Kunst / Bouwkunst

Dit boek is een praktische gids voor de stromingen of ’ismen’ in de architectuur van de klassieke tijden tot nu. Hiermee hebt u de ideale introductie in handen tot alle bewegingen die de geschiedenis van de architectuur hebben vormgegeven, van het preclassicisme, humanisme en imperialisme uit vroeger tijden tot de ismen van tegenwoordig zoals postmodernisme, brutalisme en ecoisme. Voor elk isme vindt u twee pagina’s met een inleiding waarin iets wordt verteld over de opkomst van een stroming, de historische periode waarin deze een rol speelde en de belangrijkste discussies over toepasbaarheid, nut en betekenis. In elk hoofdstuk is ruimte voor de belangrijkste architecten en gebouwen uit een periode, sleutelwoorden en illustraties waarin de duidelijkste kenmerken naar voren komen.

Overzicht van typen gebouwen en beknopte beschrijvingen van de verschillende Westerse bouwstijlen in chronologische volgorde vanaf de Oudheid.

Uiteenzetting, in woorden, maar vooral in beelden van het kunsttheoretische denken van Bataille, waarin o.a. plaats is ingeruimd voor de markies de Sade evenals voor Gilles de Rais en zijn vrouwelijke pendant Erzsébet Báthory, die beiden jonge sekse-genoten op gruwelijke wijze offerden.

In a lakeside scene, a man leans on a graphic of an arrow as if it were a rake handle in the garden; tentacles rise from the shoreline and rectangular speech bubbles hang empty in the yellow sky. In a Dali-esque interior, the corner of a comforter drips off a bed. This major new overview of the work of the Leipzig painter Neo Rauch makes, once again, the case that he is one of the most important artists of his generation. He remains committed to putting brush on canvas in an age when digital media are gaining ground, and among a crowd of similarly dedicated colleagues, he stands out at the forefront. While his work of the 1980s was influenced by Expressionism, his more recent portfolio revels in a new take on Socialist Realism, clearly shaped by the experience of growing up in the former East Germany. Rauch riffs on the once-mandated styles of his youth and on western abstraction from the second half of the twentieth century, all in coloration and figuration that directly allude to the Socialist past. Between cartoon styling and historic technique, he has found a distinctive style, palette and concept. These dreamlike sequences feel both timeless and deeply rooted: Rauch gathers figures from the past in surreal landscapes and interiors to tell enigmatic stories about the present.

Kas Oosterhuis's architecture runs along the fine line seperating or joining it in to the realms of art · Oosterhuis has built all his work, illustrated in this book, around the combination of rigorous design and artistic freedom, while also paying subtle attention to digital technology · His work ranges from the multiform Active Structures of "Trans-ports", an interactive pavilion, to the functional layout of spaces of the Garbage Transfer Station "Elhorst/Vloedbelt", Variomatic S(culptures) and Variomatic L(andscapes), and finally the clever architectural forms of the Helsinki Music Center and the fantastic Programmable Landscapes, a "game" played by a Database on one hand and Intuition on the other · These dialectical relations between design philosophy and clever invention place Oosterhuis's works at the cutting-edge of modern-day architectural design.

Moscow's State Tretyakov Gallery and A.A. Bakhrushin State Central Theatre Museum house the world-famous collections of Russian art and theatre design.This publication brings together for the first time a representative selection of works by Jewish artists from these two treasure troves. Some of the artists have great reputations, but most of them have until now remained obscure. Modern Masterpieces from Moscow covers the period from the birth of the Russian avant-garde around 1910 until the height of Stalinism around 1940. It explores the revival of Jewish culture and the position of those Jewish artists who contributed to the revolutionary Soviet art.Abstract works by El Lissitzky and Socialist-Realist paintings by Isaak Brodsky are presented, alongside other artists including Nathan Altmanm Ilya Chashnik, Robert Falk, Yevgeny Katsman, Alexander Labas, Solomon Nikritin, Isaak Rabinovich, Dacid Shterenberg and Alexander Tyshler.Text in English and Dutch.

In 1920 maakte Marc Chagall (1887-1985) zeven monumentale wandschilderingen voor het Joods Theater in Moskou. De schilderingen vormen sleutelwerken in zijn wereldberoemd geworden oeuvre en zijn het hoogtepunt van zijn Russische periode (1914-1922).
In zijn werk geeft Chagall vorm aan nieuwe opvattingen over de rol van theater en beeldende kunst. Hij combineert de levendige kleuren van de moderne schilderkunst met motieven uit de joodse volkskunst en cultuur, waarmee hij opgroeide.
In Marc Chagall en het Joods Theater gaan gerenommeerde kenners in op de betekenis van de wandschilderingen en de context waarin zij ontstonden. Chagall vervulde een voortrekkersrol in de bloeiperiode van de joodse cultuur tijdens de woelige jaren rond de Russische Revolutie. Behalve wandschilderingen zelf zijn een aantal voorstudies en decor- en kostuumontwerpen afgebeeld die Chagall voor het Joods Theater maakte. Het boek bevat tevens een beknopte levensbeschrijving van de kunstenaar.

Ontwikkelingen in design in de jaren tachtig.

Een voormalig industrieterrein in Leiden Noord is het decor van een uniek stedenbouwkundig project, Nieuw Leyden. Hier ontwikkelt zich een stadsmilieu dat haaks staat op de suburbanisatie waar vooral projectontwikkelaars en woningcorporaties het primaat hebben en de individuele bewoner weinig te zeggen heeft over het eigen wonen. Nieuw Leyden is een gezamenlijk initiatief van de gemeente Leiden en woningstichting Portaal. Dit nieuwe recept voor stedelijk wonen trekt bewoners die tot dusver in de stad weinig aan bod kwamen, zoals gezinnen op zoek naar stedelijke eengezinswoningen, mensen met specifieke wensen of die hun eigen huis willen bouwen. Nieuw Leyden borduurt voort op het historische voorbeeld van de grachtengordel, het Amsterdamse uitbreidingsplan uit 1614. Ook nu beperkt het stadsbestuur zich tot de uitgifte van de kavels en hebben burgers invloed op het bouwen van de eigen woning. Een stedenbouwkundig stramien van de hand van MVRDV schiep de voorwaarden voor organische stadsgroei. De burger kreeg zijn traditionele rol van opdrachtgever terug zonder rekening te hoeven houden met welstandstoezicht. Het resultaat is een staalkaart van postmoderne en eigenzinnige stadshuizen. Naast tweehonderd mensen die hun eigen huis hebben laten bouwen, hebben ook tweehonderd huurders invloed gehad op de indeling van hun woning, de gebruikte materialen en de gevel. Nieuw Leyden is een opmerkelijke combinatie van innovatieve stedenbouw en particulier initiatief. In interviews vertellen professionals en bewoners over hun ambities, visie, samenwerking, valkuilen, problemen en oplossingen. Hun ervaringen leveren waardevolle tips op. Dit boek is verplichte kost voor gemeenten, politici, ontwerpers en met name voor burgers die op zoek zijn naar nieuwe vormen van stads- en woningontwikkeling.

Architectuurgeschiedenis en architectonische objecten worden door de auteurs niet langer op zichzelf beschouwd, maar geplaatst en gewaardeerd binnen de veranderde maatschappelijke context. Voor het eerst wordt hier het conceptuele systeem van de architectuur onderzocht in relatie met de specifieke maatschappijformatie. Het architectonisch denken heeft de afgelopen jaren zijn waarde voor het architectuuronderwijs bewezen.

To guide and inspire believers, innumerable symbols and images were made, beginning in India in the 3rd century BC. This phenomenally diverse tradition includes not only frescoes, relief carvings, colossal statues, silk embroideries and bronze ritual objects but also rock-cut shrines with a thousand Buddhas, the glorious stupas of South-East Asia and the pagodas of the Far East, the massive "mandala in stone" of Borobudur in Java and entire 13th-century temple complexes at Angkor in Cambodia. The author describes all the Buddhist schools and cultures, and explains their imagery, from Tibetan cosmic diagrams and Korean folk art to early Sri Lankan sites and Japanese Zen gardens.

De Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge (1955) is wereldwijd bekend om zijn ruimtevullende, poëtische en tegelijkertijd aangrijpende installaties.
De veelzijdige kunstenaar ontwikkelde de afgelopen decennia een multidisciplinaire werkwijze waarin film, animatie, tekenkunst, muziek en theater samenkomen. Typerend voor zijn werk zijn de krachtige houtskooltekeningen die hij tot bewegend beeld transformeert. Met zijn werk verkent Kentridge het beladen verleden van zijn thuisland.
Voor EYE realiseert Kentridge een indrukwekkende ruimtevullende installatie, getoond op acht grote schermen en begeleid door een soundtrack van een Afrikaanse brass band. Daarnaast wordt een aantal andere, verwante werken getoond. Deze publicatie toont het ontstaansproces van dit bijzondere project, met teksten van Kentridge, schetsen, setfoto's en filmstills. En plaatst het werk binnen de context van het oeuvre.

Published to accompany a groundbreaking exhibition of film and video works at Tate Modern, Time Zones explores questions around the nature of time itself and the way it is perceived in modern culture. The international selection of artists featured in the publication, including Fikret Atay, Yael Bartana, Jeroen de Rijke and Willem de Rooij, Wolfgang Staehle, and Fiona Tan, all produce work that is essentially non-narrative, subtly critiquing our perception of 'hot' new technology and making the passage of time a central feature of their work. Essays by Tate curators Jessica Morgan and Gregor Muir will investigate the themes and offer insight into the individual artists included. Peter Osbourne, Sylviane Agachinski and Irit Rogoff contribute essays exploring our changing perceptions of time from a critical and philosophical viewpoint.

De Patriotse en Bataafse Tijd markeren in de Nederlandse geschiedenis de overgang van een verbrokkeld federaal bestel naar een gecentraliseerde eenheidsstaat. In deze tijd, het eind van de achttiende eeuw, zijn de grondslagen voor de huidige verhoudingen tussen het rijk, de provincie en de gemeente gelegd. Met het verdwijnen van de soevereiniteit van de oude provincies verdween niet alleen hun onderlinge ongelijkwaardigheid, hun uniformering kwam ook neer op een aanpassen aan Holland. Wat in Holland de norm was, werd ook elders de norm - op het gebied van taal, manieren, kunst of welke cultuuruiting ook. Dit proces ging ook aan de bouwkunst niet voorbij, naarmate de oude praktische barrières die voor intensieve interregionale contacten bestonden aan betekenis verloren. Vaker dan voorheen zochten opdrachtgevers zo hun bouwmeester in Holland, in de hoop dat hun nieuwe gebouw mét een Hollandse bouwmeester eerder aan de gewenste hogere kwaliteitsnormen zou voldoen.
In Een Hollands heiligdom schetst Thomas von der Dunk de aard en omvang van deze culturele expansie van Holland aan de hand van de architectuur. Hij vertelt niet alleen de kleurrijke geschiedenis van tal van laat-achttiende-eeuwse gebouwen die nog altijd het Nederlandse straatbeeld domineren, maar ook die van de moeizame culturele eenwording van ons land.
Thomas H. von der Dunk is architectuur-en cultuurhistoricus. Hij is thans werkzaam als publicist voor kranten, radio en televisie. Hij publiceerde onder meer De schaduw van het Teutoburgerwoud, Een kathedraal voor Amsterdam en Een Nederlands museum. Een tweeduizendjarige wandeling door de vaderlandse geschiedenis.

Breed opgezette en gedetailleerde beschrijving van de cultuurhistorische achtergrond van het werk van Jeroen Bosch.

Een historische benadering van duizend jaar bouwopleiding met het vergrootglas op de ontwikkeling van de ambachtsschool en het leerlingstelsel

Beelden zijn er in allerlei soorten. Sommige behoren tot het domein van de beeldende kunst (schilderijen en tekeningen bijvoorbeeld), andere worden gemaakt door een camera of een computer (foto's, films, tv- en digitale beelden). Een derde groep, die wij doorgaans niet als beelden aanduiden, bestaat in het nabootsende spel van kinderen en acteurs. Van een heel andere orde zijn de beelden in ons, de mentale beelden (denkbeelden, herinneringsbeelden, droombeelden). We spreken zelfs van beeldende taal, hoewel het hierbij alleen om woorden gaat. Wat een beeld eigenlijk is, hoe het in elkaar zit, waartoe het dient en hoe men erop reageert is nog nooit het voorwerp geweest van een alomvattende beeldkunde of iconologie. Toch is iedereen overtuigd van de grote invloed van het beeld, zeker in onze 'beeldcultuur' die vaak ervaren wordt als een bedreiging voor het geschreven woord dat sinds mensenheugenis onze beschaving heeft beheerst. Tegelijkertijd erkent men dat het beeld onmisbaar geworden is in vrijwel alle sectoren van communicatie.

Beschrijving van leven en werk van de Nederlandse magisch-realistische schilder (1900-1983)