De gebroken vrouw

Gelukkige mensen hebben niets te vertellen. Alleen in tijden van verwarring en verdriet, wanneer men zich gebroken voelt of van zichzelf vervreemd, heeft men behoefte om te spreken. Ik heb getracht hier de stemmen te laten horen van drie vrouwen die met woorden strijden tegen situaties zonder uitzicht. De eerste stuit op een onvermijdelijk lot, dat van de ouderdom. De tweede bezweert in een overspannen monoloog de eenzaamheid waarin haar zinloos egoisme haar heeft gebracht. De derde ten slotte is het radeloze slachtoffer van het leven waarvoor zij gekozen heeft: een leven in echtelijke onderworpenheid dat haar totaal berooid achterlaat, beroofd zelfs van haar persoonlijkheid omdat haar liefde geweigerd wordt.