Esterik schetst een kleurrijk panorama van een provinciestad en een school tijdens de naoorlogse wederopbouw. Tucht en spaarzaamheid brengen welvaart. De babyboomers uit de eenvoudige gezinnen leren met mes en vork eten. Aan het einde van de jaren zestig is alles anders.

Fotoboek over concentratiekamp Theresienstadt. Veel foto's in zwart-wit en kleur.

Ons eigen land rond de eeuwwisseling. Door woord en beeld de schoonheid van ons eigen land ten toon te spreiden, ziet daar het doel van dit werk. Kaarten en reiswijzers, van hoeveel belang ook overigens, kunnen, het spreekt haast van zelf, in dezen slechts hulpmiddelen zijn. Reeds sedert tal van jaren koesterde Het Bestuur daarom den wensch eenmaal een prachtwerk uit te geven, dat Nederlands zoo vaak miskende schoonheid in breede kringen openbaren zou.

Memoires van de bekende Ierse columniste en maakster van televisieprogramma's, een van de acht kinderen van een losbol en een alcoholiste.

Elke dag gaat Elza met haar oudste zoon erop uit om in verwoeste flats oud ijzer te zoeken. Met gevaar voor eigen leven, want in Grozny wordt nog steeds geschoten. Zo probeert Elza wat centen te verdienen voor zichzelf, haar man en vier kinderen. Oorlogscorrespondent Petra Prochazkova interviewt in Overleven in Grozny behalve Elza nog vijf vrouwen uit Grozny, zowel Tsjetsjeense als Russische. Hoe komen ze de dag door in een spookstad zonder stromend water of elektriciteit? Hoe houdt de relatie met hun man stand in deze omstandigheden? Hoe voeden ze hun kinderen op in een stad zonder scholen? Ook geven de vrouwen hun mening over de strijdende partijen. En ze vertellen over de kracht die ze al dan niet aan hun geloof en de plaatselijke tradities ontlenen.

Originally worshipped by the people of a small and politically insignificant eastern Mediterranean community, the Hebrew God rose to become the monotheistic deity of the entire Western tradition. In this absorbing book, well-known biblical scholar Bernhard Lang provides for the first time a full portrait of the ancient Hebrew God. Drawing on all available evidence, including ancient Near Eastern and Egyptian texts and art, Lang offers a comprehensive view of the Hebrew God that is both fascinating and surprising.

Lang's portrait shows the Hebrew God in five images. He appears as lord of wisdom, lord of war, lord of the animals, lord of the individual, and lord of the harvest -- a God whose rule extends to all areas of life. Lang illuminates the completeness of this God's leadership with insights derived from modern religious, anthropological, and cultural studies, and he argues that Israel's monotheistic God, far from being simply opposed to other gods, actually echoes and incorporates much of the ancient polytheistic experience of the divine. The world-view of the ancient Semites did not differ from that of the Indo-European peoples as dramatically as others have assumed, Lang contends. Written in an accessible style, this appealing volume stores a wealth of information for general reader and religious historian alike.

Essays over de geschiedschrijving van dr. L. de Jong over Nederland in de Tweede Wereldoorlog.

November 1917. De Britse regering geeft de Balfour-declaratie af, waarin het Verenigd Koninkrijk zijn steun betuigt aan de stichting van een joodse thuishaven in het voormalige Palestina. Het is het begin van een omvangrijke uittocht van joden vanuit alle delen van de wereld. Een exodus die zijn weerga in de geschiedenis niet kent.
Ze reizen per schip, per trein, in bussen, in vrachtwagens, te voet honderdduizenden joden, gedreven door hoop, wanhoop en het rotsvaste geloof in een beter bestaan. Velen onder hen moeten have en goed achterlaten, vaak ook hun familieleden. Maar het houdt hen niet tegen. Het geloof in de nieuwe samenleving in het beloofde land is sterker dan alle ontberingen en tegenslagen.

Journalist Ben Wicks schetst in dit boek aan de hand van talrijke persoonlijke getuigenissen een indrukwekkend en ontroerend beeld van de opbouw van Israël door de loop van de jaren heen. Het zijn de verhalen van de eerste immigranten: artsen, juristen, zakenlieden, boeren en idealisten, onder wie Shimon Peres en Yitzhak Shamir. Zij vertellen over hun verwachtingen, teleurstellingen, het harde leven in de kibboets, de successen, de protesten van de Arabische gemeenschap, de rellen en vijandigheden, die uiteindelijk resulteerden in een eigen staat, maar ook in een vrijwel permanente staat van oorlog.

'De schouwen begonnen te roken en de cadans der getouwen begon hoorbaar bij elken fabrieksingang, in alle tuinen van de stad.' Zo beschrijft de Tilburger Uri Nooteboom zijn jeugdherinneringen aan het begin van deze eeuw, een tijd waarin het ritme van het dagelijks leven wordt bepaald door de broodheer, de textielindustrie. Wanneer de onverwoestbaar lijkende textielimperia ineenstorten, nadert dit tijdperk zijn einde. Honderden fabrieksgebouwen en -schoorstenen gaan tegen de vlakte en wat dan nog rest, vindt men hoofdzakelijk in archieven en musea. Want herinneringen vervagen. Dit zelfde lot treft eerder de lakenindustrie en de huisnijverheid der linnenwevers. De naderhand in Brabant en Twente geweven 'katoentjes maken plaats voor moderne weefsels en vervolgens verplaatst de textiel het toneel van haar werkzaamheden grotendeels naar vergelegen ontwikkelingsgebieden. De herinnering aan een wereld van heren en knechten sterft uit. Een wereld van horde menselijke verhoudingen waarin het loon van zware arbeid wordt afgeroomd door de textielbaronnen, die daarmee een wankele werkgelegenheid voor de massa en een stevige basis voor hun eigen bezitsvorming scheppen. In De kadans van de getouwen schetst de Twentse journalist Adriaan Buter een beeld van het leven rond laken en lijnwaad. De auteur gaat ver terug in de historie van de Nederlandse textielindustrie: hongeren in de Leidse lakennijverheid, sloven in het Gooi, kruikezeiken in Tilburg en het opvlammend verzet in Twente. Het is een boek over heren en hun knechten, die zich bewust werden geen slaven, maar mensen te zijn.

Peter Bakers indrukwekkende verslag van het presidentschap van Barack Obama is het eerste complete overzicht van een gedenkwaardige acht jaar. Baker bekijkt Obama's wapenfeiten en tegenslagen, en laat de werkelijke erfenis zien van de man die, zoals hij zelf zegt, er anders uitziet dan de presidenten op de dollarbiljetten.

Met levendige foto's van o.a. The New York Times-fotografen van gebeurtenissen, groot en klein, in de schijnwerpers en achter de schermen, die bepalend waren voor Barack Obama's presidentschap. Obama: de president van hoop en vernieuwing is een portret ten voeten uit van Amerika's eerste Afro-Amerikaanse president – in een tumultueuze tijd.

Peter Baker (1967) is een Amerikaanse politiek analist en verslaggever, die als Witte Huis-correspondent voor The New York Times het presidentschap van Obama op de voet volgde: de president en zijn beleid, de man en zijn gezin. Eerder was hij twintig jaar verslaggever voor The Washington Post, in welke tijd hij de presidenten Clinton en George W. Bush volgde. Baker is een veel gevraagde gast op de Amerikaanse televisie en radio.

Overzicht van de activiteiten van militaire eenheden tijdens veldslagen en veldtochten.

'Ik wil vrouwen het recht teruggeven te genieten van de vluchtige schoonheid van jongens.' - Germaine Greer

In De jongen verzet Germaine Greer zich tegen de overheersende rol van de vrouwelijke schoonheid in de kunst en de media van de afgelopen periode. In de eeuwen daarvoor was het juist de man, en dan met name de opgroeiende jongen, die het schoonheidsideaal beheerste. Aan de hand van meer dan tweehonderd bekende en onbekende foto's, beelden en schilderijen illustreert ze de rollen die jongens spelen in de westerse beeldcultuur, zoals de spelende jongen, de dienende jongen, de vechtende jongen, de jongen als engel en als verleider.
Germaine Greer doorbreekt met haar baanbrekende studie eindelijk het taboe op de seksuele aantrekkelijkheid van jonge jongens. Uit angst voor pedofilie kon dit voor de kunst essentiële onderwerp lange tijd niet diepgaand besproken worden. Tegelijk laat ze zien hoe vrouwelijke modellen in de kunst en de media vaak uitgesproken jongensachtige trekken hebben. Voor de niets verhullende en vaak erotisch geladen afbeeldingen van het naakte lichaam hebben in vroeger eeuwen dan ook jonge mannen model gestaan.
Voor haar voorbeelden in deze originele benadering verwijst Greer niet alleen naar grote en kleine kunstwerken uit het verleden, zoals Cellini's Narcissus en Donatello's David, maar ook naar eigentijdse uitingen als Larry Clarks Oklahoma City en naar moderne iconen als John Travolta en Jim Morrison.

Nederland kan de komende twintig jaar weinig economische groei meer verwachten, stelt Jaap van Duijn. Na de ongekende welvaartsstijging sinds de Tweede Wereldoorlog hebben we nu te kampen met verzadiging, vergrijzing en de concurrentie van nieuwe landen. Op termijn zal de bevolking gaan dalen. Voor onze rijkdom hebben we een hoge prijs betaald: een aanslag op het milieu, een overvol land, een verlies aan rust en ruimte. Aan meer materiële welvaart is nauwelijks behoefte - wel aan meer welzijn. Maar zijn we bereid de inspanningen te verrichten om terug te winnen wat verloren is gegaan? Bestaat er een Nederland na de groei?

Wat is er de laatste vijfduizend jaar in de geschiedenis van de mensheid aan belangwekkends gebeurd? Reusachtige rijken zijn opgebouwd en vernietigd, prachtige uitvindingen zijn gedaan, religies en goden kwamen op en gingen onder, er zijn verschrikkelijke oorlogen gevoerd en indrukwekkende kunstwerken gemaakt. Loel Zwecker slaagt er met zijn levendige stijl, zijn originaliteit en zijn intelligentie in om een enorm panorama van de mensheid te scheppen zonder ook maar één ogenblik het overzicht te verliezen. Zijn vermogen om in Alles tot nu toe verbanden te leggen met andere tijden en andere plekken op aarde geeft de voortdurende sensatie dat we onderdeel zijn van een grotere samenhang de dertiendeeeuwer is onze tijdgenoot, de Chinees onze buur. Na het lezen van deze geschiedenis van de mensheid weten we beter dan ooit wie wij, eenentwintigste-eeuwers, zijn. Een indrukwekkend overzicht van de wereldgeschiedenis.

Luchtgevaar. Luchtaanvallen op Nederland 1940-1945. Dit is het eerste overzicht in boekvorm van de luchtaanvallen op ons land. Het onthult het hoe en waarom van noodlottige bombardementen als die op Rotterdam, Nijmegen, Walcheren en Bezuidenhout. Tot nu toe niet ontsloten bronnen (interne rapporten, persoonlijke dagboeken en getuigenissen) en nooit eerder gepubliceerde luchtfoto's maken voelbaar hoe de burgers op de grond en de vliegers boven hen de wrede luchtoorlog beleefden.

Sanne Groot Koerkamp (1982) werkt voor Nieuwe Revu en reist regelmatig voor dit blad naar het Midden-Oosten. Marije Veerman (1982) publiceerde het eerste interview met Hofstadlid Jermaine W. en portretteerde Abida Kabbaj, de vrouw van Samir A.
In Het slapende leger gaan zij op zoek naar de drijfveren van jonge moslims die bereid zijn te vechten in een heilige oorlog, de jihad. Ze spreken diverse deskundigen, maar vooral talloze geradicaliseerde jongeren en hun familieleden, zoals bijvoorbeeld de Nederlandse, tot de islam bekeerde schoonmoeder van Samir A. en Celestina, de stiefdochter van Abu Khaled, de vermeende leider van de Hofstadgroep.
De journalistes bezoeken islamitische 'getto's' en omstreden moskee in Den Haag, Amsterdam en Eindhoven en worden, op zoek naar de achtergrond van de Hofstadgroep, gearresteerd door de Marokkaanse Mukhabaraat in het Rif-gebergte.
Om te achterhalen wat er leeft onder extreem radicale moslimjongeren, gaan zij diverse keren undercover, hun blonden lokken weggestopt onder een niqaab.
Zonder een oordeel te vellen, beschrijven Sanne en Marije van binnenuit hoe leeftijdsgenoten hun eigen toekomst en de toekomst van Nederland zien en ontrafelen ze het systeem van de zogenaamde 'ronselaars'.

Nederland is in korte tijd rijker geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Nieuwe wetenschappelijke inzichten en technische mogelijkheden zagen het licht. 'Het goede leven' laat zien hoe door dit alles de wereld letterlijk en figuurlijk werd opengebroken. Met bromfiets of auto kwamen we steeds verder van huis. Televisie bracht onbekende landen en volkeren de woonkamer binnen. De zondag veranderde van een rustdag in een dag om erop uit te trekken. In 'Het goede leven' pakt Annegreet van Bergen de draad op van haar boek 'Gouden jaren' en laat ze met nieuwe observaties en anekdotes zien hoe de grote naoorlogse groei het leven in Nederland onherkenbaar heeft veranderd. Huismoeders doen hun boodschappen niet meer met een netje in de hand bij de kruidenier om de hoek. De tijd is voorbij dat verloofde stellen jaren moesten sparen voor hun uitzet of dat mensen maanden op een telefoonaansluiting moesten wachten. Welke vrouw wordt nu nog ontslagen als ze gaat trouwen? Wie biedt zijn gasten nog een rokertje aan? En: welk kind spaart tegenwoordig nog sigarenbandjes?

Verslagen van zeer diverse gebeurtenissen en situaties uit de geschiedenis van Nederland van 50 voor Chr. tot 1990.