Tegen de achtergrond van het door oorlogen en familietwisten verscheurde Frankrijk van de late middeleeuwen wordt het leven van Charles van Orléans (1394-1465) geplaatst.

Portret van de oud-profvoetballer en voetbalanalist bij het televisieprogramma Voetbal International René van der Gijp (*1961) die geheel onverwacht een burn-out kreeg.

Bijna twintig jaar lang droeg voetballer Wim Kieft een groot geheim met zich mee. Dat is nu voorbij. Aan Michel van Egmond, auteur van de mega-bestseller GIJP, vertelde hij zijn onwaarschijnlijke verhaal. KIEFT is het verslag van een bittere strijd tegen zijn verslaving. Tegen de demonen in zijn hoofd. Maar het is ook een hoopvol relaas over de voorzichtige wederopstanding van een veerkrachtig mens. Het is een boek vol zelfspot en trots. Triest en soms grappig tegelijk. Het gaat over Ajax, PSV, Oranje en uiteraard over die gedenkwaardige kopbal tegen Ierland in 1988. Maar het gaat ook over schuld en schaamte, over eenzaamheid en angst, over de druk, over het eeuwige onvermogen om te genieten van succes. En over de dagelijkse strijd die hij voert om clean te blijven. 'Ik ben blij dat ik weer leef,' zegt hij op een van de laatste bladzijden van dit openhartige boek. 'Écht leef.' Want boven alles is KIEFT een boek over hoop

Wie is Charles Z.? Een sportieve, galante en toffe gozer, zoals hij zelf graag wil doen geloven? Of de harde, gewiekste leider van een internationale criminele organisatie? Zijn arrestatie, begin jaren negentig, en zijn processen zorgden voor een mediaspektakel dat zijn weerga niet kende. Justitie eiste behalve gevangenisstraf ook de winst op die hij met zijn hasjverkoop zou hebben behaald: tweeënzestig miljoen gulden, het hoogste bedrag dat de staat ooit van een crimineel vorderde. In december 2000 werd Z. opgepakt op verdenking van nieuwe drugssmokkel. Het spannende juridische gevecht dat hierover zojuist weer van start is gegaan, belooft tot ver in de eenentwintigste eeuw te gaan duren. Eén ding staat vast: de felle jacht op ex-autocoureur en drugsbaron Charles Z. voegt een nieuw - en niet eerder geschreven - hoofdstuk toe aan de Nederlandse opsporingsgeschiedenis.
Charles Z. Ex-autocoureur en drugsbaron biedt een onthutsende blik achter de schermen van de strijd tegen de misdaad die werd ingezet met supergeheime politieteams en waarbij gevaarlijke experimenten werden uitgevoerd met inzet van infiltranten. Lees over de wereld van Charles Z.: snelle auto's, het grote geld, slimme trucs en doodsbedreigingen.

Overzicht van de Freudiaanse psychoanalyse, waarbij het verband tussen de psychoanalyse en Freud wordt benadrukt en diens leer zowel in haar theoretische en therapeutische als culturele aspecten wordt voorgesteld.

In 2014 reizen drie jonge Nederlanders uit Maastricht naar Syrië. Een van hen, Sultan Berzel, blaast zich kort na vertrek op in Bagdad en wordt - naar alle waarschijnlijkheid - de grootste Nederlandse massamoordenaar uit de recente geschiedenis. Er zijn mensen die hem beschouwen als held en heilige. Anderen zien hem als slachtoffer van de grootste hersenspoeling ooit. Berzels Koerdische vriend, die met hem mee op jihad gaat, sterft op het Syrische slagveld. Met een glimlach op zijn gezicht, aldus zijn kameraden van IS. Hij ligt in een onbekend graf bij Raqqa. De derde uitreiziger,de bekeerlinge Aicha, wordt wereldnieuws als ze weet te ontsnappen uit Syrië en terugkeert naar Nederland. Ze gelooft nog steeds in jihad. Waarom en hoe namen deze jonge mensen de afslag Islamitische Staat? Uitsluiting, vervreemding, idealisme, identiteit? Hadden ze tegen kunnen worden gehouden? Is er, na het kalifaat, een blijvend gevaar van radicalisering en terreur in Nederland?

Roman over de geschiedenis van het echtpaar Rudolf Kerkhoven en Jenny Roosegaarde Bisschop, en van hun gezinsleven op de afgelegen theeonderneming Gamboeng in de Preanger, West-Java, Nederlands-Indië, van 1871 tot 1918. In de loop der jaren waren al 35 leden van de familie Rudolf Kerkhoven voorgegaan. Zij wilden in het wingewest Oost-Indië een beter (en voor de bevolking rechtvaardiger) systeem van landbouw en economie invoeren. Gegevens uit de familiearchieven zijn in romanvorm verwerkt.

Van de vijftiende tot in de zeventiende eeuw schreven rederijkers vlammende pleidooien voor hun kunst, de retorica. Hun dichterschap had zelfs een goddelijke status: aanvankelijk stelden zij hun kunst in dienst van de rooms-katholieke kerk. Met de komst van de reformatie veranderde de mening van de kerk: ze werden zelfs door de rooms-katholieken vervolgd. Overzicht van hun rol, hun opkomst en ondergang, en van de relatie tussen literatuur, religie en maatschappij.

Als twee jeugdvrienden elkaar na veertig jaar weer ontmoeten, blijkt dat zich destijds een tragedie tussen hen heeft afgespeeld met betrekking tot de vrouw van een van hen.

Howards End is a tale of two very different families brought together by an unusual event. The Schlegels are intellectuals, devotees of art and literature. The Wilcoxes are practical and materialistic, leading lives of "telegrams and anger." When the elder Mrs. Wilcox dies and her family discovers she has left their country home-Howards End-to one of the Schlegel sisters, a crisis between the two families is precipitated that takes years to resolve. Written in 1910, Howards End is a symbolic exploration of the social, economic, and intellectual forces at work in England in the years preceding World War I, a time when vast social changes were occurring. The Schlegels and the Wilcoxes, embodies the competing idealism and materialism of the upper classes, while the conflict over the ownership of Howards End represents the struggle for possession of the country's future.

Autobiografisch relaas van een vrouw, die tot tweemaal toe een kind verliest en een dramatisch rouwproces moet doormaken.

'Victor Hugo was een gek die dacht dat hij Victor Hugo was,' luidt een bekende uitspraak van Cocteau. Het is een kernachtige samenvatting van de verbazing waaraan vele boeken gewijd zijn: hoe wist één man in één leven zoveel te zijn en te doen? Hij was de grootste dichter van zijn tijd, een van de belangrijkste toneelschrijvers en de populairste romanschrijver; hij was politicus, filosoof, tekenaar en journalist; hij was de toegewijde vader van vier kinderen en minnaar van een onafzienbare reeks maîtresses.
In de politiek uitte zich zijn tomeloze energie en dadendrang al evenzeer als in zijn schrijverschap en privé-leven. Hij was overal tegelijk: in het parlement en op straat, in de Académie en op de barricaden, in gesprek met de koning, met Thiers en met Lamartine, maar ook met de straatveger. Hij had een open oog en oor voor wat er leefde onder het volk; veel minder voor de slinkse politieke spelletjes die er om hem heen werden gespeeld in de Kamer. Hugo was een man die de politiek wilde gebruiken om misstanden te bestrijden - niet een man die misstanden gebruikte om politieke en maatschappelijke successen te behalen. Het kostte hem twintig jaar ballingschap. Maar omdat hij in zijn geschriften bleef geloven in en getuigen van de noodzaak van maatschappelijke veranderingen heeft hij waarschijnlijk toch veel bijgedragen aan de hervormingen waar hij zijn leven lang voor pleitte: gratis onderwijs voor iedereen, een eerlijker strafrecht, menswaardiger arbeidsomstandigheden.
Al deze aspecten komen aan bod in Zelf gezien, een van de meest gedreven en oneerbiedige autobiografieën uit de negentiende eeuw.

This book explores the changing representation on the early modern stage of the built environment of London. It covers a period in which the city underwent rapid growth to become the country's first metropolis, and it examines how the urban environment becomes part of the frame of reference of the drama that is set there.

As the [al-Qaida terrorists] charged one wall, three Green Berets leaned over the parapets, oblivious to the enemy small-arms fire that was cracking by their heads and shoulders.
Focus, squeeze, focus, squeeze, they recited quietly. . . . Each time . . . the lifeless body [of an al-Qaida terrorist] would snap back through the desert air and drop onto the sandy courtyard.
The war in Afghanistan was the most secret conflict since the CIAs covert war in Laos; thousands of journalists covered it, yet, ironically, little is known about how it was waged or what really happened--until now.
The Hunt for bin Laden plunges the reader into Americas War on Terror, from the first top-secret meetings of TASK FORCE DAGGER in Tampa on the afternoon of September 11, 2001, through the liberation of Kabul sixty-two days later and the tragedies of OPERATION ANACONDA. The book takes the reader into the heat of battle--as seen through the eyes of the Green Berets on the ground. This is the story of how only a few hundred men, operating from a secret Special Forces base, changed the course of history in Central Asia and destroyed a hundred-thousand-man terrorist army in less than ninety days.
Action-packed and controversial, The Hunt for bin Laden is teeming with revelations and inside information. The truth about John Walker Lindh and Mike Spann, the failure of the conventional generals, the courage of the Northern Alliance, the wounding and murder of journalist, and the flaws and frustrations of the hunt for bin Laden himself.
In mid-December 2001, Robin Moore arrived in Afghanistan, where he joined his old friends, whom he had celebrated thirty-five years earlier in his book The Green Berets and who were now calling in airstrikes and fighting alongside the armies of the Northern Alliance against the terrorist al-Qaida and Taliban. In less than three winter months, about a hundred Green Berets accounted for the deaths of perhaps as many as forty thousand terrorists and the winning of a war in Afghanistan--where the Soviets had found fighting a war all but impossible.

Keuze uit het werk van de Nederlandse filosoof (1632-1677).

As cultural practice, the early modern duel both indicated and shaped the gender assumptions of wealthy young men; it served, in fact, as a nexus for different, often competing, notions of masculinity. As Jennifer Low illustrates by examining the aggression inherent in single combat, masculinity could be understood in spatial terms, social terms, or developmental terms. Low considers each category, developing a corrective to recent analyses of gender in early modern culture by scrutinizing the relationship between social rank and the understanding of masculinity. Reading a variety of documents, including fencing manuals and anti-dueling tracts as well as plays by Shakespeare, Jonson, Middleton, and other dramatists, Low demonstrates the interaction between the duel as practice, as stage-device, and as locus of early modern cultural debate.

The rise of feminism is undeniably one of the major events in the development of literary criticism this century. Feminist approaches have pushed forward both the theory of literary criticism and the understanding of individual works of literature. K. K. Ruthven's lucid introduction to the subject offers a broad survey, looking at the impact of Marxism, structuralism, and post-structuralism on feminist critical practice; the argument that literary language has been shaped by masculine bias; and feminist claims for distinctive styles and traditions of women's writing. As a lively contribution written by a man to a highly controversial topic dominated by women, K. K. Ruthven's study is original and even provocative, but above all serves as a valuably clear and sympathetic guide to the complexities of an important issue in modern literary studies.

The first comprehensive history of the oldest national religious Jewish women's organization in the United States

Gone to Another Meeting charts the development of the National Council of Jewish Women (NCJW) and its impact on both the Jewish Community in the United States and American Society in general.

Founded in 1893 by Hannah Greenebaum Solomon, NCJW provided a conduit through which Jewish women’s voices could be heard and brought a Jewish voice to America’s women’s rights movement. NCJW would come to represent both the modernization and renewal of traditional Jewish womanhood. Through its emphasis on motherhood, its adoption of domestic feminism, and its efforts to carve a distinct Jewish niche in the late 19th-century Progressive social reform movement in the largely Christian world of women’s clubs, NCJW was instrumental in defining a uniquely American version of Jewish womanhood.