Oog in oog in oog in oog

Sinds ik je ken gaat alles niet alleen beter, maar ook open, naar elkaar open als kamers in huis. Neem een woord bv.: dat elk woord altijd een woord op zijn rug heeft dat armen uitsteekt als ik met je praat. Dat wist ik dus niet. Dat in een steen een vulkaan in een veertje een struisvogel woont daar kan ik nog bij maar dat jij aldoor zonder pauze binnenin mij doorgaat met er te zijn en als je dan zo tegenover me hangt bij de fietsen je lacht en je stopt met praten trekt je ene wenkbrauw op hoe alles waarvan ik hou dan ineens naar elkaar opengaat glanslak zee tangens van driehoeken in je wenkbrauw en haar, raar.